Maakt het niet uit voor de waarde dat deze uit 1986 komt?
Maakt het niet uit voor de waarde dat deze uit 1986 komt?
Zeker wel. En het is een populair dingetje, maar het is nog niet gek lang geleden dat de Les Pauls uit deze periode pas in waarde zijn gaan stijgen. Maar dan is 3000 nog altijd aan de hoge kant.
Ik kom wel een SG en Les Paul junior uit de jaren 60 tegen voor minder, SG Standards uit de eerste helft van de jaren 70 voor iets meer dan de helft, of zelfs eind jaren 60 ES-335'jes voor vergelijkbare prijzen, of net wat meer. En nee, dat zijn geen Les Paul Customs, maar dat zet het een en ander toch in perspectief. En ja, het scheelt ook in hoeverre het ding origineel is en wat dat voor jou, of voor de markt betekent. Ik hecht zelf niet veel waarde aan originaliteit en van krassen of deukjes word ik alleen maar blij, want dat scheelt enorm in de marktwaarde, terwijl ik een op natuurlijke wijze gerelicte gitaar er juist veel geiler uit vind zien, vooral omdat daar ook iets afstraalt van 'kijk mij een goeie plank zijn, mijn vorige baasje heeft de stukken van me af gespeeld!'
Als ik een nieuw uitziende gitaar wil, ga ik wel winkelen voor een nieuwe gitaar. Want als het je om het geluid te doen is...., glad ijs, mijn beste. Glad ijs!
Gibson R7 Black Beauty (B7) 1995 Les Paul Custom
€ 3.750,00
http://link.marktplaats.nl/m13880785...=socialbuttons
Is deze waardevaster? Of dat hij mogelijk qua waarde vermeerderd?
Ik zou me niet blind staren op een oude LP omdat hij zogezegd in waarde zal stijgen.
Ik zou vooral een goede gitaar willen.
Heb anderhalf jaar terug mijn oude LP Custom uit 1986 verkocht voor 1950 Euro.
Ik was behoorlijk tevreden met het bedrag, meer zat er niet in. Weliswaar geen originele koffer en de pickups waren vervangen door een setje actieve EMG's (door de vorige eigenaar, mede omdat hij origineel klonk als een dode plank). Had wel een zeldzame donkergroene kleur.
Maar wat me vooral opvalt is dat het tegenwoordig zeer moeilijk is om als particulier een gitaar boven de 2500 euro te verkopen.
Mijn volledig originele PRS Custom uit 1986 heb ik via een ruil plus cash moeten verkopen want niemand wou de 4000 euro ophoesten die ik ervoor vroeg. Je zag die in die periode te koop aangeboden worden voor 6000-8000$ in de USA.
Wat ik maar wil zeggen is dat ik zeker geen gitaar meer koop met het idee dat ze in waarde zal stijgen. Dat weet je nooit...
Ben je verzamelaar of gitarist? Die 2 gaan namelijk niet samen: als verzamelaar stop je een gitaar in z'n koffer en zorgt dat het origineel en kras/butsvrij blijft. Als gitarist ga je er op spelen en na 20 jaar spelen zijn de fretten op en de hals kaal gespeeld, dan laat je hem opknappen en is hij niet meer origineel maar wel weer een lekkere gitaar.
Misschien maakt er over 20jaar niemand meer muziek op elektrische gitaren en is niemand meer geïnteresseerd in die dingen dus die verzamelwaarde is altijd een risico. Koop gewoon waar je blij van wordt en speel het ding langzaam helemaal plat, de perfecte voor jou vind je niet op internet maar door op die dingen te gaan spelen!!
Favorieten/bladwijzers