Welkom op het GitaarNet.
+ Reageren op discussie
Pagina 1 van 7 123 ... LaatsteLaatste
Weergegeven resultaten: 1 t/m 10 van 69

Discussie: Torrefied wood DIY

  1. #1

    Standaard Torrefied wood DIY

    Ben reeds een tijdlang gefascineerd door het gegeven torrefied wood. En dan vooral eerder omwille van de fraaie kleur dan door de marketingfabels rond dit product.

    Dat thermowood het effectief goed doet qua duurzaamheid lijkt bewezen. Maar het staat eveneens ook vast dat het hout na zo’n behandeling niet meer echt deugd als constructiehout (bv: draagbalken), het splijt makkelijker en het is z’n buigsterkte/elastische waarde kwijt (staat als nadeel vermeld op de site van Thermowood, maar is eveneens terug te vinden in dit verslag). Net dat laatste lijkt me in tegenspraak tot één van de belangrijkste wensen bij een klankblad, of vergis ik me?

    En dus maar eens een stukje vurenhout in twee gezaagd en de ene helft in de heteluchtoven gestopt. Twee uur aan 180°. Wat blijkbaar reeds genoeg is voor een krimp van 3 mm in de breedte (op een totaal van 72 mm), en ongeveer 0,8 mm in de dikte. Dit gaat gepaard met een gewichtsverlies van een kleine 35 gram.



    Maar het meest frappante is het klankverschil! Net het onderdeel waar ik het meest sceptisch over ben, blijkt direct op te vallen. Bij het gewoon vastnemen en wrijven tussen duim en vingers hoor je reeds een akoestisch verschil. Tussen twee vingers nemen en ertegenaan tikken laat duidelijk horen dat de donkerste (het exemplaar uit de oven) de helderste is qua klank, de bleke klinkt veel doffer/meer gesloten. Misschien een beetje een onhandige beschrijving, maar het ‘gebakken’ stuk hout blijkt precies meer ‘glas’ te bezitten; veel transparanter.

    Ga de stukken hout nog een tijdlang op kamertemperatuur en -vochtigheid bewaren. Vooral benieuwd wat er met de krimp en het gewicht zal gebeuren. Daarna wil ik het verkleurde stuk open zagen om te zien hoe diep de verkleuring zit.

    Wordt vervolgd..



    Tee.
    Tee.

    Te koop: Continental resonator cone, 9 1/2 inch. Nieuw.

  2. #2
    Senior Member
    Geregistreerd
    1 januari 2005
    Locatie
    Oss
    Berichten
    17.463

    Standaard

    Mooi topic, mythbusters style!

  3. #3
    Senior Member
    Geregistreerd
    21 juni 2011
    Locatie
    haarlem
    Berichten
    2.586

    Standaard

    Roasted maple is al langer gemeengoed in de gitaarwereld. Dat lijkt mij net zoiets. Music man gebruikt het bijvoorbeeld en op mijn reverend zit er ook een. Over splijten en een slecht geluid heb ik nog nooit gelezen. Wel dat het veel stabieler is.

    Sommige replacement hals en body leveranciers bieden ook roasted maple bodies en halsen aan die overigens wel fors duurder zijn.

  4. #4
    Senior Member
    Geregistreerd
    5 april 2015
    Locatie
    Doetinchem
    Berichten
    22.877

    Standaard

    John Suhr heeft er ook het een en ander over gemeld.

  5. #5

    Standaard

    I weet er niks van, maar wat een leuk experiment.
    Zonder dat ik een zinnig woord bij te dragen heb, ga ik dit draadje wel volgen.

    Maar pet af voor je experimenteerdrift. De beste manier om dingen te leren.
    Vriendelijke groet, Gus
    In Tartiflette we trust…..

  6. #6

    Standaard

    We zijn bijna zes maanden verder. Intussen een afgedankte oven in mijn kot geïnstalleerd en wat meer experimenten uitgevoerd.
    Ook flink wat meer (wetenschappelijke) informatie gevonden, die elkaar op veel vlakken lijkt te bevestigen.
    Zo blijkt de elasticiteit- en/of buigmodus van het hout in eerste instantie lichtjes toe te nemen, maar bij een langere behandeling (meer dan twee uur) op hogere temperatuur (meer dan 180°), nemen deze mechanische eigenschappen drastisch af. De langere en hetere behandelingen mogen dan wel de natuurlijke weerstand tegen rot en schimmels verhogen/verbeteren, als constructiehout zijn dergelijke broze-breekbare balken of planken onbruikbaar.
    Feit is dat je voor verkleuring minimum 150° nodig hebt, en wil je dat die verkleuring ook diep in het hout doordringt, dan lukt dat niet in een uurtje.

