HNGD: Eastman AC224 CE

[guitarkid]

Gisteren een genoeglijke middag gehad bij the Fellowship of Acoustics, op zoek naar een goede gitaar ik die naast mijn 1973 Martin D 35 kan gebruiken op het podium. In een andere post had ik geschreven dat die Martin, nadat ik 'm ong. 30 jaar in mijn bezit heb, eindelijk voorzien is van een goed pick up-systeem, een LR Baggs VTC. Werkt als een speer. Dat had echter als gevolg dat ik de 2010 Taylor 414CE, waar ik nogal gelukkig en goedkoop aangekomen was, plotseling wel een stuk minder vond klinken. Uitgevoerd met het ES-1 systeem klonk hij ineens wat hol en eerlijk gezegd zelfs wat blikkerig, met penetrant hoog.
Ik werd er niet blij meer van, dus op naar Dedemsvaart!
Ik had mezelf wel een max. budget opgelegd qua bijbetalen en ben met dat gegeven gitaren gaan proberen. Belangrijk was dat hij, naast natuurlijk een goed akoestisch geluid, versterkt erg goed moest klinken.
Eigenaar Rudi tipte me eigenlijk direct Eastman en dat was een merk dat ik op voorhand ook wel in mijn hoofd had. Uiteindelijk ging het tussen twee modellen, de AC224CE en de 600 euro duurdere AC722CE, met soundport en contoured body. Beide gitaren zijn standaard voorzien van een LR Baggs VTC (dat was eerst een Fishman Matrix), dus dat kwam mooi uit! Het feit dat de beide gitaren versterkt elkaar amper ontliepen (10 keer wisselen en dan nog geen echt hoorbaar verschil), het prijsverschil van 600 euro en het feit dat ik de wel prachtige looks etc. van de 722 kon weerstaan bepaalden dus uiteindelijk mijn keuze. Taylor ingeruild (zeer blij met wat ik er voor kreeg! ) en met een Eastman in een profi meegeleverde case tevreden naar huis!
De hele avond in mijn studio zitten spelen op de drie gitaren die ik mee ga nemen (ook nog een Farmer 00 rosewood met Fishman Ellips Matrix Blend pu) en echt zeer blij met dit trio. De Eastman zal voornamelijk in alternatieve stemmingen staan. Die Eastmans zijn echt aanraders.