Die had ik nooit weg moeten doen!

[Erik de Perik]

Ik heb het zelf meerdere malen gehad. Een amp, gitaar of effect dat ik bij nader inzien nooit weg had moeten doen. Voor mij:

- Gibson The Paul
- EHX The Clone Theory chorus
- Kitty Hawk Quattro pre-amp
- Schaller reverb unit
- '50s P90

Oh oké
Gibson The Paul geruild tegen een Peer Dellen Super Strat, die blijkbaar pas later een Super Strat werd.
Kitty Hawk lijkt me duidelijk, dat was een foute beslissing..
EHX ingeruild en later een fout
Die Schaller heb ik verkocht en nooit weer gezien.
Pup in de Peer Strat.

[Pepe]

Maar dat bedoel ik, zo'n lijstje zegt mij niks.
Kan je dat niet een beetje motiveren? Waarom toen weggedaan en waarom spijt?
En waarom koop je geen nieuwe Clone Theory?

[mrweird]

M'n 1ste twee gitaren... 1ste verkocht om geld te hebben voor de 2de, de 2de ooit verkocht aan een buurjongen die 'm later weer heeft doorverkocht etc. Achteraf bij alle 2 spijt, maar niet omdat het van de goeie gitaren waren, waar simpelweg omdat ik ze niet meer heb.

Ik heb een automatische zoekopdracht op marktplaats staan voor deze twee, mochten ze nog een keer te koop worden aangeboden. :-) Welsons komen wel 's voorbij maar dan net niet de goeie

Gitaar 1. Een Welson SG


Gitaar 2. Een Marlin blue fin. (maar de mijne was zwart)

[Fusion]

Slechts één. De Ibanez SZ520QM-FAB. De enige gitaar die uit de fabriek perfect afgesteld klonk. Goede elementen. Speelde heerlijk. Ik weet niet waarom ik m ooit verkocht heb. Was/is echt een droomgitaar. Zeker de exemplaren uit de eerste 2 productiejaren

[Da Vinci]

Kreeg het weer eens in m'n kop dat ik een Ibbi nodig had. Na oa. een RGR570 en S420 gehad te hebben die beide totaal niet bevielen zowel qua klank als qua feel. Vanwege de strat achtige neck en DiMarzio's voor een JS gegaan en stuitte op een JS1000, een vroege met JS Custom inlay. Behoorijk wat buckle rash aan de achterkant, voorzijde ook wat gehavend, maar ach... voor die 450 euro meen ik wel hele fijne specs.
Bleek een super gitaartje! Lekker licht, heerlijke feel en de DiMarzio's met coilspil en treble bleed gaven hele bruikbare geluiden voor een pop/rock coverbandje. Paar gigs mee gedaan (gelukkig hebben we de foto's nog) en niet veel later ppgeruimd als alibi voor een Luke 3 Olive Gold die ook niet dagelijks voorbij komt.

Berouw komt na de zonde en later nog ik meen zelfs 2 x een JS 1000 gehad maar beide kwamen niet in de buurt van de eerste. Dat waren gewoon weer gevoelloze kutgitaren zoals je dat eigenlijk van die Ibanez scheurplanken verwacht

[Pepe]

Niet echt spijt want comme si comme sa maar welke ik misschien terug zou kopen als het op mijn pad zou komen:

Charvel model 88

Japanse gitaar van African mahogany wat iets anders is dan Zuid Amerikaans Mahogany maar goed, kinnesinne. In mijn shred is dead periode dacht ik dat ik misschien meer lol zou hebben met een echte (Gibson) junior en dat was ook zo maar dat is toch een andere gitaar dan mijn swap logica mij voorhield.




en er is de Ibanez 2370, een budget Es 345 copie (fully hollow, geschroefde neck) die ik inruilde voor zijn dure fancy neefje maar dit lichtgewicht breezy sounding rode geval paste mij toch beter. Bovendien heb ik een algemeen zwak voor goedkope dingen die werken.

[Erik de Perik]

Maar dat bedoel ik, zo'n lijstje zegt mij niks.
Kan je dat niet een beetje motiveren? Waarom toen weggedaan en waarom spijt?
En waarom koop je geen nieuwe Clone Theory?

Ik ga even voorbij aan jouw color.

De The Paul heb ik destijds geruild voor een Peer Strat die na wat aanpassingen mijn standaard gitaar werd voor de komende 30 jaar. Het was de tijd van de Super Strats en zo gaat dat dan.
KH Quatro was stevig verbouwd, zelfs door Gundolf Roy persoonlijk en eigenlijk prima..... maar ik heb 'm toch ingeruild.
Die EHX chorus is een perfect ding. M'n HB chorus inmiddels ook.
Die Shaller reverb baal ik ik wel van, want ik wist totaal niet wat ik had en heb 'm ook nooit gehoord. Het was zo'n Fender achtig ding met buizen.
De P90 heb ik uitgeleend en ik weet niet meer aan wie.

[Da Vinci]

5 Ibby's al. Laat de conclusie duidelijk zijn. Doe nooit een Ibanez weg!

Aan de andere kant; Ik heb er al 4 of 5 verkocht waarvan ik nog steeds heel blij ben dat ik er vanaf ben


Verzonden vanaf mijn iPhone met Tapatalk

[Erik de Perik]

Nooit een Ibanez gehad en eigenlijk ook nooit de behoefte voor eentje gehad.

[Plant]

Harley Benton daarentegen...

Ik ben niet zo'n 'spijt-mens'. Ik kan best wel mijmeren over vroeger, maar als ik van dingen afscheid neem heb ik dat weloverwogen gedaan en is het klaar.

Het enige dat me zo voor de geest kan halen is een Polytone MiniBrute III of IV versterkertje ergens begin jaren 90. Ik was bas erbij gaan spelen en kocht 2dehands zo'n versterker. Eigenlijk was het een (jazz)gitaarversterker, maar ik las dat bassisten hem gebruikten omdat ie lekker licht en compact was en toch lekker hard kon.

Voor gitaar was het een prutding met die 15" speaker. De ingebouwde overdrive klonk nergens naar en er zat een slechte reverb op, maar met de bas (een Yamaha RBX 350) klonk het ding hemels!

Ik stopte met de bas en ruilde de set in, waartegen weet ik niet meer.

Later heb ik toch weer een (Yamaha fretless) bas gekocht en toen dacht ik wel "had ik die versterker nog maar". Maar verder dan de woonkamer kwam / komt de bas toch nooit en qua versterking bleef dat bij zelfbouw projectjes of een klein oefenversterkertje van ... O God, nu ik erover nadenk, dat is een Ibanez (IBZ10)