Welkom op het GitaarNet.
+ Reageren op discussie
Pagina 1 van 11 123 ... LaatsteLaatste
Weergegeven resultaten: 1 t/m 10 van 102

Discussie: Losing my religion.

  1. #1
    Senior Member
    Geregistreerd
    22 oktober 2002
    Locatie
    Sleepless In My Grave
    Berichten
    12.053

    Standaard Losing my religion.

    Kan best dat ik soortgelijks al jaren eerder heb gepost.
    Hoop voor jullie dat jullie het niet herkennen.
    Ik vind er geen lol meer aan eerlijk gezegd.
    Mijn gitaarperiode kent 2 momenten, van 14 tot pakweg 22, van 27 tot heden (almost 50).
    In de eerste periode alleen maar bezig met, gitaar als verlengd kledingstuk, altijd bezig, op schoot voor de TV, zelfs mee naar het schijthuis. Amper ambitie of doel, maar wel gewoon plezier ervan.

    Hoe anders in periode 2, en zeker de laatste 3 jaar. Regelmatig geswitched van gear (op zich wel leuk), maar de laatste tijden... Ik raak het spul niet meer aan. Koop ik weer een pedaaltje, ff inprikken of het werkt, kwartiertje pielen, en klaar ermee.

    Ik heb denk ik een leuke set qua gitaren/amp/fx, binnen handbereik, maar doe er de laatste tijd echt geen fuck mee.
    Katrol met verlengsnoer uitrollen is al een barrière. Het zou schelen als ik samen met anderen zou kunnen spelen, ms is dat een stimulans, maar het komt er gewoon niet van.

    Nu (her)kent iedereen wel een momentje dat je jezelf niet verder ontwikkelt in je spel enzo. Hoort erbij, en komt meestal wel weer goed. Maar in mijn geval...
    Ik denk echt dat ik er wel zo'n beetje klaar mee ben. Het gaat me nog niet eens om wat ik evt zou kunnen doen met het geld als ik alles verkoop. Maar ik ben wel in staat om langzamerhand de hele zooi er uit te flikkeren.

    Wie herkent dit en hoe ga je er mee om?
    Laatst gewijzigd door MarkS; 20 januari 2019 om 17:52

  2. #2
    Senior Member
    Geregistreerd
    22 oktober 2002
    Locatie
    Sleepless In My Grave
    Berichten
    12.053

    Standaard

    Soms denk ik wel eens, wat als ik meer structuur zou aanbrengen, dagelijks een (half) uurtje spelen, embedden as a daily routine. Net als een sportschool abbonementke, geen zin, toch maar doen, and in the end it will pay off somehow..

  3. #3
    Senior Member
    Geregistreerd
    16 september 2005
    Berichten
    13.942

    Standaard

    Ben er 15+ jaar tussenuit geweest nu nog steeds perioden van geen zin. Bandje kan wonderen doen

  4. #4
    Senior Member
    Geregistreerd
    17 oktober 2010
    Berichten
    3.736

    Standaard

    Herken het helemaal. Heb na zo'n vier jaar niks - écht helemaal niks - doen (band hield op) nu weer de gitaar opgepakt. Had volstrekt geen inspiratie meer. 'n Vriend raadde me aan om mee te spelen met filmpjes op You Tube, en dan vooral songs die je daarvoor nog nooit gespeeld had. Even uit de comfort-zone dus... Werkte bij mij als een malle; nagenoeg elke dag zo'n uur aan het rommelen. Techniek weer ophalen, hals opnieuw leren kennen. Viel wel even tegen, maar het gaat alweer beter...
    Doen, zou ik zeggen.
    Nu!!!

  5. #5
    Senior Member
    Geregistreerd
    12 februari 2006
    Locatie
    Zwolle
    Berichten
    10.658

    Standaard

    Ik weet niet wat ik zou doen als ik 50 ben.
    Ik denk sowieso geen band meer. Al mijn elektrische spul verkopen en weer terug waar het op mijn 10e mee begon: akoestisch spelen. Ik denk dan vooral fingerstyle.

