Gerepareerde neckcrack is ook geen garantie. Deze is 3 keer gebroken en was al twee keer verlijmd
Verzonden vanaf mijn iPhone met Tapatalk
Gerepareerde neckcrack is ook geen garantie. Deze is 3 keer gebroken en was al twee keer verlijmd
Verzonden vanaf mijn iPhone met Tapatalk
147-c Guitars
Daarna mocht ik aan de slag. Maakte niet uit hoe, als het maar vast zat.
Verzonden vanaf mijn iPhone met Tapatalk
147-c Guitars
Die van mij heeft ook drie breuken overleefd. Ik heb me laten vertellen door een gitaarbouwer, dat het nooit dezelfde breuk is, altijd een fractie erboven of eronder. Dit omdat een goed verlijmde breuk in principe sterker is dan alles eromheen. Je kunt dus stellen dat des te meer breuken, des te sterker de nek. Het zoeken is dan ook naar een SG met 40 headcracks of zo. Spotgoedkoop en een keer zo sterk.
Mijn vader wist me vroeger te vertellen dat een goede lasverbinding niet breekt.
Was iets met het AZ stadion waarover ik hem vragen had willen stellen, maar al die toestand, daar weet hij tegenwoordig niets meer van.
Maar serieus.
Klinkt debiel natuurlijk, en ik zou het zelf ook niet willen, toch, wanneer je het zo stelt; 40 headcracks ?
klinkt het bijna als een goede oplossing.
Wellicht is al die lijm ook nog eens goed voor de stemvastheid en sustain ?
Een kop en neck uit 1 deel zonder volute is gewoon geen hele slimme constructie. De nerf loopt het hout uit in de kop en da’s vragen om problemen. De beste oplossing naar mijn mening, is ook vrij rigoureus, gewoon een strook inleggen of de zijkanten afschaven tot de toets en vervangen.
Verzonden vanaf mijn iPhone met Tapatalk
147-c Guitars
Een goed gelijmde verbinding is inderdaad sterker dan het hout er omheen. Maar dan hebben we het over een goed gelijmde (of gelaste) verbinding. Er zijn ook genoeg voorbeelden van headcracks waar wat lijm tussen gespoten is, klemmetje erop en 'het zit weer vast'.
Hoewel dit voor sommige cracks ook de juiste oplossing kan zijn, hebben andere iets meer werk nodig om weer een mooi schoon en goed passend lijmvlak te krijgen.
Overigens speel ik zelf al meer dan 15 jaar SG, mijn gibson is ook al een paar keer gevloerd, maar gelukkig nog nergens last van. Is wel een 2011 of 2012 modelletje, mogelijk dat ze geleerd hebben van fouten uit het verleden en verbeteringen hebben aangebracht.
(overigens bij een las scheurt hij ook vaak net naast de las af. Dit materiaal is niet gesmolten maar wel van structuur veranderd door de warmte. Zeker als een las snel terug gekoeld wordt, krijgt het een brosse structuur)
Gitaren: Gibson SG 50th Anni. 24
Amp: Engl Blackmore, Marshall 1960AX
Band: Shabby Harrys https://www.facebook.com/shabbyharrys/?locale=nl_NL
Te koop: niets
Eigenlijk ongelofelijk dat gibson die halsconstructie nooit heeft aangepast omdat het anders niet vintage correct is.
Hij zou gaan kijken naar één uit de 70's dus die heeft een volute en hoogstwaarschijnlijk geen kopbreuk want dat is zeer zeldzaam bij die Maple-met volute-halzen uit de 70's.
Ja, Gibson had het probleem opgelost maar de liefhebbers liepen zo hard te huilen dat ze niet meer als vroeger waren dat Gibson ze maar weer ouderwets kwetsbaar maakte om van het gezeur af te zijn.
Het hoeft geen maple hals te zijn overigens. Die zijn er ook, maar in de Norlin periode werd er wel meer geëxperimenteerd. Niet dat het slechte gitaren zijn, helemaal niet. En dat van die volute klopt inderdaad, al weet ik niet precies vanaf welk jaartal en tot wanneer ze dat hebben gedaan. Dat is een prima oplossing om de zwakke kop-hals te beschermen. En inderdaad, de heren Gibson puristen moesten er niks van hebben. En zo zijn er wel meer fabeltjes over Gibsons uit de Norlin periode. Ik vind het niet erg, drukt de prijs tenminste.
Favorieten/bladwijzers