Hier staat juist eentje
https://www.2dehands.be/a/muziek-en-...reviousPage=lr
Hier staat juist eentje
https://www.2dehands.be/a/muziek-en-...reviousPage=lr
Probleem met alle goede gitaren die bang for the buck zijn, is dat je ze niet moet willen slijten.
Eastman, Godin, G&L, Blade... allemaal geinig wanneer je voor relatief weinig centen met enige kwaliteit wil spelen, maar godbehoede dat je er iets aan over wilt houden wanneer je eens iets anders zoekt en je gitaar op MP zet.
Ik zit ander einde van het spectrum, heb mijn blijvers al, van nieuwe aankopen wil ik zeker weten dat ik ze met enig gemak van de hand kan doen; zit ik straks met 12 gitaren, kan ik mijn kont niet langer keren in huis.
B4tB is een boekhouders term die niks zegt over de gitaar zelf.
Is prima natuurlijk als je gitaren zo beoordeelt maar om op te spelen heb je er niks aan.
Een merk als Heritage wordt daar ook vaak aan gekoppeld. Wat men dan bedoelt is, net zo goed, of beter dan Gibson maar goedkoper.
Zoiets zou je ook van (de oude) Hamer kunnen zeggen maar dan zeg je 'Gibsonkiller'.
Ik bedenk het niet. Of eigenlijk wel.
Afijn.
Yamaha. Bij dat merk zeg je altijd "Yamaha heeft nog nooit een slechte gitaar gemaakt!"
Ik neem het graag aan, lijkt me een hele klus om al die gitaren te testen.
Die Hard is geen Kerstfilm!
Daarom speelt iedereen ook op een Yamaha.
Met de huidige productiemethodes is dat heel haalbaar. Kom je bij vintage dan kom je in een wat minder eenvoudig te snappen wereld. Feitelijk niet veel anders dan de antiekhandel of die van klassieke auto's, waar de waan(zin) ook vaak regeert.
Een Fender is daarentegen wel waardevast, zeker een Custom Shop. Echt interessante CS gitaren verkopen best snel terwijl de bedragen vrij hoog zijn. Een merk als Suhr is ook wel redelijk waardevast en goed verkoopbaar. Maar een handgebouwde of geassembleerde gitaar is van een relatief onbekend merk is vaak moeilijk te verkopen, dus dat is een risico als je zo iets koopt inderdaad.
Favorieten/bladwijzers