Martin D18 vs duurdere Martins

[maanen]

Martin maakt nogal wat verschillende gitaren. Ieder met een eigen klank en karakter.

In mijn oren klinkt een D18 als een bijzonder mooie gitaar. De lage tonen, het midden en het hoog goed in balans.

Toch vraag ik me af of er een (duurdere) Martin is die je kan zien als een upgrade van de D18? Een gitaar met een vergelijkbaar karakter.

Hopelijk stoot ik niemand tegen t verkeerde been, ik weet dat de klank van gitaren, en of je het geluid mooi vind nogal persoonlijk is. Vroeg me gewoon af of er iets bestaat als een upgrade van een D18.

Gegroet!

[NLF]

Weet er eigenlijk niet genoeg van. Weet wel dat er duurdere Martins zijn die of duurder zijn vanwege versierselen (parelmoeren toestanden en bindings), of duurder zijn vanwege duurdere houtsoort en dus andere klank maar niet noodzakelijk betere klank. Voor zover ik weet zijn de d 18 en de d 28 de meest gangbare Martin gitaren en de 28 is duurder (en naders) dus die moet je zeker even checken (maar dat zul je al gedaan hebben)

[RB-1]

Even ongenuanceerd, de D18 en (H)D28 zijn "what other guitars are wishing they'd be"....

Wat je niet uit het oog moet verliezen is, dat het nogal wat uitmaakt uit welke periode zo'n gitaar stamt.
Ik heb hier zelf een D28 uit 1978 en dat is een prima gitaar maar, wel beschouwd, niks bijzonders.
Een van mijn vroegere bandmaats heeft er een uit 1956. Now we're talking.
De allermooiste die ik heb gehoord was zelfs van de jaren '40..

Gemiddeld kun je stellen, dat naar mate er meer sprake is van serieproductie, de overall kwaliteit met de tijd achteruit gaat.
Dat baseer ik op het feit, dat ik mijn '78 nooit zou willen ruilen voor een van de jongere exemplaren die ik in handen had.

Ik heb wel (op de 18 en 28 geïnspireerde) nieuwe gitaren van kleine bouwers geprobeerd, die met glans de vergelijking met de beste vintage Martins -die ik ken- konden doorstaan.

Ook van belang is, waarvoor je de gitaar wilt gebruiken.
Zo is de D-28 mijn go-to gitaar als ik iets wil flatpicken bij een opname of zo.
De mooi vlakke respons met de mogelijkheid om de bassen goed te laten uitkomen geeft dan de doorslag.
Voor fingerpicken pak ik meteen de Gibson D-45, die blijft tot onderin helemaal vlak en heeft een uitgesproken mid response, waardoor de melodie heel goed uitkomt.

Nog een ongenuanceerde gedachte: Als je alleen maar wat met een (te dun) plectrum wilt raggen (wat heel eufemistisch soms met 'slaggitaar' wordt aangeduid) dan vind ik een echte Martin een beetje zonde van het geld.

Aan de andere kant...
Ik heb pas goed gitaar leren spelen door de respons van de D28.
Ineens hoor je wat je aan het doen bent en kun je loskomen van primitief gerammel....
De investering is het allemaal dik waard geweest.

[guitarkid]

Nog een ongenuanceerde gedachte: Als je alleen maar wat met een (te dun) plectrum wilt raggen (wat heel eufemistisch soms met 'slaggitaar' wordt aangeduid) dan vind ik een echte Martin een beetje zonde van het geld.

Een ongenuanceerde gedachte?? Dacht het niet!!! Misschien wel één van de belangrijkste zaken om je gitaargeluid te upgraden voor héél weinig!! Een jouw niet onbekende Engelse gitaarbouwer/bluegrasser zit regelmatig in mijn studio (en we spelen soms samen live) liet mij ooit het verschil horen tussen zijn plectrum en het type dat ik gebruikte. Dit alles op mijn 1973 Martin D-35 en een door hem gebouwde mandoline. Man man, wat een verschil. Meer body, meer definitie meer toon!!!
Ik speel sinds die dag op alle gitaren etc. (akoestisch én elektrisch) met een behoorlijk dik plectrum. Misschien even wennen, maar daarna wil je niet meer anders!!

