Als je het hebt over merken met flitsende start, dan heb je het waarschijnlijk over flitsend marketing budget met poor sales.
Geldt niet voor Hamer. Die kregen vooral goede reviews en waren nauwelijks te krijgen wegens kleine productie. Is later wel weer goed gekomen. Totdat ze de productie uit handen gaven, ik vermoed dat Fender het louter kocht om het de nek om te draaien. Zou niet weten waarom je anders dan de boel zo laat verpieteren.
Ik wed dat ze G+L ook de nek willen omdraaien maar blijkbaar verkopen die jongens hun huid duur.
Maar goed. Flitsende start.
Epiphone maakte een flitsende herstart zonder noemenswaardig marketing budget. Liep gelijk als een trein vooral omdat je die krengen werkelijk overal tegenkwam. Zag er goed uit, klonk prima, even de frets buffen en een Fralin er in en karren maar.
Als ik denk aan merken "that once were" moet ik vooral denken aan Europese gitaren. Hofner, Framus, Burns, Hagstrom, Eko... het bestaat allemaal nog wel maar ga ze maar eens zoeken. Vinden bedoel ik. Zoeken doe je zeker.
Oh, en kwa Americana noem ik Schecter. Die hadden toch wel een grappige 80's niche te pakken en in de ninetees een mooie eigenzinnige doorstart maar dat is nu echt helemaal down the drain.
Favorieten/bladwijzers