    • Groot nadeel van dit ‘gebakken’ hout is dus dat het broos wordt en dat de kans op brokken, barsten of splijten tijdens bewerken veel groter is. Een zijde op vorm plooien is helemaal uit den boze, heb ik ondervonden. Normaal gezien laat essenhout zich makkelijk vormen op het buigijzer, maar een strook uit de oven (2 uur op 180°) brak onmiddellijk in twee.
    • Dat dit ‘strammere’ hout een andere klank geeft is logisch. Misschien kun je dit in het beste geval inderdaad marketing-gewijs als een vintage of ‘uitgedroogde’ gitaar beschouwen? Maar wellicht blijft het subjectief of deze klank dan wel als ‘beter’ mag ervaren worden? Ook hoe het hout er uitziet na zo’n behandeling is gebonden aan persoonlijke smaak (ik vind het wel fraai..)
    • Erg groot voordeel is de toegenomen stabiliteit van het hout. De cellen kunnen moeilijker vocht opnemen of afgeven. De kans dat ‘traditioneel’ gedroogd hout nog gaat krimpen is vrij groot, en dan kan een klankblad plat of hol komen te staan, en is de kans op barsten/scheuren erg groot. Het is wellicht interessant om een (akoestische) gitaar te bouwen uit hout met een bepaalde ‘voorkrimp’, in het slechtste geval neemt het hout alsnog wat luchtvochtigheid op en gaat het wat uitzetten. In dat laatste geval gaan rug en bovenblad wat boller komen te staan, wat sterkte/weerstand (tegen snaarspanning) en klank te goede komt, denk ik (vergelijk het met een ballon). Als garantiefactor bij fabrikanten die dagelijks een paar honderd gitaren op de markt gooien is dit gegeven mooi meegenomen, een bijhorend verhaal over klank en authenticiteit ook.
    • Bij het gegeven 'voorkrimpen' toont deze video misschien wel een goed compromis?




    Terug naar de plankjes die ik een half jaar geleden in de oven stopte:

    • Het kleurverschil tussen beide is nog steeds hetzelfde.
    • Het glasheldere klankverschil ook.
    • Ook het gewichtsverschil is er nog steeds, al is het iets meer in evenwicht gekomen. De niet-gebakken is iets lichter geworden (droger), met een gewicht van 182 gram (tegenover 190 gram bij aanvang), het exemplaar uit de oven is tien gram bijgekomen en weegt nu 168 gram.
    • Wat betreft afmetingen is er een gelijkaardige evolutie zoals bij het gewicht, de ene een halve millimeter gekrompen (in de breedte), het gebakken exemplaar is een goeie millimeter bijgekomen, wat resulteert in nog een flinke halve millimeter breedteverschil tussen beide.
    • Het meest frappant blijkt het vochtverschil! Wanneer we de vochtigheidsmeter prikken in de plank die niet behandeld is, dan blijft die ergens op 7,5% steken. In het stuk uit de oven mogen we eender waar prikken: het getal blijft 0,0%..
    Tee.

    Te koop: Continental resonator cone, 9 1/2 inch. Nieuw.

  7. #7
    Senior Member
    Geregistreerd
    31 augustus 2002
    Locatie
    drachten
    Berichten
    5.646

    Standaard

    zou je dus denk ik kunnen zeggen dat je dit het beste kunt gebruiken voor elektrische gitaar bodys, maar zeker niet voor de mahonie hals constructies zoals van een LP omdat die al zo breekbaar zijn?

    Je zal er wel niets aan hebben, maar toen ik je verhaal las over het broos worden, dacht ik aan een artikel waarin een restaurateur van muziek instrumenten perkament papier gebruikte om gebroken/gescheurde boven/achterbladen aan elkaar te krijgen.
    perkament zet uit na het natmaken met lijm door de droging echter krimpt het weer en zo wordt de naad gedicht en ook dicht gehouden.
    misschien een idee om een bovenblad te versterken aan de binnenzijde?
    was maar zo een brainwave ;-)

  8. #8

    Standaard

    Tee,

    als zijwanden buigen na het bakken onmogelijk is, kan je misschien eerst buigen en dan (af)bakken?
    Eventueel met mal en al in de oven.
    Dan kom je natuurlijk erg in de buurt van een fox bender...

    ... En nu pas schiet me te binnen dat toen ik met mijn dubbelneck zelf een fox bender maakte, met twee gloeilampen van 150 watt, de zijwand met cutaway ook iets langer gebakken werd dan de bedoeling was. Vanwege die dubbele plooi. Dat is nog steeds zichtbaar in een licht kleurverschil, maar heeft wel ook dat heel droge gevoel, en bijhorende klank die jij beschrijft tot gevolg.

    (Tot hier mijn gedachtengang.)

