Merken die te grabbel gegooid zijn ?

[Pepe]

Ik noemde Schecter.
Ik had het over de plek die ze eind zeventig veroverden als super boetieker en als zodanig tussen Boogie en Dimarzio in zat.
Anno Galama leunde bijvoorbeeld sterk op Schecter, je ziet dat zelfs aan zijn eigen gitaren.
Ze, Schecter, zijn er nog steeds maar het is een totaal ander merk, oosterse budget mikkend op de metalmarkt en daar is niks mis mee maar 13 in een dozijn.
Ik wed dat de originele oprichters long gone zijn.

Wat Tokai betreft, die zijn nooit weggeweest want ze zijn er nooit echt geweest.
Er was altijd wel iemand die wat gitaren importeerde voor zijn winkel en dan was hij gelijk "importeur voor de Benelux".
Tokai produceert voornamelijk zijn merk voor domestic en is ook contractor voor bijvoorbeeld Fender Japan. Heel goed mogelijk dat wanneer je een Fender Japan hebt van na 1996 dat ie door Tokai gebouwd is.

[BassAgent]

Behalve dat Schecter nog steeds gitaren bouwt in de USA (ik heb er nu eentje hangen). Ik snap wel wat je bedoelt, het is wel een ander merk geworden maar ze maken nog meer dan voldoende "gewone" modellen. En je richten op een specifieke doelgroep, is dat je merk te grabbel gooien?

[Pepe]

Te grabbel? Wie zegt dat?
Als ik even nadenk moet ik daar vast ook wel wat bij kunnen bedenken

[BassAgent]

Eh, de topictitel? :P

[Pepe]

Haha, ja... daar kan je niet omheen.
Ik reageerde op de inleidende post, zeg maar, van topsegment naar rock bottom.
Een merk dat in grote getallen produceert doet waarschijnlijk het tegenoverstelde van te grabbel gooien
bij te grabbel gooien denk ik aan een eerzame luthier die aan de drank is geraakt of in Florida is gaan vissen, zoiets...

[Rogueny]

Wat opvallend dat nog niemand Tokai genoemd heeft...? Vroeger geniale Japanse gitaren, nu een beetje "meh" gitaartjes.

Overigens noemde iemand ook Schecter, ik heb er nu twee hangen die ik voor De Bassist heb gereviewd en dat zijn echt geweldige bassen.

De huidige chinese serie van Tokai stelt weinig voor vind ik persoonlijk. Matig geluid en inconsistente afwerking. De japanners daarin tegen vind ik toch wel goeie bang for the buck. Pickups zijn niet helemaal mijn ding, maar de rest van het instrument is mijn inziens echt wel degelijk!

[arjanb01]

Ik heb een tokai, een Japanner uit de duurdere lijn, de ls150 uit 2014.
Alles is top aan dat ding. Pick-ups zijn zo goed dat ik er nooit aan gedacht heb ze te vervangen.
Te grabbel gegooid merk? Geen idee, daar let ik nooit op eerlijk gezegd. Als hij fijn klinkt en speelt ben ik tevreden.

[telerocker]

Behalve dat Schecter nog steeds gitaren bouwt in de USA (ik heb er nu eentje hangen). Ik snap wel wat je bedoelt, het is wel een ander merk geworden maar ze maken nog meer dan voldoende "gewone" modellen. En je richten op een specifieke doelgroep, is dat je merk te grabbel gooien?

Volgens mij doet Schecter het best goed. Ze hebben betaalbare, goed verkopende instappers die met name metalgitaristen aanspreken. Dat is volgens mij een groeiende groep.
Hun USA-gitaren zijn topnotch. De Nick Johnston strat is yummy. Waar Schecter het laat liggen, is het middensegment, grosso modo 1000-1600 euro.

[Duhsjaak]

Ze hebben inderdaad een wat onevenwichtig modellen/prijs program, maar dat kan keuze zijn.
Ik heb afgelopen (2017) editie van de Noorder Gitaar dag nog een aantal Schecter bepoteld en ze waren allemaal zeer goed bespeelbaar.
De bouw is veel consistenter dan van menige ‘grote’ broers of zussen.

Waar ze het vooral ook laten afweten is op het gebied van PR. Het merk is volmaakt onzichtbaar en in een bewegelijke markt waar veel gitaristen zich blind staren op de geijkte modelletjes kun je je dat niet permitteren.

Nou is onhandig aanpakken wat anders dan te grabbel gooien. Maar hoopvol vind ik het niet.
Vriendelijke groet, Gus

[D3nnis]

Waar ze het vooral ook laten afweten is op het gebied van PR. Het merk is volmaakt onzichtbaar en in een bewegelijke markt waar veel gitaristen zich blind staren op de geijkte modelletjes kun je je dat niet permitteren.

Onzichtbaar?
Ze hebben -in het hardere genre, dat wel- nogal een behoorlijke berg endorsers.
Ok, het is geen Ibanez of ESP, waarbij het lijkt alsof ze iedereen endorsen, maar ze komen best een eind.
Ik heb eens zo'n jeff loomis signature bespeeld een paar jaar terug. Vond het niet heel geweldig op eoa manier. Als ik blind zou moeten kopen, zou ik liever voor ibanez gaan, qua "garantie" op fatsoenlijke kwaliteit; die Loomis was ook niet geheel onderkant van de markt.
Wel jammer, vind de schecter gitaren best mooi.