Boss ME-5

[dml]

Beetje zelfde verhaal als Vulva, echter een paar jaar later nieuw gekocht, in 1991 om precies te zijn. Wat was ik blij.
Jaar later ingeruild voor een GP16 (en die een paar maanden later ingeruild voor Peavey ProFex).
Grappig om te lezen dat er lieden zijn die vinden dat de Boss GT-1000 wat op de Line6 Helix LT lijkt, terwijl Boss DE grondlegger is van de moderne floorbased multiFX. Smaken verschillen maar 30 jaar later kan de ME-5 wat mij betreft echt niet meer op tegen de huidige modellen die én beter klinken (ok, smaak) én meer mogelijkheden hebben én ook nog eens veel goedkoper zijn.
Er zijn zelfs mensen die nog steeds zweren bij een Yamaha DG-1000 of een Line6 AX212....... Of een ME-5

[telerocker]

Beetje zelfde verhaal als Vulva, echter een paar jaar later nieuw gekocht, in 1991 om precies te zijn. Wat was ik blij.
Jaar later ingeruild voor een GP16 (en die een paar maanden later ingeruild voor Peavey ProFex).
Grappig om te lezen dat er lieden zijn die vinden dat de Boss GT-1000 wat op de Line6 Helix LT lijkt, terwijl Boss DE grondlegger is van de moderne floorbased multiFX. Smaken verschillen maar 30 jaar later kan de ME-5 wat mij betreft echt niet meer op tegen de huidige modellen die én beter klinken (ok, smaak) én meer mogelijkheden hebben én ook nog eens veel goedkoper zijn.
Er zijn zelfs mensen die nog steeds zweren bij een Yamaha DG-1000 of een Line6 AX212....... Of een ME-5

Dat mag natuurlijk, maar toen ie net uit was, heb ik de AX212 ook eens getest, want zoveel toeters en bellen in een amp leek me toen wel wat. Maar het was helaas een hele slappe hap.

[MarkS]

Ik had begin jaren 90 een Roland GS-6. Zo compressed als wat. Of je nu je vingers gebruikte, een plectrum, een schroevendraaier of een plamuurmes, maakte eigenlijk niets uit. Het speelde wel makkelijk maar ik werd er wel lui en sloppy door.

[vulvasonic]

Het was het gemak hè? En we (ik iig) waren nog jong. Ik vond het geluid prima en ik vond het heerlijk om nieuwe geluiden from scratch op te bouwen met de mogelijkheden die de ME-5 bood. Maar natuurlijk was het, zeker achteraf gezien, allemaal redelijk beperkt en natuurlijk had je niet het beste geluid. Maar de ME-5 was qua geluid niet echt minder dan het werken met een stuk of 8 klassieke Boss pedaaltjes. De kwaliteit van je geluid stond of viel bij de kwaliteit van je versterker, je gitaar en je spel. Dat was toen en dat is feitelijk nog steeds zo. Boutique gedoe bestond nog niet.
Ik heb later nog een Art SGE Mach II gehad, waarbij ik de ME-5 gebruikte als schakelaar. Maar ik vond het teveel gedoe worden. Vooral toen ik besloot om een wet-dry-wet rig te gebruiken, tot ik erachter kwam dat simpel en recht door het midden eigenlijk veel vetter klonk. Maar desalniettemin heb ik meerdere malen mijn volledige setup gewijzigd. Vooral qua effecten. Losse pedalen, weg losse pedalen en welkom vloerprocessortje, 19"-spul erbij..., alles weg en weer terug naar de pedaaltjes, pedaaltjes weg en over naar modelling en dat soort shit, pogingen gedaan met Line6 en met de Vox SE-nogwat, toch maar weer verkocht en opnieuw terug naar de pedaaltjes en wat je ook probeert, je blijft toch bezig en dat is tegelijkertijd een deel van de lol.

