PPS Signature Drive-O-Matic testje

[zoon van Piet]

Dit topic ging vooraf… maar ik maak een nieuw topic, omdat dit een recensie/testje betreft.

Want ik heb de Drive-O-Matic in huis.

Zondagavond kwam maker Roel langs om er hoogstpersoonlijk eentje te bezorgen: de Blend-O-Matic Peter Pan Signature Drive-O-Matic! En om mijn onbevooroordeeldheid effe stevig te testen, kreeg ik dit apparaat cadeau, ‘voor de houwens’.

Het ding ziet er behoorlijk gelikt uit. dat begint al bij de verpakking:



Het apparaat zelf is ook gelikt. Weliswaar is die witte plastic ring binnen dit forum ‘not done’. De Drive-O-Matic heeft er zelfs twee, ook rond de 9V-ingang zit zo’n plastiekske.



Maar buiten dat is het een apart ding om te zien. Roel doet door de week drukwerk, dat is te zien. Ook de onderkant heeft een boel tekst.



Helaas zitten er van die rubbertjes onder het pedaal, die me teveel aan de oude Eh-dopjes doen denken. Zou het spul van nu beter blijven zitten? Ik betwijfel het. En dan is die tekst natuurlijk zo weg. Enerzijds jammer, maar anderzijds laat je zo je sporen na op je favoriete podia.

Ik had dus al een oertype/voorloper van de Drive-O-Matic getest, schreef ik. Dat was een TS808 met extra tweaks, die door twee kleine schakelaartjes aan/uit gezet konden worden. Peter Pan van Elderen heeft datzelfde apparaat getest en de uiteindelijke Drive-O-Matic is de oerversie zonder schakelaars. Opvallend genoeg heeft PPS gekozen voor de straighte 808, alle extra’s zijn weg.

Even wat achtergrond over PP en de 808: Hij had al een 808 in zijn 80-erjaren groep Life on Grey, die hij later gebruikte om de eerste PPS opnames te betalen (die 808 is nu van Pidâh). Bij PPS heeft hij jarenlang rechtstreeks ingeplugd in zijn Marshall JCM 800. Tot hij uiteindelijk een Boss OD-3 Overdrive ging gebruiken. Dat was tegen mijn zere been, dus heb ik hem ooit een doos vol overdrives gegeven om te testen (Pearl, Korg, Yamaha, DOD en zo ongeveer alle TS-versies). De 808 bleek weer favoriet, waarop hij een reïssue kocht. Die maakte plaats voor een Keeley Blues Overdrive – jawel: een blauwe led aan zijn voeten.

einde deel 1....

[zoon van Piet]

Maar al met al kun je zeggen dat Pietje en de 808 al een lange relatie met elkaar hebben. En dit ding is een 808. Roel heeft het 808-schema nauwgezet overgenomen. De binnenkant ziet er verzorgd uit:



Opmerkingen over die binnenkant hoor ik graag. Want ik ben geen techneut. Wel opvallend voor binnenkantkijkers is de afwezigheid van typische zaken als de legergroene condensatoren en de blauwe tonnetjes-elco’s. Ik heb geen idee in hoeverre vervanging door ander spul invloed heeft op het geluid.

Over het geluid kunnen we kort zijn: dit is een tubescreamer. Op zichzelf – zonder vergelijkingsmateriaal- bespeeld doet het ding precies wat je als TS-kenner verwacht. Het voelt wat vreemd dat je ruimte hebt tussen de knoppen om je vingers te plaatsen. En de regeling van die knoppen is niet helemaal zoals ik gewend ben op mijn favoriete TS-9. Maar dat kan aan mij liggen, want ‘mijn’ TS kan ik blind inregelen, na bijna 25 jaar. Maar met wat gedraai laat de sweet-spot zich wel vinden. En dan doet de Drive-O-Matic precies wat je ervan verwachten mag. Hij is lekker dynamisch en doorzichtig en heeft dat typische mid-knerpje van de ware Tubescreamer.

