Losing my religion.

[MarkS]

Kan best dat ik soortgelijks al jaren eerder heb gepost.
Hoop voor jullie dat jullie het niet herkennen.
Ik vind er geen lol meer aan eerlijk gezegd.
Mijn gitaarperiode kent 2 momenten, van 14 tot pakweg 22, van 27 tot heden (almost 50).
In de eerste periode alleen maar bezig met, gitaar als verlengd kledingstuk, altijd bezig, op schoot voor de TV, zelfs mee naar het schijthuis. Amper ambitie of doel, maar wel gewoon plezier ervan.

Hoe anders in periode 2, en zeker de laatste 3 jaar. Regelmatig geswitched van gear (op zich wel leuk), maar de laatste tijden... Ik raak het spul niet meer aan. Koop ik weer een pedaaltje, ff inprikken of het werkt, kwartiertje pielen, en klaar ermee.

Ik heb denk ik een leuke set qua gitaren/amp/fx, binnen handbereik, maar doe er de laatste tijd echt geen fuck mee.
Katrol met verlengsnoer uitrollen is al een barrière. Het zou schelen als ik samen met anderen zou kunnen spelen, ms is dat een stimulans, maar het komt er gewoon niet van.

Nu (her)kent iedereen wel een momentje dat je jezelf niet verder ontwikkelt in je spel enzo. Hoort erbij, en komt meestal wel weer goed. Maar in mijn geval...
Ik denk echt dat ik er wel zo'n beetje klaar mee ben. Het gaat me nog niet eens om wat ik evt zou kunnen doen met het geld als ik alles verkoop. Maar ik ben wel in staat om langzamerhand de hele zooi er uit te flikkeren.

Wie herkent dit en hoe ga je er mee om?