We doen mee aan The Tribute - Battle of the bands!

[Fobo]

Deze lui spelen op plekken waar ik alleen maar van dromen kan. Parties waar ze letterlijk ingevlogen worden om daarna twee optredens op een landgoed te doen. Het is natuurlijk niet erg kunstzinnig, maar wel een beroep en daarna kun je altijd nog iets heel bijzonders creëren.

Bovendien is het in LA allemaal wat schraler.

Nou, laat mij er dan maar van dromen, dan maak ik intussen - met of zonder vrienden - mijn eigen muziek, waarvan/-mee ik lol heb en mezelf muzikaal kan ontwikkelen.

[Tupelo]

Een jaar of acht terug speelden we met de karaokeband op MOMFest in Mariaheide, waar tevens oa een U2 en een Led Zeppelin tribute band speelden. Bij beide bands heb ik een poosje staan kijken.

Ik vond het maar raar, de kleren, de maniertjes, het air van kijk ons eens een grote band zijn, alles was gekopieerd. Bij de U2 band kregen we de slappe lach van de Bonokloon, toen zijn we maar richting kleedkamer verdwenen. Echt heel apart. Ieder zijn ding maar ik persoonlijk kom er niet voor onder de klamme lappen vandaan.

Verstuurd vanaf mijn ANE-LX1 met Tapatalk

Ik ben weleens naar de Australian Pink Floyd show geweest, maar verder? dat dus.
Zelfs bij enig niveau.

[Plant]

Je merkt dat de ene band (met name de frontpersoon) ook heel erg op de looks focust en de andere meer op het geluid.

Die Queen band van verleden jaar heb ik afgelopen jaar live gezien en dat geluid was helaas bagger. Natuurlijk hoor je ook dat o.a. de koortjes niet live zijn, maar wat er echt gespeeld wordt is best goed. Het ligt er een beetje aan wat je wilt zien / horen.

Ik heb ook Stahlzeit (Rammstein) gezien en je hoort dat het niet allemaal klopt, maar ze doen wel de hele pyro-show erbij en dat is uiteindelijk wel een beetje waar je voor komt.

The Analogues is de andere kant, perfectionistisch in het precies kopieëren van het geluid en het naspelen van de nummers. Maar dan kun je net zo goed de plaat opzetten.

[apekop]

Wel een goed alternatief die tribute bands. Zeker als je bedenkt wat bands als u2 en de Stones vragen voor een kaartje.
Daarom is er heel veel werk voor populaire tribute bands. Met nadruk: bands die populaire bands coveren.
Ik vond die u2 band in dat programma ook lachwekkend. Arrogant mannetje. Hopelijk vliegt hij er de volgende uitzending uit want die band is echt matig.

Ik vind het eigenlijk wel meevallen met dat arrogante. Het is gewoon een gast met bezieling en obsessie voor Bono. Ik vind de band zo slecht nog niet. Qua zang was het deze keer ook goed. Geen makkelijk nummer.
Ik vond juist de Peppers heel onstrak en met een slecht gitaargeluid. Het miste totaal de funk inslag van de Peppers.

Ik vind de show leuk, maar ik heb niks met Tribute bands. Ik vind het jammer dat het hele Tribute gebeuren alle programmering van zalen, theaters en zelfs festivals overneemt. Hierdoor is het steeds moelijker voor eigen werk bands om nog ergens aan de bak te komen. Voor de zalen is het op safe spelen, maar creatief gezien een dooddoener. Zegt ook iets over het publiek natuurlijk, die schijnbaar liever een hapklare brok voorgeschoteld willen krijgen.

[Little Jay]

For what it’s worth: met Celebrating Amy hebben we nooit voor ogen gehad alles van Amy zo precies mogelijk na te doen. Voor de Tribute kregen we de indruk dat dat wel moest. Eigenlijk kwamen er tijdens de uitzending pas achter dat de andere bands veel losser waren in hun interpretatie.

Onze show is nu ook veel meer een homage aan Amy, we spelen haar nummers, volgens onze eigen opvatting en interpretatie. We eisen van niemand dat de gitaarpartijen en baslijnen exact zo zijn als op de plaat of van live-uitvoeringen. En we voegen tegenwoordig ook nummers toe van artiesten die Amy’s inspiratie waren maar die zij zelf nooit gezongen heeft (Ray Charles en Carole King bijvoorbeeld). Wordt het wel veel leuker door om te doen!

[Kim Wilson]

…
Ik vind de show leuk, maar ik heb niks met Tribute bands. Ik vind het jammer dat het hele Tribute gebeuren alle programmering van zalen, theaters en zelfs festivals overneemt. Hierdoor is het steeds moelijker voor eigen werk bands om nog ergens aan de bak te komen. Voor de zalen is het op safe spelen, maar creatief gezien een dooddoener. Zegt ook iets over het publiek natuurlijk, die schijnbaar liever een hapklare brok voorgeschoteld willen krijgen.

Dat laatste is inderdaad het geval. Het verkoopt, men verdient er meer geld mee dan relatief onbekende bands met eigen werk.

[Fusion]

Misschien zegt t iets over de kwaliteit van de nieuwe bands? Dat kan ook nog.

[Kim Wilson]

Kan. Ik denk echter dat het een behoefte aan bekende eenheidsworst is. In Zwolle zit een Irish pub die op zaterdagavond top 40 muziek draait, omdat dat meer publiek trekt.

[Fobo]

Onze show is nu ook veel meer een homage aan Amy, we spelen haar nummers, volgens onze eigen opvatting en interpretatie. We eisen van niemand dat de gitaarpartijen en baslijnen exact zo zijn als op de plaat of van live-uitvoeringen. En we voegen tegenwoordig ook nummers toe van artiesten die Amy’s inspiratie waren maar die zij zelf nooit gezongen heeft (Ray Charles en Carole King bijvoorbeeld). Wordt het wel veel leuker door om te doen!

Dat lijkt mij ook. Plus dat je je eigen ei beter kwijt kunt.

[Erik de Perik]

Kan. Ik denk echter dat het een behoefte aan bekende eenheidsworst is. In Zwolle zit een Irish pub die op zaterdagavond top 40 muziek draait, omdat dat meer publiek trekt.

Irish Pub is niet meer dan een marketing concept. Er komen hier al jaren Ieren langs en die zul je nooit in 'onze' Paddy's vinden.