Hoe dom kan je zijn

[Charlie McD.]

In een vergeelde map met teksten uit de jaren '70 vond ik een vertaling die ik anno dazumal maakte van Colin Blunstone's (Zombies) How wrong can one man be. Bleek een grappig liefdesliedje. Ik naar m'n zolderstudiootje, et voilà. Geen clip, alleen wat smoel van afgelopen zomer in Schotland.

[Plant]

Mooie versie Dat orgeltje
Ik kende het origineel niet dus heb dat ook meteen even beluisterd.

[Duhsjaak]

Ja, deze dus.
Ik hield het voor een origineel.
Hoe dom? In tegendeel. Colin Blunstone is altijd heel fijn. Ik kende het lied niet. Dus schaam me nergens voor.
Je hebt het zeker eer aangedaan. Een heerlijk lied.
Vriendelijke groet, Gus

[Ernest01]

Mooie tekst.
En leuke opbouw van het lied. Vooral die brommende bas....
Zang en gitaar zijn weer prima. Hulde.

[Charlie McD.]

Dank, mannen! Ja, dit kwam letterlijk uit een oude doos. Toen ik het origineel van Blunstone nog eens beluisterde en mijn tekst er naast had, kon ik het niet laten er iets mee te doen. De Zombies draaide ik in de jaren zeventig als DJ in de discotheek en dit thuis op m'n studentenkamer. En er was vast een reden om er een vertaling op te maken...

[Duhsjaak]

Brabantse nachten mogen dan lang zijn, winterse nachten zijn langer.
Da’s het moment waarop compulsieve recidivisten (als toch iedereen de gordijnen dicht heeft) stil weer eens even langs gaat om stiekem nog even te luisteren.
Niemand die er wat van merkt.
Cheers!
Vriendelijke groet, Gus

[Charlie McD.]

Ben wel blij met die compulsieve recidiviteit van je, Gus. Laat je er maar niet “aan helpen”.