Losing my religion.

[Schrevel]

Ik kijk graag animeseries (Japanse tekenfilms). En om iets te doen te hebben tijdens het kijken pak ik een gitaar. Dit winterseizoen volg ik 11 series x 24 minuten = ruim 4 uur gitaarpielen per week.

[D3nnis]

Dat heb ik bv ook met bandjes die wel willen repeteren maar geen optredens willen. Werkt voor mij ook niet fijn. Repeteren vind ik helemaal prima, maar toewerken naar niks, nee, dat vind ik niks.

[Fobo]

Als ik het zo lees, lijk je helemaal nergens zin meer in te hebben, zelfs niet in het leven zélf. Kan het zijn dat je je "akkevietje" (what ever - hoewel ik vermoed wat het is) (nog) niet hebt verwerkt? Of ben je - gezien je leeftijd - in de penopauze aangeland (niet grappig bedoeld); ik heb in die periode ook een tijd lang helemaal nergens zin in gehad.
Zoals ik al eerder schreef, heb ik - tot ik recentelijk weer ben begonnen - ook zo'n vier jaar geen muziek gemaakt. Dat voelde uiteindelijk ook als een last, omdat ik vond dat ik wél zin moest hebben. Uiteindelijk komt er dan toch iets 'aanwaaien' waardoor ik het weer oppakte.
Gun jezelf de tijd (en de zin) om daar ook op te wachten.

[Kim Wilson]

Dat heb ik bv ook met bandjes die wel willen repeteren maar geen optredens willen. Werkt voor mij ook niet fijn. Repeteren vind ik helemaal prima, maar toewerken naar niks, nee, dat vind ik niks.

Repeteren is wat mij betreft ook een noodzakelijk kwaad. Regelmatig eenmalige projectjes gedaan en met twee keer oefenen een optreden doen en klaar. Dat vind ik heerlijk. Dat geklooi elke week in een oefenruimte, zonder doel, nee, dan heb ik wel andere dingen te doen.

[Fobo]

Dat werkt IMO alleen maar als je een doel hebt. Ik kan dat ook niet, als je het niet ergens voor doet voelt het toch allemaal wat zinloos. Ik ervaar het zo dat je een uitdaging moet hebben, dat je geïnspireerd en gemotiveerd wordt omdat je iets wil bereiken. Zonder optredens of überhaupt repetities heeft het geen nut. En blijf je idd hangen in die aloude riffs. Althans, ik wel.

Mijn primaire uitdaging was - hoe dan ook - weer gitaar te spelen. Ben het niet met je eens dat het zonder optredens/repetities geen nut heeft.
Ik heb thuis redelijke hobby-opnameshizzle, en een vriendenkring waar de nodige herriemakers in zitten. Daarnaast heb ik een uitnodiging om zo af en toe (dus niet structureel) eens met een jazz-trio mee te spelen (wat ik nu om voor de hand liggende reden nog niet durf).
Ik ben niet meer op zoek naar een 'vaste' band en reguliere optredens (kan ik fysiek ook niet meer opbrengen).
Voorheen speelde ik alleen nog 70-er-jaren-herrie, en daar ben ik wel klaar mee. Heb vroeger ook wel jazz gespeeld; probeer nu een beetje een tussenweg te vinden. Dat is nu mijn uitdaging.

[MarkS]

Dat bedoelde ik dus met meespelen op You Tube: zoek voor jou aansprekende muziek - maar die je zelf nog niet eerder hebt gespeeld - en ga daar mee meespelen. Niet iets met de standaard rock-riffs; kom uit je comfort-zone. Probeer eens fusion en/of jazz,

Hoewel technisch natuurlijk wel interessant, maar beide soorten heb ik helaas helemaal niets mee.

[Kim Wilson]

Mijn primaire uitdaging was - hoe dan ook - weer gitaar te spelen. Ben het niet met je eens dat het zonder optredens/repetities geen nut heeft.
Ik heb thuis redelijke hobby-opnameshizzle, en een vriendenkring waar de nodige herriemakers in zitten. Daarnaast heb ik een uitnodiging om zo af en toe (dus niet structureel) eens met een jazz-trio mee te spelen (wat ik nu om voor de hand liggende reden nog niet durf).
Ik ben niet meer op zoek naar een 'vaste' band en reguliere optredens (kan ik fysiek ook niet meer opbrengen).
Voorheen speelde ik alleen nog 70-er-jaren-herrie, en daar ben ik wel klaar mee. Heb vroeger ook wel jazz gespeeld; probeer nu een beetje een tussenweg te vinden. Dat is nu mijn uitdaging.

Oh, dat het voor anderen wel kan werken, dat geloof ik direct. Ik legde uit dat dat voor míj niet werkt, en dat zou in het geval van Mark ook best aan de hand kunnen zijn.

[MarkS]

Als ik het zo lees, lijk je helemaal nergens zin meer in te hebben, zelfs niet in het leven zélf. Kan het zijn dat je je "akkevietje" (what ever - hoewel ik vermoed wat het is) (nog) niet hebt verwerkt? Of ben je - gezien je leeftijd - in de penopauze aangeland (niet grappig bedoeld);

Zo erg is het ook weer niet, maar velen zien dit als dé kans om alles uit het leven te halen wat er in zit, of iets te gaan doen waar ze wel over hebben gedacht, maar nooit de stap gemaakt. Ik ben blij dat ik leef hoor, dat ik er nog kan zijn voor mijn kinderen, mijn Lief, dat mijn ouders nog 1 zoon over hebben. Heb ook echt plezier in mijn werk als zelfstandige. Ik weet soms alleen niet zo goed wat ik met mijn vrije tijd aan moet. Muziek maken dus kennelijk een tijd niet.

[kwispelhond]

Ik ben zelf de 60 al gepasseerd en denk zelf ook wel eens aan stoppen maar dat is meer vanwege beginnende reumatische pijnlijke vingers, op een gegeven moment is het natuurlijk op. In het verleden ben ik ook wel eens een aantal jaren gestopt: je kent dat wel, stress op werk, relatie wil niet echt en het succes wil maar niet komen ondanks een leuke band en ineens trek je het niet meer. Ik ben daar toen uitgekomen omdat iemand me belde en vroeg of ik zin had in lekker spelen, voor mij is en blijft samenspelen mijn grootste drijfveer en inspiratie en nodig om bezig te blijven. Zodra ik alleen ben speel ik niet dus om bezig te blijven speel ik nu nog in 2 bands en een project.

Dat met regelmaat afvragen of het allemaal wel de moeite waard is is volgens mij niets vreemds en hebben de meeste dat wel, het antwoord kan alleen jij geven maar ik voor mij zelf ben toch tot de conclusie gekomen dat ik er voorlopig nog voldoende plezier en genoegdoening uit haal om de tijd en moeite er in te steken.

[D3nnis]

Hoewel technisch natuurlijk wel interessant, maar beide soorten heb ik helaas helemaal niets mee.

Misschien toch eens proberen?
Zelf heb ik na jaren elektrisch gespeeld te hebben een poging ondernomen om klassiek te spelen. Hoewel ik nooit voor de lol klassieke muziek zal luisteren heb ik veel plezier aan het oefenen daarvan beleefd, en ook de (beperkte) ontdekkingsreis voor mij als primair cockrock scheurneus. Van fur elise naar de luitsuites van bach, asturias, daarna leo brouwer en heitor villa lobos.
Gitaristisch best vet, achteraf.