scriptie over muziekmaken op jonge leeftijd

[paulusdeBKB]

Jongens, ik kwam een scriptie tegen op internet:
[link]http://www.ethesis.net/early_music/early_music.pdf[/link] (PDF Alert).

Weet niet of die hier al bekend was.

Conclusies:
- hoe jonger je begint met muziekmaken, hoe beter je wordt. Voor klassieke muziek geldt dat het bijna onmogelijk is om een professioneel niveau te bereiken als je als volwassene pas begint (vanaf 18 zeg maar).
- 1 op 1 les heeft een grote positieve invloed op muzikale ontwikkeling, vooral bij kinderen.
- Support van ouders is extreem belangrijk. Er bestaat een sterke correlatie tussen zeer goede musici en een zeer positieve houding tov muziekmaken van ouders. Omgekeerde is ook waar: kinderen die weinig of geen ondersteuning van ouders genieten, hangen meestal hun instrument aan de wilgen.
- Aanbevolen leeftijd om te beginnen met muziek is <9, maar liever rond of zelfs nog voor het zevende jaar. Ondergrens is een jaar of 4, jongere kinderen begrijpen nog te weinig.
- De manier waarop je oefent is van grote invloed op je progressie. Een leraar moet de voortgang van een student controleren en oefeningen toesnijden op de problemen en het niveau van de student.
- om een professioneel niveau te bereiken (dit geldt voor pianisten), moet je ongeveer 10.000 speeluren hebben gedraaid. =10 jaar?

Nogmaals, bovenstaande conclusies gelden voor klassieke musici. Er is onvoldoende bewijs om aan te nemen dat het voor pop/rock musici ook geldt, maar het is wel duidelijk dat er verschillen zijn: zo zijn leeftijdsgenoten voor popmusici belangrijker voor de muzikale ontwikkeling dan voor klassieke musici. Toch wordt vermoed dat bovenstaande conclusies in grote lijnen ook voor lichte muziek gelden.

[Negative K3 fan]

bij popmuziek gaat het ook minder om technische instrument vaardigheid dan bij klassiek...

[Gitaro]

Nja, dat is met alles wel zo he. Ik heb engels geleerd door tv te kijken toen ik... euh... onder de 10 was. Je leert dan gewoon veel makkelijker. Als ik dat nu zou proberen: ene oor in, andere oor uit, haha. Ik speelde gitaar op m'n 9e, dat heb ik een jaartje gedaan. Ik vond er geen zak aan, ik vond muziek ook niet mooi ofzo.

Toen ik 17 was had ik er wél zin in. M'n gitaar van vroeger uit de berging gehaald. Nou, geen wonder dat ik gestopt was. Actie van 1 centimeter, fretbuzz all over. Maargoed, voor de rest heb ik schijt aan de kwaliteiten van mensen die jong begonnen zijn. Ik oefen gedisciplineerd en perfect en daar ben ik tevreden mee. Over een tijdje verneder ik ze.

Gelukkig heeft het allemaal geen invloed op je creativiteit . Of hangt dat ook weer af van hoe artistiek je vroeger was ...

[paulusdeBKB]

@ Gitaro: creativiteit als in zeggingskracht? Daarvoor is wat meer leeftijd juist wel weer handig, lijkt me. En techniek is idd ook niet alles.

Wat mij vooral aansprak is de kennelijk duidelijke correlatie tussen support van ouders en succes van het muzikale kind. Kennelijk is het een soort self-fulfilling prophecy: als je ouders je goed en structureel stimuleren/motiveren/controleren/begeleiden dan maak je een veel grotere kans om een professioneel niveau te bereiken. Als je ouders totaal geen interesse tonen / het niet zien zitten, dan wordt het wel heel erg moeilijk...

Maar dat is natuurlijk niet alleen bij muziek maken zo.