Twee gitaren in een band, wat combineert mooi?

[Tabula Rasa]

die geven echt zero fuck, die maken zich drukker om de tieten van de zangers.

)

Tieten van de zangeres bedoel je hopelijk


Verzonden vanaf mijn iPhone met Tapatalk

[D3nnis]

Er zijn ook zangers met flinke tieten.

[Da Vinci]

Tieten van de zangeres bedoel je hopelijk

Yes I do!
Zo veel verschil kan een lettertje maken

[Wilco]

Nog niet zo lang geleden hebben de gasten van That Pedal Show hier ook aandacht aan besteed. Ik vond het wel een verhelderende aflevering.

[NLF]

Een rode en eeb blauwe natuuirlijk.

Briljant antwoord

[Kim Wilson]

Ik mijn huidige band spelen we met twee gitaristen allebei op een HSS strat, in mijn vorige band een tijd met tweeën op een Gibson LP, en daarna ik een hele tijd op een Luke en tussendoor nog een strat. Voor mijn gevoel maakte dat niet heel veel uit voor het totaalbeeld doordat we andere partijen spelen, andere versterkers hebben etc. In ieder geval niet voor alle niet-gitaristen, want die geven echt zero fuck, die maken zich drukker om de tieten van de zangers.

In beide bands ben ik overigens ook wel de enigste gitarist, al zeg ik het zelf

Onderschat je publiek niet, die hebben echt wel door wat wel en niet goed klinkt. Ze zullen niet zoals gitaristen precies kunnen benoemen wat er aan de hand is, maar als het kut klinkt hebben ze dat echt wel in de gaten.

[Pepe]

Wagner en Hunter speelden beiden op een Les paul junior en je kan niet zeggen dat Rock'n roll animal bekend staat om zijn crappy gitaar partijen.
Aan de andere kant vond ik altijd wel grappig dat bij een band als Lynyrd Skynyrd de drie gitaristen duidelijk te onderscheiden waren.
Anyhoe,
Idealiter faciliteert een gitaar je speelstijl. Ik kan me een concert van Clapton herinneren die Albert Lee had meegenomen, Clapton op zijn strat en Lee op een Les Paul en dat wringde. Na de pauze speelde Clapton op een burst en Lee op een telecaster en alles viel ineens op zijn plek.

[almarvk]

Het is maar net wat de stijl van de band is. Binnen de metal (mijn genre) werken gelijke, of bijna, juist goed. Maar dat is in pop of rock natuurlijk weer net anders.

[Kim Wilson]

Als je maar niet hetzelfde speelt. Status Quo had twee vrijwel dezelfde rigs voor Parfitt en Rossi, allebei Tele op Vox, maar omdat de één op een andere positie op de hals zit dan de ander zitten ze elkaar niet in de weg. Ritmisch kun je ook een beetje spelen met twee gitaristen. Luisteren, andere dingen spelen dan de ander, dat werkt allemaal beter dan wat voor setup dan ook.

>edit
Of juist wel hetzelfde spelen, maar dan ook retestrak hetzelfde. Dan kun je elkaar versterken. Maar dat is echt heel lastig.

[Agent_Smith]

Ik mijn huidige band spelen we met twee gitaristen allebei op een HSS strat, in mijn vorige band een tijd met tweeën op een Gibson LP, en daarna ik een hele tijd op een Luke en tussendoor nog een strat. Voor mijn gevoel maakte dat niet heel veel uit voor het totaalbeeld doordat we andere partijen spelen, andere versterkers hebben etc. In ieder geval niet voor alle niet-gitaristen, want die geven echt zero fuck, die maken zich drukker om de tieten van de zangers.

Mee eens. Ik laat me niet vastleggen qua wet ik kan/mag gebruiken. Ik pak elke week gewoon mee waar ik op dat moment zin in heb. Ene keer een Gibson, ander keer een superstrat ofzo. Ik klink zoals ik klink; geluid zit in je. Ik vind het totaalbeeld en de kwaliteit veel belangrijker dan gemiep over details waar het publiek idd echt zero f*ck om geeft (op een enkel gitaristje na)