Biassen op gehoor

[Mr.Jay]

Dit fenomeen wordt wel es genoemd bij enkele grootheden onder de gitaristen. De verhalen van de tech met schroevedraaier achter in de amp liggende bij opnamen in de studio.

Wie van jullie kent dit / doet dit én vooral : hoort dit ?
En dan heb ik het niet over ( even ter voorbeeld genomen een 2x6L6Fender bij 435V B+ ) 20mA t.o. 45mA, maar eerder gedetailleerder : 32mA tegen 38mA zeg es.

JaY

[PeeVee]

Wie van jullie kent dit / doet dit én vooral : hoort dit

Ik heb het een keer geprobeerd, eerst vrij radicaal, beetje zoals het voorbeeld dat je geeft; van 15 naar ruim 40 mA bij 440V ofzo, dat hoor je uiteraard wel. Ik heb het idee dat het een beetje is zoals bij bas regeling van Fender amp; tussen 3 - 4 gebeurt er iets, daarna zal er ongetwijfeld nog iets minder bass naar aarde verdwijnen maar ik hoor er weinig van behalve dat de amp modderig wordt.

Ik heb dus gezocht naar de "eerste" plek (draaiend vanaf 15 mA) waar ik het "te pruimen" vond, en bleek zo rond de 25 mA te zijn. Gezien het feit dat een "gewone" 25W 6L6 zo'n 40 mA mag trekken in klasse AB bij 440V vond ik dat wel frappant. Het verschil tussen 25 mA en 40 mA was een nuance; iets harder of(?) iets voller of(?) allbei? Heb toen een tijdje mijn amps wat "kouder" afgesteld, zo tussen 27 en 30 mA, met als doel de RCA blackplates wat te sparen. Na wat langer te spelen (paar repetities, bleek ik toch niet "mijn geluid" te hebben, zelfs de drummer was het opgevallen. Dit was overigens met mijn eerste sf SR waar ik verder NIETS aan had veranderd. Ben toen toch maar weer naar 35+ gegaan en ondanks dat ik het het niet zo één twee drie kon horen als ik een lick of accoord speelde, voelt het toch iets anders aan...

Dus: als je zo aan 't knoppie draait, hoor ik het niet. Maar als ik het knoppie te laag zet dan vind ik na een tijdje spelen toch wat mis met mijn geluid, zet ik het knoppie dan weer wat hoger dan is het (meestal) in orde.

Ik stel meestal af volgens de bekende formule, dus voor klasse AB 70% van het vermogen (17,5W voor een 6L6) en dat delen door de B+ spanning. Ik vind dat ook een goeie waarde, ik ga zelden of nooit boven behalve b.v. bij die grote Philips / Sylvania 6L6'en maar die hadden ook een 30W rating. Met 6V6-jes ben ik wat conservatiever, zeker bij hogere spanningen en als die spanningen erg hoog zijn vervang ik schermrooster weerstand van 470 naar 1K2 of 2K2; het zijn nl. vaak niet de platen die uitfikken (rood opgloeien) maar de schermroosters! Effect is ook nog wel leuk, opbreken lijkt iets minder abrubt te gaan (smoother dus) maar is misschien ook suggestie.

Als ik "boven" de specs ga spelen vind ik de klank wel wat mooier, maar om één of andere reden vind ik het toch niet fijn spelen, wordt dan erg snel modderig / compressed, als je harder gaat spelen lijkt het alsof ik stootkracht mis... In sommige ampjes is het natuurlijk juist wel leuk, is maar waar je voor kiest c.q. wat je wilt...

[Al]

Dit fenomeen wordt wel es genoemd bij enkele grootheden onder de gitaristen. De verhalen van de tech met schroevedraaier achter in de amp liggende bij opnamen in de studio.

Wie van jullie kent dit / doet dit én vooral : hoort dit ?
En dan heb ik het niet over ( even ter voorbeeld genomen een 2x6L6Fender bij 435V B+ ) 20mA t.o. 45mA, maar eerder gedetailleerder : 32mA tegen 38mA zeg es.

JaY

Ja, en het verhaal van de techneuten die met hittewerende handschoenen een heel optreden lang standby stonden om de eruit knallende buizen zo snel mogelijk te vervangen...

Ik had laatst setje blackplates die ik alleen maar heel heet lekker vond klinken. Als het voor mezelf is speel ik daar gewoon mee. Ik hou er bij instellen altijd een metertje bij en let er wel op dat de platen geen rode vlekjes krijgen. Ik merk dat je vanaf een bepaalde instelling steeds minder toonwinst krijgt als nog heter instelt. Het is een afweging tussen levensduur en wat nog lekker genoeg klinkt.

Al