Ook in een rechtstreekse vergelijking met enkele Ibanez- originelen blijft de Drive-O-Matic overeind. Helaas is mijn ouwe 808 uit logeren. Maar Roel heeft zijn Drive-O-Matic vergeleken met een originele ouwe en gaf direct toe dat het toch niet hetzelfde klonk. Nu heb ik zelf een aardige hoop TS-en, maar geen twee ervan klinken hetzelfde. Dus de Drive-O-Matic kan niet gezien worden als een exacte kopie van de 808. Maar dat het een TS is, is desondanks duidelijk.

Nu hoor ik jullie mompelen: alweer een kloon, wat moeten we daarmee? Klopt. De toegevoegde waarde zou in dit geval objectief gezien liggen in de degelijker constructie, TBP en de wat makkelijker in te stellen grotere knoppen. Geen uniek verkoopargumenten. De subjectieve meerwaarde is natuurlijk de celebrity-factor, door de Peter Pan Signature En voor Eindhovenaren telt dan misschien nog het feit dat dit pedaal in Rockcity gemaakt is.

Maar de marktkansen van de Drive-O-Matic doen er niet zo toe. Roel was weliswaar heel even van plan pedalen te gaan maken, maar is alweer uit die droom. Veel te veel werk, veel te onzeker, veel te duur en te weinig tijd. Ik begreep dat hij een paar prints heeft, die tzt tot Drive-O-Matic’s uit zullen groeien. Wie er per se een wil kan contact opnemen met Roel – via www.blendomatic.nl - maar daarmee lijkt het Drive-O-Matic verhaal alweer ten einde.

Volgens Roel moet pedalen maken een hobby blijven. Gelijk heeft ie. Want in wezen is de Drive-O-Matic al een compromis. Peter – beeldend kunstenaar- wilde eigenlijk een pedaal zelf vormgeven, ´waarbij de vorm weergeeft wat het pedaal doet´. Dat kwam er niet van, omdat het gewoon te duur was.

Maar een beetje jammer is wel dat er dus niet meer komt van Blendomatic. Want doosje leek nog verrassingen in petto te hebben:



Daarbij zou de Fuzz-O-matic een Tonebender-kloon worden. Roel heeft me al enkele versies laten testen, die behoorlijk bruut en direct herkenbaar ´Tonebenderig´ klonken. De Buzz-O-Matic zou een Big Muff moeten zijn. Of dat ding er komt blijft onzeker, maar Roel heeft wel mijn Triangle BM geleend om eens goed te beluisteren en bekijken. (do not worry DirkHendrik, alleen maar kijken en aankomen niet, heeft hij beloofd…’

Dus is het niet helemaal uitgesloten dat er nog ooit meer O-matic´s komen. Maar voor de stampgrage muzikant is het niet nodig daarop te wachten. Al is de kwaliteit hoog, geluidstechnisch biedt dit weinig nieuws. Er zij genoeg alternatieven. De meerwaarde ligt duidelijk in de zeldzaamheid en de celebrity-factor.

Over die celebrity-factor: ik heb Peter van Elderen gesproken. `Uitgangspunt voor mij was een goede sound en een volledig hufterproof pedaal. Roel heeft me twee versies laten testen, waaruit ik uiteindelijk mijn favoriete heb gekozen. De minischakelaartjes wilde ik niet, want ik gebruik maar een stand. Eigenlijk wilde ik zelfs een pedaal zonder knoppen, maar dat is toch onhandig. Ik meen dat de Drive-O-Matic een tikkie meer laag heeft dan een TS808. Het geeft me wat meer power op het podium. Ik heb er twee en gebruik ze in combinatie met mijn Les Paul en Marshall. Binnenkort krijg ik een heuse Eindhoven Amp, trouwens.
De productie is helemaal Roel´s ding. Het zou mooi zijn als mensen die mijn sound het ultieme geluid vinden, dit ding kunnen bestellen. Maar mijn sound is ook heel goed na te doen met een Boss OD-3, hoor. Het verschil tussen die twee is dat de Boss net wat modderiger is in het laag, ik moet echt wat beter en netter spelen met de Drive-O-Matic.
Hufetrproof is ie zeker. Ik heb er al een Italiaanse en een Spaanse tour opzitten. De rubbertjes zitten er nog steeds onder!´


