Merken die te grabbel gegooid zijn ?

[kwispelhond]

Een maat van mij zweert bij zijn Takamine, is dan ook wel een dure Japanner en niet te vergelijken met die goedkope Chinese modellen waar de winkels vol mee liggen. Ik vind overigens zelf dat Takamine in iedere prijsklasse prima producten heeft maar je krijgt natuurlijk wel waar je voor betaald.

Ik zie ze verder genoeg op de podia en op TV en Jijbuis en zo dus wat mij betreft geen merk dat "weg" is.

[Erik de Perik]

Ik denk dat Takamine net als Ovation een modegril was. Ineens speelde 'iedereen' op zo'n gitaar en dat betekent vrijwel automatisch dat een tijd later haast niemand op zo'n gitaar speelt.
Laatst een akoestisch optreden gedaan met een geleende Ovation. Speelde veel beter dan m'n eigen Epiphone en was elektrisch....! Maar de sound was verre van geweldig en miste sowieso laag en de afgeleefde Elixir snaren hebben daar ook niet aan bijgedragen.

[arjanb01]

Klopt, merken komen en gaan.
Beetje of-topic, maar hip en akoestisch: veel artiesten zie je op taylors. Zou dat mede door Edje Sheeran komen?
Wel heerlijke gitaren trouwens, maar dat merk zal niet echt verdwijnen, toch?

[Revolver]

Klopt, merken komen en gaan.
Beetje of-topic, maar hip en akoestisch: veel artiesten zie je op taylors. Zou dat mede door Edje Sheeran komen?
Wel heerlijke gitaren trouwens, maar dat merk zal niet echt verdwijnen, toch?

Ed Sheeran speelt op Martin's, hij heeft ook een signature model bij dat bedrijf (The Divide)

De enige Taylor waar Ed mee speelt heeft Swift als achternaam...

[Pepe]

Ik denk dat Takamine net als Ovation een modegril was.

Ovation voorzag wel degelijk in een behoefte namelijk minder feedback. Toen de gitaren verschenen speelden CSN&Y nog voor een microfoontje.
Met CSN&Y bedoel ik dus iedereen. Pickups, monitoring en versterking stond nog in kinderschoenen.
Kaman is een slim & interessant mannetje en zijn revolutionaire ideeën voor een akoestische gitaar is van hetzelfde kaliber als Leo en Doc Kauffman hadden.
Takamine deed gewoon wat iedereen deed alleen... de 80's he.... die strakke high pitched sound klonk "fris" voor een moment en als je dat onderdompelde in chorus en shimmer reverbs en je compressed boss pedal power chords mixte daar goed mee.
Taylor zie ik als een doorontwikkelde Takamine, niet mijn geluid maar heel populair in de Nashville wereld.
Bij Takamine denk ik aan Lilly was here, hitje van Dave Stewart en Candy Dulfer. Mijn Ovation heeft een mic uit 1979 (duh) en er is op dat gebied wel wat gebeurt maar de gitaar zelf klinkt vol, droog en warm, heel organisch.
De enige reden waarom ik er thuis niet op speel is omdat ie telkens van je benen afglijdt.

[almarvk]

Ed Sheeran speelt op Martin's, hij heeft ook een signature model bij dat bedrijf (The Divide)

De enige Taylor waar Ed mee speelt heeft Swift als achternaam...

Hij speelt soms ook op Lowden. Super fijne gitaren zijn dat, beste waar ik ooit (akoestisch) op heb gespeeld. Ook dito prijsklasse...

[kwispelhond]

Ik denk dat Takamine net als Ovation een modegril was. Ineens speelde 'iedereen' op zo'n gitaar en dat betekent vrijwel automatisch dat een tijd later haast niemand op zo'n gitaar speelt.
Laatst een akoestisch optreden gedaan met een geleende Ovation. Speelde veel beter dan m'n eigen Epiphone en was elektrisch....! Maar de sound was verre van geweldig en miste sowieso laag en de afgeleefde Elixir snaren hebben daar ook niet aan bijgedragen.

Niet zozeer een modegrill maar pioniers die met werkbare oplossingen kwamen voor algemene problemen. T/m de jaren 80 had je de keuze tussen Ovation en Takamine als je iets akoestisch op een podium wou doen, tegenwoordig heeft ieder merk daar wel een oplossing voor of kan er iets praktisch in iedere akoestische gitaar gezet worden dus de keus is veel breder geworden en dan zie je vanzelf steeds meer andere merken.

Ovation is tegenwoordig een merk waar je zowel met 350,- en ook met 3.500,- een gitaartje kan scoren, die zijn uiteraard niet echt vergelijkbaar: ik kan je verzekeren dat die van mij ingeplugd meer dan prima klinkt.

[BassAgent]

Wat opvallend dat nog niemand Tokai genoemd heeft...? Vroeger geniale Japanse gitaren, nu een beetje "meh" gitaartjes.

Overigens noemde iemand ook Schecter, ik heb er nu twee hangen die ik voor De Bassist heb gereviewd en dat zijn echt geweldige bassen.

[Duhsjaak]

Wat opvallend dat nog niemand Tokai genoemd heeft...? Vroeger geniale Japanse gitaren, nu een beetje "meh" gitaartjes.

Overigens noemde iemand ook Schecter, ik heb er nu twee hangen die ik voor De Bassist heb gereviewd en dat zijn echt geweldige bassen.

Precies. Schecter wordt massaal gedist.
Schitterende gitaren voor een heel nette prijs.
Zelfde geldt voor Cort bijvoorbeeld. Bouwen meer dan een miljoen gitaren per jaar. Hoezo geen kwaliteit?
Of Washburn. Eeuwen ervaring? Dacht het wel.

Maar goed, die discussie? Gaan we die hier opnieuw oprakelen? Of gaan we gewoon een Tele kopen. Met Mexicaanse svpchroefjes in de slagplaat klinkt ie beter. Zeker weten.
Vriendelijke groet, Gus

[BassAgent]

Wat mensen bij Cort vaak vergeten is dat ze ook gitaren voor Fender, Yamaha en anderen bouw(d)en. Allemaal geweldig. Voordat Squier met de Vintage Modifieds kwam was Cort voor mij hét merk om te checken als je voor weinig een basje wil hebben. Die Jazz Bass-achtige dingen met die Music Man-bucker in de brug... Helemaal te gek.