gitaar als reisgenoot

**fretless** · 24 april 2001, 12:26

Akoestische gitaren kunnen handige dingen zijn. Zo kwam het voor dat ik een aantal zomers geleden midden in de nacht van een zeilboot afdonderde en wel, met mijn gitaar in mijn hand. Niet dat ik niet kan zwemmen maar op dat moment weigerde mijn motoriek enigzins. Gelukkig had de oude westerngitaar een behoorlijke kast en dus voldoende drijfvermogen om mijn kop boven water te houden totdat ik gered werd door een iets minder bezopen mede-zeilinstructeur. Die gitaar zou nooit meer het zelfde klinken.
Een ander voorval overkwam me in Groningen waar ik met een andere gitaar een studentenvereniging binnen liep om de boel wat op te leuken. Hier was geen water om in te vallen maar wel een reus van een dronken student die niet van mijn frivoliteiten gediend was en dus besloot mijn prachtige cutaway oude duitse gitaar op mijn hoofd aan stukken te slaan. Ook deze gitaar zou nooit meer hetzelfde klinken.
Tsja, zo gaan die dingen. Ik heb ook gitaren gehad die langere tijd heel bleven en me op meerdere reizen vergezelden. In de zomer van ‘91 ging ik met de trein naar Rusland. Gitaar uiteraard mee. Het was smerig heet in die trein. Smerig en heet wel te verstaan. De ramen konden niet open en er was geen vers water. Collectief in ondergoed aan de wodka dus. Een mooie griet uit Estland nam me mee naar de restauratiewagon. Deze bleek al gesloten maar de griet was behalve mooi ook zeer daadkrachtig. Ze wist het personeel over te halen nog even open te doen op deze gollandski boy op zijn gitaar te laten rammen voor hen. Aldus geschiedde en in no-time stond ik op een van de tafels satisfaction te spelen. De dronken russen kenden de tekst niet en ik sprak nog geen woord russisch. Ditalles mocht de pret niet drukken. Een rus pakte de gitaar en zette een balad in. Dronken russen janken altijd, vooral als ze naar hun trotse melancholische liederen luisteren. Muziek verbroederd. Ik voelde me die nacht op en top rus.

Er volgden door de jaren heen nog vele avonturen met mijn akoestische gitaren maar het strekt te ver om die nu allen te beschrijven.. Wie weet een volgende keer een ander verhaal.

Keep on rockin’in the free world.

Fretless

**edwinvontrippenhof** · 26 april 2001, 23:52

Ja, d'r zijn te gekke lui daar, in rusland...

**Kitaarhiero** · 22 september 2001, 10:18

Één van de redenen dat ik gitaar ben gaan spelen is de draagbaarheid van het instrument, Vooral bij kampvuren ben ik nu een welkome gast.

**Noot Muskaat** · 15 oktober 2005, 12:43

fretless

Geregistreerd op: 20-4-2001
Berichten: 2

Geplaatst: Di Apr 24, 2001 11:26 Onderwerp:

--------------------------------------------------------------------------------

Akoestische gitaren kunnen handige dingen zijn. Zo kwam het voor dat ik een aantal zomers geleden midden in de nacht van een zeilboot afdonderde en wel, met mijn gitaar in mijn hand. Niet dat ik niet kan zwemmen maar op dat moment weigerde mijn motoriek enigzins. Gelukkig had de oude westerngitaar een behoorlijke kast en dus voldoende drijfvermogen om mijn kop boven water te houden totdat ik gered werd door een iets minder bezopen mede-zeilinstructeur. Die gitaar zou nooit meer het zelfde klinken.
Een ander voorval overkwam me in Groningen waar ik met een andere gitaar een studentenvereniging binnen liep om de boel wat op te leuken. Hier was geen water om in te vallen maar wel een reus van een dronken student die niet van mijn frivoliteiten gediend was en dus besloot mijn prachtige cutaway oude duitse gitaar op mijn hoofd aan stukken te slaan. Ook deze gitaar zou nooit meer hetzelfde klinken.
Tsja, zo gaan die dingen. Ik heb ook gitaren gehad die langere tijd heel bleven en me op meerdere reizen vergezelden. In de zomer van ‘91 ging ik met de trein naar Rusland. Gitaar uiteraard mee. Het was smerig heet in die trein. Smerig en heet wel te verstaan. De ramen konden niet open en er was geen vers water. Collectief in ondergoed aan de wodka dus. Een mooie griet uit Estland nam me mee naar de restauratiewagon. Deze bleek al gesloten maar de griet was behalve mooi ook zeer daadkrachtig. Ze wist het personeel over te halen nog even open te doen op deze gollandski boy op zijn gitaar te laten rammen voor hen. Aldus geschiedde en in no-time stond ik op een van de tafels satisfaction te spelen. De dronken russen kenden de tekst niet en ik sprak nog geen woord russisch. Ditalles mocht de pret niet drukken. Een rus pakte de gitaar en zette een balad in. Dronken russen janken altijd, vooral als ze naar hun trotse melancholische liederen luisteren. Muziek verbroederd. Ik voelde me die nacht op en top rus.

Er volgden door de jaren heen nog vele avonturen met mijn akoestische gitaren maar het strekt te ver om die nu allen te beschrijven.. Wie weet een volgende keer een ander verhaal.

Keep on rockin’in the free world.

Fretless

Ik geloof geen pest van al die verhalen, ben je aan de drugs ofzo?

**Buzz** · 15 oktober 2005, 13:09

Hij is al 4 jaar dood

**Kasper** · 16 oktober 2005, 02:11

**Noot Muskaat** · 17 oktober 2005, 17:25

Oorspronkelijk geplaatst door Kasper

Leuk gemaakt.

Discussie: gitaar als reisgenoot

Discussietools

Display

Favorieten/bladwijzers

Favorieten/bladwijzers

Regels voor berichten