    K

  9. #9

    Standaard

    Zo’n breekbare Gibson hals uit één stuk illustreert op schitterende wijze het soms conservatieve gedrag van het muzikantenwereldje, Hops. Iedere houtbewerker met een beetje opleiding achter de rug, zal bij het zien van een dergelijk ontwerp al meteen de wenkbrauwen fronsen en binnensmonds mompelen dat dit om moeilijkheden vragen is. En toch blijft deze fabrikant na meer dan een halve eeuw aan halsbreuken halsstarrig (wel een woord op z’n plaats hier) vasthouden aan deze werkwijze. Wellicht omdat het economisch en marketing-gewijs erg verantwoord blijft?

    Dat van de zijkanten afbakken in de mal, heb ik ook reeds overwogen, Menk, maar dan wordt het al een omslachtige procedure, die er bovendien wellicht zal voor zorgen dat de mal ook afgetekend zal staan in de verkleuring?
    Eigenlijk is het me ook niet zo direct om de zijkanten te doen, maar wél om het bovenblad en de rug, die omwille van hun grotere breedte veel meer risico hebben op krimpen en zwellen. Wanneer ik daarbij ook nog een mooie, diepe en ‘natuurlijke’ kleur zou kunnen verkrijgen, dan is dat mooi meegenomen.

    Bij het zoeken naar die kleur botste ik bovendien plots op dit fenomeen:

    https://maestronet.com/forum/index.p...ur-instrument/
    http://www.violinresearch.com/acoust...stment_017.htm
    https://www.violinist.com/blog/yonhai/20129/13972/
    http://the-quiet-corner.blogspot.com...n-chicago.html

    Geforceerd drogen en verkleuren onder invloed van zon-(UV)-licht, het brengt me terug tot dit artikel van Javaca en de Arondo-Phonic:

    Tee.

    Te koop: Continental resonator cone, 9 1/2 inch. Nieuw.

  10. #10

    Standaard

    Een tijd geleden bij een pianobouwer op bezoek geweest. Daar ontdekt dat het gebruik van een ‘droogkamer’ vrij gebruikelijk is bij het samenstellen van het klankblad.
    Het komt er ergens op neer dat er een soort van ‘voorkrimp’ wordt gecreëerd. Het klankblad wordt een tijdlang opgesloten in een ruimte met een lage luchtvochtigheidsgraad (tussen de 20% en 30%), waarbij het dus gaat krimpen. Pas na deze krimp plaatst en lijmt men de klankbalken. Wanneer het klankblad weer in een ruimte met een ‘normale’ luchtvochtigheid (tussen de 40% en 60%) terecht komt, gaat het terug uitzetten, en dus wat boller komen te staan. Deze reactie is dus als het ware een ‘buffer’ voor wanneer het instrument (piano) alsnog in een ‘droge’ ruimte terecht mocht komen (tijdens de winter, bijvoorbeeld); de kans dat het klankblad gaat scheuren door krimp is dus erg gering/onbestaand omwille van deze ‘reserve’.

    Dit bracht me op het idee om mijn verbouwde oven eveneens als droogruimte te gebruiken.



    De vervorming van het boven-/klankblad bij een flat top gitaar is iets wat me reeds langer wakker houdt, zowel constructie-gewijs (balk- en brugconcept) als materiaal-gewijs (reactie op luchtvochtigheid).
    In een lopend project wil ik een paar gedachten daaromtrent gaan uitproberen. Eén ervan is dus het toepassen van deze ‘voorkrimp’.



    Bij opwarmen van de oven gaat in eerste instantie eveneens de luchtvochtigheid de hoogte in. Eenmaal de gewenste temperatuur bereikt (ongeveer 50° C) gaat de oven uit en daalt die vochtigheid snel tot minder dan 25%.
    Gemerkt dat die vochtigheid de volgende dagen slechts traag opnieuw de hoogte in gaat, ongeveer 10% op twee weken. En dus is tweemaal per maand de oven kort opzetten vrij voldoende.



    Een paar jaar geleden kocht ik een paar setjes toonhout. Sparrenhout, klasse AA. Op woord van de verkoper, reeds meer dan tien jaar oud. Intussen liggen ze hier ook reeds zo’n vijf jaar op een droge zolder (40% -50% luchtvochtigheid). Zo’n verlijmd klankblad steekt nu ongeveer drie weken in de ‘droogoven’, wat een krimp geeft van anderhalve millimeter, op een breedte van 400 millimeter.

    Bij een eerstvolgende gelegenheid komen de balkjes er opgelijmd.
    Tee.

    Te koop: Continental resonator cone, 9 1/2 inch. Nieuw.

 

 

Favorieten/bladwijzers

Favorieten/bladwijzers

Regels voor berichten

  • Je mag geen nieuwe discussies starten
  • Je mag niet reageren op berichten
  • Je mag geen bijlagen versturen
  • Je mag niet je berichten bewerken
  •  
Back to top