  6. #6
    Senior Member
    Geregistreerd
    1 januari 2005
    Locatie
    Oss
    Berichten
    17.459

    Standaard

    Citaat Oorspronkelijk geplaatst door MarkS Bekijk bericht
    Wie herkent dit en hoe ga je er mee om?
    Zeker herkenbaar.
    Mijn bandje is op dit moment inactief, wat er voor zorgt dat ik ook vaak gewoon geen zin heb om gitaar te spelen. Dood spoor en zo, geen doel.
    Ik merk dat andere dingen dan ook sneller prioriteit krijgen, wat er weer voor zorgt dat je nóg minder speelt.
    Als ik toen ik 20 was een week niet speelde, dan speelde ik een half uurtje en ben ik weer op (mijn beperkte) niveau.
    Als dat nu gebeurt heb ik eigenlijk wel een paar uur nodig. Motiveert ook niet echt.
    In mijn geval moet ik gewoon een bandje of gitaarles hebben als stok achter de deur.
    Stok achter de deur klinkt heel zwaar, maar dat valt wel mee, het is niet dat ik er niks meer aan vind, maar zeker met kinderen schiet het op.eoa manier er gemakkelijker bij in (ook al liggen ze om 20:00 op bed).

  7. #7
    Senior Member
    Geregistreerd
    21 mei 2007
    Locatie
    zeeland
    Berichten
    4.037

    Standaard

    Herkenbaar Mark. Ik heb ook wel eens op dat punt gestaan nadat twee van mijn bands ermee stopten. Gelukkig voor mij wordt er doorgaans net op tijd gebeld. Naast wat losse projecten zit ik nu weer in een goedlopende classic rock band en we zijn ook een retecommerciële disco/funkband aan het opzetten. Ik moet dus veel nummers uitzoeken en zo krijg ik er weer zin in. Ik kan me heel goed voorstellen dat als je geen direct doel hebt, de gitaar in de koffer blijft. Wat Fobo zegt, werkt bij mij wel: meespelen met Youtube. Ik vind de video's van bijv. Tim Pierce altijd aardig en inspirerend. Eigen muziek schrijven is wellicht ook een remedie. Mijn eerste zes, zeven bands was eigen materiaal. Ik speel nu met name in coverbands omdat je daarmee toch meer optredens krijgt. Maar soms jeukt het wel, eigen muziek maken, het bandproces, daar krijg ik positive vibes van.
    Het is opvallend hoeveel recidivisten zich als herintreders op de plaats delict melden.

  8. #8
    Senior Member
    Geregistreerd
    22 oktober 2002
    Locatie
    Sleepless In My Grave
    Berichten
    12.053

    Standaard

    Na al die jaren kan ik er nog steeds geen ene moer van, dus dat helpt opk niet echt mee..

  9. #9
    Senior Member
    Geregistreerd
    22 oktober 2002
    Locatie
    Sleepless In My Grave
    Berichten
    12.053

    Standaard

    Verlies me ook vaak ik gear.
    “Als ik dit heb dan kan ik wel”..
    Gebeurt vervolgens dus niet.

  10. #10

    Standaard

    Ik heb het boek L = liefde, van Mark Mieras. De man heeft het onmogelijke gedaan. Een wetenschappelijk onderwerp (hoe werken je hersenen) in een handzaam en bijzondere practisch boek geprakt. Dat ook nog eens leest als een trein.
    Wat gebeurt er als je happy bant?
    Wat gebeurt er als je verliefd bent?
    En zo door, en zo door
    Bovendien een bijzonder duidelijke beschrijving van alle stofjes die de stemmingenteweeg brengen. Een soort dope, die jezelf maakt.

    Het is niet helemaal toevallig dat ik iedere dag om 6 uur mijn hok inga om een lied te maken. Vind ervan wat je wil ( van mijn liedjes - op sounds en op je eigen songteksten, pakweg 200 tot 260 per jaar dus iedere dag dat ik thuis ben ) maar ik ken niet zo heel veel mensen die er net zoveel plezier in hebben als ik. Mijn hersenen zijn volledig getraind op de influx van alle happy hormonen. Ramones en hormones, Daar in zit niet veel verschil.

    Niet om op te scheppen, maar als aanmoediging om het ook eens op een andere manier te proberen.
    Ik weet niet meer wie het was die zei dat diegene die wacht op inspiratie wel een ..... moest zijn. Weet niet wie en exact wat, maar daar kwam het op neer.

    En zo zit het leven in elkaar. Wachten tot je inspiratie krijgt voor turnen? De 42 km hardlopen doe je niet om de pijn, meestal. Dat doe je voor de happy hormones.

    Mijn idee: maar niet meer dan dat; het is geen wet, denk er eens over.....
    Geen wonder dat je geen oog dicht doet!
    Vriendelijke groet, Gus
    In Tartiflette we trust…..

 

 

Favorieten/bladwijzers

Favorieten/bladwijzers

Regels voor berichten

  • Je mag geen nieuwe discussies starten
  • Je mag niet reageren op berichten
  • Je mag geen bijlagen versturen
  • Je mag niet je berichten bewerken
  •  
Back to top