Dan vind je ei nieuwe az serie van Ibanez vast ook duur en overrated? Die roasted necks vind ik toch wel GAS opwekkend👌
Dan vind je ei nieuwe az serie van Ibanez vast ook duur en overrated? Die roasted necks vind ik toch wel GAS opwekkend👌
Voordat dit verzandt in welles/nietes, wil ik hier graag aan toe voegen dat heel veel afhangt van je gitaar, maar vooral je aanslag, speeltechniek. Ik zou grofweg willen stellen dat hoe minder groot de verschillen zijn in je aanslag, de theorie van Brad volledig correct is. Dan vraag je weinig van de dynamiek van een versterker en kun je het geluid dat je met die speltechniek uit die versterker haalt, ook uit andere combinaties halen.
Hoe meer je in je dynamiek wisselt, des te meer wil je liever een drive (kanaal) van een amp.
Oftewel: als jouw ervaring totaal anders is, wil dat niet zeggen dat de ervaring van iemand anders niet totaal omgekeerd kan zijn. Ik heb het op meetings genoeg zien en horen gebeuren hoor, dat iemand met zijn eigen setup prima klonk en op een "betere" setup ineens niet lekker. Waar een ander weer overal goed op klonk. En weer een ander overal een ruk sound had
Back on topic:
*Digitech Bad Monkey. Omdat iets goedkoop is en een bas regelaar heeft, wil het nog geen lekker TS_based drive pedaal zijn. In die categorie kan ik er nog wel een hele berg opnoemen trouwens.
*Strymon, als je het gaat zien als "het beste dat er is en minder kan niet goed zijn"
Verder heb ik niets tegen dure gitaren, overpriced is iets anders dan overrated.
"Het is maar een spelletje" - Confucius
Nee niet doen, dml, niet doen... 🙊
Overrated betekent vaak dat je het verkeerde ding gekocht hebt. Of niet weet in te stellen.
Ik heb wel eens pedalen waarvan ik vertrouwen heb in de potentie maar niet weet te laten werken voor mij.
valt iets ineens op zijn plek in een bepaalde setting.
Voorbeeld is de TC Electronic (omgekatte Behringer) tube pilot, tonaal uitstekend maar lijkt under filtered met een spoor van fuzzy dying batterij.
Het dying batterij effect blijkt, raar genoeg, te verdwijnen als het buisje vrij lange opwarmtijd krijgt.
En dan denk je 70's Ampeg (Stones, Faces enz) en voila, een rauwe in your face tube sound wat je met een ts style pedaal niet kan krijgen (is ook niet de bedoeling van midhumpers)
dus.
Laatst gewijzigd door Pepe; 17 december 2018 om 23:12
Die Hard is geen Kerstfilm!
Ik kan eigenlijk niks verzinnen. De pedalen die ik niet bijster geweldig vind zijn eigenlijk nooit overrated. Andere pedalen die ik niet per sé heel bijzonder vind zijn vaak pedalen die in brede kring zeer gewaardeerd worden, maar (en terecht) vooral ook vanwege de prijs/kwaliteit-verhouding. Daar vallen veel EHX pedaaltjes in, maar ook spul van Boss (die dan wel weer vaak underrated zijn, imo).
Het enige pedaal die ik mogelijk zou durven noemen (als ik een biertje op heb) zou dan misschien de Marshall Bluesbreaker II zijn, al weet ik dat het ding (de eerste althans) tot de klassiekers behoort en vele andere, doorgaans betere pedalen ook, gebaseerd zijn op datzelfde schema. Ik weet het niet. Ik vind de II echt niks aan. Maar waarschijnlijk wil dat ding gewoon niet zo vanwege de combinatie met mijn versterkers, mijn gitaren, mijn techniek, speelstijl en mijn overige pedalen. Kan.
Ik hou er echter ook niet van omdat de knopjes van de Bluesbreaker II voor iemand met zulke slechte ogen als die van mij niet te lezen zijn. Ik hou van grote, duidelijke knoppen.
Favorieten/bladwijzers