Ben reeds een tijdlang gefascineerd door het gegeven torrefied wood. En dan vooral eerder omwille van de fraaie kleur dan door de marketingfabels rond dit product.

Dat thermowood het effectief goed doet qua duurzaamheid lijkt bewezen. Maar het staat eveneens ook vast dat het hout na zo’n behandeling niet meer echt deugd als constructiehout (bv: draagbalken), het splijt makkelijker en het is z’n buigsterkte/elastische waarde kwijt (staat als nadeel vermeld op de site van Thermowood, maar is eveneens terug te vinden in dit verslag). Net dat laatste lijkt me in tegenspraak tot één van de belangrijkste wensen bij een klankblad, of vergis ik me?

En dus maar eens een stukje vurenhout in twee gezaagd en de ene helft in de heteluchtoven gestopt. Twee uur aan 180°. Wat blijkbaar reeds genoeg is voor een krimp van 3 mm in de breedte (op een totaal van 72 mm), en ongeveer 0,8 mm in de dikte. Dit gaat gepaard met een gewichtsverlies van een kleine 35 gram.



Maar het meest frappante is het klankverschil! Net het onderdeel waar ik het meest sceptisch over ben, blijkt direct op te vallen. Bij het gewoon vastnemen en wrijven tussen duim en vingers hoor je reeds een akoestisch verschil. Tussen twee vingers nemen en ertegenaan tikken laat duidelijk horen dat de donkerste (het exemplaar uit de oven) de helderste is qua klank, de bleke klinkt veel doffer/meer gesloten. Misschien een beetje een onhandige beschrijving, maar het ‘gebakken’ stuk hout blijkt precies meer ‘glas’ te bezitten; veel transparanter.

Ga de stukken hout nog een tijdlang op kamertemperatuur en -vochtigheid bewaren. Vooral benieuwd wat er met de krimp en het gewicht zal gebeuren. Daarna wil ik het verkleurde stuk open zagen om te zien hoe diep de verkleuring zit.

Wordt vervolgd..



Tee.