Gibson les paul Black Beauty deel 2

[Tupelo]

Ach...
Investeren is 1, alternatief voor je spaarrekening met inflatie is 2.
Welke afschrijving is leuker ?


Verstuurd vanaf mijn ONE E1003 met Tapatalk

[Agent_Smith]

Eerste helft jaren 90 Gibsons behoren tot de beste die ze gemaakt hebben. Het is een uitzonderlijk goede periode voor Gibsons.
Los daarvan: dit is erg veel geld. Ik heb ook totaal niks met de R-series. Alles wat ik hiervan heb vast gehad (stuk of 15. R8/R9,R0) werd ik absoluut niet warm van en halen het niet bij de 90s (en 70s trouwens) gibsons die ik heb. Maar das allemaal persoonlijk. Ieder heeft eigen voorkeur en moet doen met zn geld wat hij wil.

[Agent_Smith]

Wat ik trouwens ook niet helemaal snap is dat er bij een zwarte custom altijd het koosnaampje Black Beauty helemaal genoemd moet worden. Zwarte LP Custom is gewoon een zwarte LP Custom.

[twoerd]

Wat een geld. En financieel gezien een grote gok. Ik hoop in elk geval dat als je hem koopt, je er ook lekker op gaat spelen. Ik vind het zonde als een mooi instrument niet bespeeld wordt en alleen als bezit wordt gezien.

[gitaarmike]

Overprijsd IMHO. Je hebt 'n nieuwe voor minder. Ik vind de 2019 gibsons echt 'n pak beter dan 1990ies exemplaren.

Ik heb ze nog nooit vergeleken met elkaar , dus basically weet ik het niet. Maar het lijkt mij altijd ook zo'n bullshit salespitch van lui die hun oude gitaar kwijt willen.

[Philippe]

Zover ik weet worden de begin-jaren-90-Gibsons vaak als kwalitatief uitstekend gezien, omdat de kwaliteit in de jaren '80 schijnbaar bagger was. Terwijl ze inderdaad misschien helemaal niet veel beter zijn dan de hedendaagse Gibsons.

[MarkS]

Wat ik trouwens ook niet helemaal snap is dat er bij een zwarte custom altijd het koosnaampje Black Beauty helemaal genoemd moet worden. Zwarte LP Custom is gewoon een zwarte LP Custom.

Ik dacht altijd dat een Black Beauty
de 3 PU versie was..

[telerocker]

Voor dit bedrag zou ik hem lekker links laten liggen, temeer omdat het geen Goldtop is

[episua]

Tja het zal misschien wel een verhaaltje 'in the eye of the beholder' zijn over wat wel of niet een goede Les Paul is.
Heb ook wel wat kennissen die gek zijn op de begin jaren 90 Gibson LP's. Zelf hou ik er niet zo van. Ze zijn meestal heel erg zwaar (terwijl ze toen al weight relieved waren) en vind ze mede hierdoor eigenlijk wat steriel klinken. Maar goed, veel eind jaren 70 en jaren 80 Les Pauls kunnen mij ook niet zo bekoren. Liefhebbers hiervan schijnen hun Les Paul het liefst zo zwaar mogelijk te willen.
Nou valt mij wel op dat deze gasten vaak wat hardere muziek spelen met veel gain enzo dan ik doe. Ik speel meestal clean tot een randje erop.
Doe mij maar een Customshop Les Paul Reissue van de laatste 5 jaar. Lijken veel meer op de oudjes. Lichtgewicht bodies (totaal gewicht bij veel van deze exemplaren nog geen 4kg) , hide glue constructie, fijne necks (ff ongeacht je voorkeur) met rolled binding edges, plekked, stock pickups die in mijn oren uitstekend klinken etc etc.
Maar goed, daar is de prijs dan ook naar.
Aan de andere kant verbaas ik mij dagelijks over de kwaliteit van mijn 2018 LP Classic goldtop met p90's. Halsje is mij wat te plat (60's slim taper) maar qua afwerking en sound is hij geweldig, net 4,1 kg (en NIET weight relieved!), standaard kluson light weight stoptail en abr-1 brug, gewone goede CTS pots, orange drops, cryogenic treated frets (schijnen 4x langer mee te gaan dan gewone frets en na een half jaar i.t.t. veel van mijn andere gitaren nog geen slijtage te zien), etc etc. Gewoon hele mooie specs. Ding klinkt akoestisch al heel open en vol. De 2019 modellen gaan op deze manier ook verder al dan niet exact historisch correct, gewoon de goede specs en niet weight relieved of chambered.
Goed, die R6 komt er binnenkort gewoon al is het maar omdat die een dikke hals heeft.

[Fobo]

Ik verbaas me erover dat alleen gesproken wordt over periodes (jaren 70, 80 of 90). Ook binnen een (relatief) korte periode kunnen de verschillen evident zijn. In 1982 ging ik voor een LP de Luxe, en mocht een cherry red (1978 ) en een zwart exemplaar (1980) uitgebreid (thuis!!!) proberen. De zwarte was duidelijk de mindere (vooral qua sustain) maar wel 100 gulden duurder dan de cherry red (2200 gulden uiteindelijk, zonder case). Heb het nooit begrepen....