Heb je ooit een gitaar verkocht waar je achteraf spijt van had?

[prs]

Titel zegt genoeg denk ik. Heb je ooit een gitaar verkocht waar je achteraf spijt van hebt gekregen?
Als je iets verkoopt en er iets anders (een andere gitaar) voor terugkrijgt is het niet zo erg, maar toch is het, vind ik, altijd moeilijk om een gitaar waar je toch aan gehecht bent te verkopen voor de aanschaf van een ander exemplaar.
Welke afwegingen maken jullie bij het verkopen van een gitaar (bijv. hij wordt niet meer veel gebruikt of het heeft nooit echt geklikt met de gitaar etcetera)?

[Squier4ever]

precies om die reden heb ik besloten mijn gitaren niet te verkopen

[prs]

precies om die reden heb ik besloten mijn gitaren niet te verkopen

Maar soms is het niet mogelijk om een gitaar te houden. Dat zou iedereen natuurlijk het liefste doen. Maar soms moet je dingen verkopen om geld vrij te krijgen voor de aanschaf van een ander instrument.

[Michael AE]

Ja, mijn eerste "echte" gitaar; een Mexicaanse strat. Zwart met Maple neck en witte slagplaat.

Meer spijt heb ik van het verkopen van mijn oude JCM800's, maar daar heb ik er glukkig nu weer 1 van.

[imlikeajungle]

Een gele SG-X, niet goed maar heerlijke player. Was qua sound niet veel van te maken, maar hoorde bij me. Had ze nooit mogen wegdoen, maar had anders geen dough voor mijn PRS, die écht nooit buiten gaat (al twee keer op het punt gestaan, gelukkig weerhouden!)

[DarknessAwaits]

Ik heb geloof ik in totaal 4 gitaren verkocht.

De eerste was een Ibanez akoestische, daar heb ik nooit echt spijt van gekregen aangezien mijn nieuwe Takamine toch echt stukken beter was.

De tweede was een Ibanez RG... welke precies weet ik echt niet meer. Hij lag meer op de werkbank bij de muziekzaak dan dat hij hier stond. Toch heb ik wel spijt dat ik die gitaar heb weggedaan. Ook al herinner ik me alleen nog maar dat hij paarsachtig was... Daar heb ik overigens een Fender Mex. voor teruggekocht, die ik nu nog steeds heb en ook nooit zal wegdoen. Kinman + Dimarzio erin en echt een wereldgitaar.

De derde gitaar die ik heb verkocht was 1 van mijn 2 allereersten. Ik had namelijk na een paar maanden het vreemde gevoel dat m'n Legend strat niet voldoende voor me was (hoewel ik nog steeds geen noot kon spelen, zeer vroege GAS-attack als je het mij vraagt). Het werd toen een Epiphone Les Paul Special, zonder 'm ook maar te hebben ingeplugd.
Die heb ik nog niet zo heel lang geleden verkocht voor €100,- en het meisje was er destijds heel blij mee volgens mij dus dan is het ook weer helemaal ok.

Laatste gitaar die ik verkocht heb was een Fender Mex (wine red), ik had 'm gekocht voor bij elementen. Nee, niet elementen kopen voor bij de gitaar, een gitaar voor bij de elementen. Hij lag me echter totaal niet hoewel het exact dezelfde zou moeten zijn als degene die ik al had maar dan een andere kleur. Ik denk niet dat ik ooit spijt krijg van die verkoop.

Het is altijd een beetje een gok, soms denk je dat totaal geen band met een gitaar hebt maar in mijn geval altijd wel een beetje. Gewoon verstand op 0 en verkopen. Anders blijf je met de rommel zitten.

[hubert]

mijn stagg....

[Orpheo]

ik heb spijt als haren op mijn hoofd (en dat zijn er nogal wat) van de verkoop van mijn gouden gretsch. godgodgod wat zat ik te geilen op die daphne blue strat! dus gretsch in de verkoop, strat gekocht. domme zet. ik zit nu nog met de gebakken peren van die deal.

[prs]

ik heb spijt als haren op mijn hoofd (en dat zijn er nogal wat) van de verkoop van mijn gouden gretsch. godgodgod wat zat ik te geilen op die daphne blue strat! dus gretsch in de verkoop, strat gekocht. domme zet. ik zit nu nog met de gebakken peren van die deal.

Dat lijkt me vreselijk! Het zijn die plotselinge GAS-attacks waardoor je niet meer rationeel beslist.....
GAS, vervelend!

[blademan]

GAS? Guitar acquiring syndrome? Ik ken die afkorting niet, help!!!