Zelf heb ik niet vast kunnen stellen dat dit pedaal meer laag heeft dan een TS. Maar ik heb hem getest op mijn ouwe champ en die heeft een klein speakertje, natuurlijk. Ik zal hem binnenkort eens op mijn Marshall beluisteren. Wordt vervolgd, dus…

[dml]

Grappig detail: het oude Philips-logo!!

[Dirk_Hendrik]

Inderdaad grappig. Daarnaast op een schitterende manier in de vormgeving gebruikt!

Minder grappig:
De elektronicasectie komt rechtstreeks van www.generalguitargadgets.com:
http://www.generalguitargadgets.com/pdf/ggg_its8_lo.pdf

Waarmee pagina 2 van van dit document wel van toepassing is:
http://www.generalguitargadgets.com/..._statement.pdf

[Gaby]

Zoek de verschillen met "mijn" TS808 (De GGG uitvoering that is)

[zoon van Piet]

Zo leer ik weer eens wat! Dat jij zoiets kan zien, Dirk_Hendrik! Knap, zeg...

En kan jij je dan ook vinden in mijn woorden over het geluid, Gaby?

Ach ja, het doet aan de grap weinig af. Het ding is immers niet te koop.

[dml]

Nog grappiger: iemand die zelf een replica van een 808 maakt, ook gaat zeggen dat je "zijn" PCB-lay out niet mag gebruiken voor "handelsdoeleinden".

En wat nou als bijv. Dirk_Hendrik dit pedaal commercieel op de markt zet onder de naam "GGG-808-Replica-Reissue-D_H-model"?

[Vonk]

Leuke onderwerpen maak je altijd aan Zoon van Piet! Fijn om te lezen.

Ik kan me best voorstellen dat het een hufterproof ding is zoals je dat niet kan verwachten van eentje van Ibanez. Waarschijnlijk de onderdelen bij Newtone gehaald, en dat is gewoon kwaliteit. Netjes krimpkous gebruikt, REAN jacks, zaken waar ik altijd op bezuinig, maar waar een professional wel profijt van kan hebben. Ultiem zou zijn geweest om de printplaat aan meer houdertjes te hangen, 2 van die dingen vertrouw ik nooit zo...

[almarvk]

Het pedaaltje ziet er qua uiterlijk e.d. er super uit. Je kan zien dat het een ontwerper is, en dat is z'n pluspunt.

Beetje jammer vind ik de prijs (149,95) en dat het gewoon een letterlijke kopie is van een datasheet. Dan is het pedaaltje z'n geld niet waard...

[Dirk_Hendrik]

Nog grappiger: iemand die zelf een replica van een 808 maakt, ook gaat zeggen dat je "zijn" PCB-lay out niet mag gebruiken voor "handelsdoeleinden".

En wat nou als bijv. Dirk_Hendrik dit pedaal commercieel op de markt zet onder de naam "GGG-808-Replica-Reissue-D_H-model"?

Lezen is niet echt je sterkste punt geloof ik.....De disclaimer gaat hier niet over "replica van de 808" maar over het geld verdienen aan voor de DIY community beschikbaar gestelde ontwerpen. Nu ga jij uiteraard meteen krijsen dat het een Maxon ontwerp is, Het verschil is dat het gepubliceerde ontwerp wat je ziet geen maxon copyrights heeft. Het is daarmee aan de houder van de copyrights (GGG dus) om te bepalen hoe het gebruikt mag worden.

Verder zal ik "dit" pedaal niet snel "op de markt" brengen. Ik maak m'n eigen layouts. Alstijd gedaan ook.