The Quest for tone, hoe kom ik in de buurt van die sound?

[no 1 hops]

ontstaan vanuit mijn reactie een opmerking van Vulvasonic over pedaal keuze stress.

nou meer de stress dat ik een geluid mooi vindt en niet weet hoe ik daar met mijn simpele setup kan komen.

je luistert dan naar wat video's met allerlei pedalen maar waar het denk ik mank gaat is dat ik maar een gewone fenderachtige solid state copie heb en waarschijnlijk met booster,overdrives en distortions toch ook heel erg afhangt wat er na die pedalen komt.

nu ik er over nadenk, misschien zou het een leuke sticky topic opleveren met advies over hoe je een bepaalde sound benadert?
hoeveel kennis is hier wel niet om anderen in de goede richting te wijzen?
ik hoor bijvoorbeeld vaak het verschil niet tussen een overdrive of distortion, distortion/fuzz
tis maar een idee

wil daar wel een voorbeeld van geven.
neem de solo sound van clapton in foreverman
https://youtu.be/0gDvR1sZ6I4?t=167

of deze, naar mijn idee prachtige uitvoering van pretending door Bonamassa.
https://youtu.be/6Yht1A-8Q8w?t=1809

ik hoor daar een meer smooth leadsound dan die van foreverman die meer grit heeft. (tenminste dat denk ik te horen)

nu is natuurlijk de optie om voor de sky is the limit te gaan, maar hoe kom je in de buurt without busting the bank?
in mijn geval is de basis een evans solid state met een fenderachtig clean die uit zichzelf niet snel over de rooie gaat, en ik ben bezig met de DIY pedaaltjes van de mad prof. amber overdrive en de Freekish Blues Alpha Drive

wie weet kan dit een leuke actieve topic worden die behalve meedenken ook uitnodigt nieuwe dingen te gaan proberen

[Useless]

Ik heb een Carl Martin plexi tone en een Keeley Compressor plus ervoor. Ik hoor in Bonamassa zijn geluid precies toch ook een beetje het snappy van een compressor, als ik mij niet vergis. Ik vind zijn geluid op zich ook niet zo speciaal. Is makkelijk te verkrijgen, denk ik. Ook rekening houden, dat als je enkel het geluid van de gitaar te horen zou krijgen het wel eens zou kunnen tegenvallen. Klinkt meestal een stuk minder dan in een mix met een band of op cd.

[gitaarmike]

Ik heb een Carl Martin plexi tone en een Keeley Compressor plus ervoor. Ik hoor in Bonamassa zijn geluid precies toch ook een beetje het snappy van een compressor, als ik mij niet vergis.

Dat komt denk ik omdat hij zijn amp zo pleuris hard zet dat je sowieso die natuurlijke compression krijgt

[harrie-beton]

no hops.

Ik ben wel benieuwd naar een video van jouw huidige gitaargeluid. Als vergelijking. Heb je die? Dan kunnen we bruikbare tips geven.

Wat er hierboven geschreven wordt is wel waar, dit is geen moeilijke sound gespeeld door twee gitaristen die tot de beste 100 van de planeet horen.

[no 1 hops]

no hops.

Ik ben wel benieuwd naar een video van jouw huidige gitaargeluid. Als vergelijking. Heb je die? Dan kunnen we bruikbare tips geven.

Wat er hierboven geschreven wordt is wel waar, dit is geen moeilijke sound gespeeld door twee gitaristen die tot de beste 100 van de planeet horen.

video is lastig, zal eens kijken of dat lukt.
maar ik snap wel dat ik niet de lastigste vraag stel.
clapton uit zijn tijd van het August album was geloof ik op een soldano, die van foreverman een jcm800? en nu doet hij natuurlijk veel met fender

https://youtu.be/MjRI8LXChus?t=290
wat hij hier de eerst 10 seconden heeft, voor mij met weinig grit/korrel.

maar ook bij Gary Moore en BB King vindt ik de korrel bij BB niet dat wat ik zoek, maar wat Gary heeft vanaf hier juist weer wel.
https://youtu.be/ueaANdi5em4?t=357

mensen die zo thuis zijn in tone en sound weten dat vaak wel goed te verwoorden, ik weet niet hoe ik het anders moet zeggen dan zingend rond smooth.
een normal distortion uit de evans is mij dan te korrelig, en ik vraag mij af of een overdrive booster dat vanuit zichzelf als geluid dan wel kan nabootsen en de evans als clean vertaler/drager werkt, dus letterlijk het versterken van de sound uit een pedaal.

ik hoef niet echt te klinken als, maar als de vervorming/distortion maar zo is dat ik daar dan plezier aan beleef.
(de reden waarom ik ook steeds meer een hekel kreeg aan modelling omdat daar vaak in het hoog een irritante slizzle in zit, dat merk ik ook bij de vox bij de highgain modellen)

[fred dons]

ik ben de laatste tijd nogal van de fuzzpedaaltjes, ik dacht altijd dat een fuzz alleen maar zwaar zompig kon klinken maar las dan dat Gilmour en Eric Johnson regelmatig een fuzz gebruiken en die klinken romig dus ik kon dat niet goed plaatsen, uiteindelijk toch maar een big muff triangle gekocht en inderdaad halverwege de gain heb je een mooie romige distortion die niet te "modern" klinkt en niet gaat irriteren. Dus wellicht iets om te checken ?

[denis.hermans]

Ik denk dat dat laatste erg vaak voorkomt en erg is dat ook niet want de muziek wordt gespeeld met een band en de gitaarsound staat in functie daarvan...
Goed voorbeeld zijn vb. The Byrds . Als je de gitaarsound van Roger Mcguinn op zich hoort is die wel erg "pinnig/scherp/schel" maar in context werkt het wel prima ...
Maar goed ik dwaal af van Bonamassa...

[Brad]

@ Dennis.hermans

Ik heb vandaag een opname gehoord van You make loving fun van Fleetwood Mac waarbij de gitaarpartij is geïsoleerd. Als je het zo droog hoort dan klinkt het een stuk rauwer en scheller dan in de mix. Een beetje hetzelfde wat jij hier beschrijft met betrekking tot Roger Mcguinn.

[Useless]

@ Dennis.hermans

Ik heb vandaag een opname gehoord van You make loving fun van Fleetwood Mac waarbij de gitaarpartij is geïsoleerd. Als je het zo droog hoort dan klinkt het een stuk rauwer en scheller dan in de mix. Een beetje hetzelfde wat jij hier beschrijft met betrekking tot Roger Mcguinn.

Inderdaad, de sound die je zoekt is meestal niet de sound die je zoekt. Raar maar waar ;-)

[munkie]

Ik ben na bijna 40 jaar zover dat ik een Epi LP van 150 euro inprik in een Avid 11Rack modeling preamp en dan hup de Apple in. Beetje prutsen aan de preset en dan gaan met die banaan. Verder is het het gewoon een kwestie van veel oefenen. Het zit hem meer in de speeltechniek.