En toch..., ik heb ook nog wel een lange tijd gehad dat ik voor de volle 100% tevreden was met mijn geluid en alles wat ik had. Helaas moest ik uiteindelijk toch weer terug naar af. En stiekem heeft dat ook wel weer iets.

[Brad]

Ja inderdaad, het gemak. Dat is de reden waarom ik destijds de GP-8 heb aangeschaft. Net als de GP-16 een rackprocessor waar je een los voetpedaal op moest aansluiten om de effect-patches te kiezen.
Maar het was wat in die tijd. Net als Gilmour met één druk met de voet van een clean geluid met compressie en flanger overschakelen naar een zwaar vervormd geluid met echo en chorus. Maar wanneer ik geweten had dat de Me-5 een jaartje later uit zou komen en had geweten hoeveel beter hij klonk dan de GP-8 dan had ik even gewacht.

Helaas heb ik de ME-5 pas echt ontdekt toen hij allang niet meer nieuw verkrijgbaar was. Hij kreeg in sommige bladen ook niet zo'n goede recensie omdat hij klonk als de Boss effectpedaaltjes. Dat was in de rackgekke jaren 80, de tijd dat losse pedaaltjes als inferieur beschouwd werden. Daar zijn gitaristen terecht op teruggekomen.

[D3nnis]

Nou, terecht...
Het kan je smaak zijn of niet, maar objectief gezien zijn veel van die pedaaltjes toch ook inferieur?

Er zijn rackunits van weleer waar sounds in zitten waarvan Boss zelfs nu nog alleen maar kan dromen om ze in een pedaaltje te hebben als je het mij vraagt.
En dan ben ik niet eens anti boss....

[Brad]

Qua specs zijn ze zeker inferieur, qua sound niet vind ik (een kwestie van smaak natuurlijk).

[Kim Wilson]

Ik heb van Boss alleen nog de BD-2 op mijn board, één van de betere pedalen van Boss. Fijn pedaal, maar geen topper of zo.

[vulvasonic]

Nou, terecht...
Het kan je smaak zijn of niet, maar objectief gezien zijn veel van die pedaaltjes toch ook inferieur?

Er zijn rackunits van weleer waar sounds in zitten waarvan Boss zelfs nu nog alleen maar kan dromen om ze in een pedaaltje te hebben als je het mij vraagt.
En dan ben ik niet eens anti boss....

Inferieur? Zeg dat tegen Josh Smith. Maar het is ook een kwestie van gewenning en smaak. Ik zou vele van de eerste Boss pedaaltjes zeker niet inferieur willen noemen. De CE-2, de OD-1, de DM-2, de DD serie...., allemaal klassiekers en voorbeelden voor vele andere pedaaltjes. En ze waren ook niet kapot te krijgen. Vergeet niet dat je tegenwoordig zoveel meer alternatieven hebt dan in die tijd. Dus nee, inferieur absoluut niet. Hooguit wat gewoontjes, maar dat kan nooit een probleem zijn, toch? Een telecaster is ook gewoontjes, maar tegelijkertijd nog steeds een van DE ijkpunten binnen het gitaarwereldje.

Nu noemde ik er al een paar, maar wat dacht je van de Dimension C en de octaver, de phaser, de bluesdriver, de tuners...., allemaal helemaal niets mis mee.

[D3nnis]

Inferieur? Zeg dat tegen Josh Smith.

Zou ik direct doen als ik wist wie dat was

Maar serieus, ik heb niks tegen boss. Die CE-weetikhet vind ik een fijne chorus, en ook op mijn plankje prijken twee boss pedaaltjes.
Maar hierboven werd gedaan dat het "terecht" is dat men van een goede rackunit naar een Boss overstapt.
Door mijzelf vrij vertaald van een eventide harmoniser naar een boss pitch shifter.
Of van een lexicon reverb naar een boss reverb.
Holy shit.
Fuck me, zeg maar