[RB-1]

Thanks voor deze bijval uit onverdachte hoek....

Inderdaad, alles staat of valt met de 'grip' waarmee je het (dikke) plectrum vasthebt.
Losjes voor een fluwelen toon en stevig knijpen als je een noot er uit wilt laten springen.
Heb er bijna 60 jaar mee geëxperimenteerd en ik denk dat ik het nu wel door heb...

[guitarkid]

Thanks voor deze bijval uit onverdachte hoek....

Onverdacht? Of onverwacht? En waarom dan?

[Kim Wilson]

Een ongenuanceerde gedachte?? Dacht het niet!!! Misschien wel één van de belangrijkste zaken om je gitaargeluid te upgraden voor héél weinig!! Een jouw niet onbekende Engelse gitaarbouwer/bluegrasser zit regelmatig in mijn studio (en we spelen soms samen live) liet mij ooit het verschil horen tussen zijn plectrum en het type dat ik gebruikte. Dit alles op mijn 1973 Martin D-35 en een door hem gebouwde mandoline. Man man, wat een verschil. Meer body, meer definitie meer toon!!!
Ik speel sinds die dag op alle gitaren etc. (akoestisch én elektrisch) met een behoorlijk dik plectrum. Misschien even wennen, maar daarna wil je niet meer anders!!

Welke plectrums gebruik jij? Ik heb denk ik al wel 15 jaar niet anders dan de paarse Tortex (1.14mm). Ik heb ook wel big stubby's geprobeerd, maar daarmee had ik niet de controle als die ik heb met die Tortex.

[Tupelo]

Ik houd juist van het sloppy geluid van een middel zacht plectrum.
Hoekje van de ronde kant zodat er goed veel wrijving is.

[guitarkid]

Welke plectrums gebruik jij? Ik heb denk ik al wel 15 jaar niet anders dan de paarse Tortex (1.14mm). Ik heb ook wel big stubby's geprobeerd, maar daarmee had ik niet de controle als die ik heb met die Tortex.

Ik speel inmiddels al jaren met Dunlop Jazztone 207. Die is dik, maar ook wat groter. Ik heb er ooit zakken vol van gekocht en ze liggen echt overal: in mijn studio, broekzakken, portemonnee, alle gitaarkoffers, in een houder in mijn beide pedalenbakken etc. Bevallen me heel goed! Ik heb echt van alles geprobeerd, waaronder die dikke imitatie "benen" plectra met uitsparingen voor je duim en wijsvinger, maar daar kon ik toch niets mee.

[motorhan]

Weet er eigenlijk niet genoeg van. Weet wel dat er duurdere Martins zijn die of duurder zijn vanwege versierselen (parelmoeren toestanden en bindings), of duurder zijn vanwege duurdere houtsoort en dus andere klank maar niet noodzakelijk betere klank. Voor zover ik weet zijn de d 18 en de d 28 de meest gangbare Martin gitaren en de 28 is duurder (en naders) dus die moet je zeker even checken (maar dat zul je al gedaan hebben)

Ik heb ze beide maar ik pak meestal de d18 inderdaad vanwege de klankkleur. nu zitten err op de 18 martin snaren en op de 28 dat ander veel gebruikte merk elixer op advies van de verkoper maar ik kan er niet echt aan wennen. ben al steeds van plan ook de 28 martin snaren (ik heb voldoende setjes op voorraad ) op te zetten maar aan de ander kant denk ik klinken ze dan het zelfde en dat is ook weer niet de bedoeling. dus wat zou een suggestie kunnen zijn.