Zo, even dit topic reanimeren!
Dit zijn mijn Telecasters. Even vertellen van links naar rechts wat precies wat is.
- Fender Telecaster Standard HH
Het enige wat hieraan gebeurd is zijn de kapjes over de elementen heen.
- Fender Roadworn Telecaster
Heb ik al een hele tijd. Er fijne gitaar.
- Squier Telecaster
Deze is in 1994 gemaakt in Korea. Dunnere, multiplex body, maar nadat ik er een setje DiMarzio Twang Kings in heb gezet klinkt -ie erg goed. Er zitten ook Kluson tuners en een nieuwe brug op. Dit was mijn eerste gitaar, toen ik tien jaar was. Daar na heeft hij 17 jaar op de kast bij mijn oom gelegen en heb ik hem sinds vorig jaar weer terug. Dient nu als een backup voor mijn Roadworn.
- Partscaster
Speciaal in elkaar gezet voor de cabaretvoorstelling waar ik in speel. '86 Japanse Squier neck en body van Ebay die ik fluor geel heb gespoten om het decor van de show te accommoderen. Zitten Seymour Duncan Lipstick elementen in, een Wilkinson brug en oudere (ik denk ook jaren tachtig) Fender tuners.
Wauw, kek kleurtje, dat geel!
Eentje daarvan heeft sowieso een Bigsby nodig. Because reasons!
Anyway, het dynamische duo hier:
Squier Classic Vibe Custom, pickups vervangen door GFS '63, hals vervangen door die van een Classic '50. Zou er op termijn nog een DeArmond Dynasonic in de halspositie durven lepelen (er is een humbuckerfrezing aanwezig, dus gewoon even uitdiepen).
Fender Classic '60, pickups vervangen door Antiquity II's, besnaard met LaBella flatwounds, voor een instant soul-klank
Altijd baas boven baas hé ! Mooie set, Fingers!!!
Die Classic Vibe ziet er echt erg sjiek uit.
Ik vind ze alle zes geil. Die twee van Fingers en die vier van jou. Maar het scheelt ook dat ik weet hoe godvergeten lekker jij speelt, waardoor ik jou die gele vergeef. Sterker, in jouw handen wordt die gele vanzelf geil genoeg om er last van GAS van te krijgen.
Aaaaaaaah wat kut nou weer.... Weet je, je had hier in Wijchen, bij Nijmegen, een bedrijf dat verf, lak en coatings fabriceerde voor gebruik bij (bijvoorbeeld) beeldhouwwerken van een goedkoper materiaal, zoals hout, papier, steen, etc. en die verf had het uiterlijk van goud, brons, zilver en wat meer van dat werk. Maar, en dat was hun niche, de verf die ze produceerden had niet alleen de kleur van goud, brons of zilver, maar tevens de werking van goud, brons of zilver. M.a.w., je spoot een spuitbusje brons op een gipsen tuinbeeld en na enige tijd ontstond vanzelf de vergroening en andere typische verkleuringen van al dit soort materiaal.
Ik heb enkele resultaten gezien en die waren echt verbluffend!!!
Ik heb toen overwogen wat bussen in te slaan voor een gitaarprojectje. Alleen, ik hád op dat moment geen gitaarprojectje en dus heb ik het nooit gekocht.
Maar nu is het probleem:
- dat de niche te klein was en derhalve niet lonend (ze hebben onwaarschijnlijk veel aan ontwikkelingskosten gemaakt). Grote kans dus dat het bedrijf niet meer bestaat.
- dat wanneer het bedrijf nog steeds bestaat, ze verhuist zijn, want ik kan er niets over terug vinden. Misschien is een of andere investeerder er met hun producten vandoor gegaan in een mij niet bekend bedrijf.
- dat ik geen idee heb hoe dat bedrijf heette, waar ze precies zaten (adres), onder welke naam hun product verkocht werd, waardoor het schier onmogelijk geworden is om te achterhalen waar ik het in vredesnaam over heb!
Stel dat bovengenoemde problemen niet zouden bestaan, dan zouden wij de perfect ogende metaal-achtige gitaren kunnen bewerken en assembleren. Hoe geil zou dat geweest zijn? Een Trussart tele zou je makkelijk van hout kunnen maken (niet de geperforeerde modellen uiteraard, maar da's logisch).
Het kan allemaal nog steeds natuurlijk, maar dan met chemicaliën, of met schildertrucjes..., een veel ingewikkelder proces. De verf waaraan ik refereerde deed dat allemaal vanzelf, op een natuurlijke wijze, puur door veroudering en door de wijze van gebruik. Ik heb het met mijn eigen ogen gezien. Het was echt magisch spul!
maar ja, daar heb jij en ik dus geen kut meer aan. Sorry.
Wegens kleine verandering en een topic even nieuw leven inblazen:
Dimarzio Super Distortion in de brug en Air Classic in de nek positie (en zo blijf je bezig...). Blijft m'n werkpaardje, die met zekerheid nooit meer weggaat. Ja, ik weet het, ik ben geen fotograaf...
Laatst gewijzigd door Brum; 27 maart 2018 om 13:59
Favorieten/bladwijzers