In een topic lang geleden stelde Peter Heijnen dat theorie de krukken zijn die je gebruikt als je het niet meer hoort.(nou ja, iets beter geformuleerd waarschijnlijk) Vind ik nog steeds een erg mooie insteek.

En het leuke van zo'n demonstruktie als in het filmpje is dat je ook weer eens iets kunt horen dat je nog niet eerder gehoord hebt. Of je daar dan iets mee doet is helemaal eigen keuze. Je kunt zo'n ladder er vervolgens puur op repetitie en proberen instampen, of je weet precies hoe het heet, en wat de afwijkende tonen zijn. Maar de theorie dat je een bepaalde ladder mag gebruiken, zonder dat je enig idee hebt hoe die klinkt, daar heb je niets aan.

Die zekerheid, dat je van minder kennis creatiever zou spelen... Genoeg mensen die geen theoretische kennis hebben, en vreemd genoeg ook totaal niet creatief kunnen spelen. Dat is ergens toch best raar!