Dus u gaat hier uw polemiek hier vrolijk verder zetten ongeacht dat de rest van het forum hier wel eens aanstoot aan kan nemen?
D' Angelico vind ik ook wel een navrant voorbeeld van een legendarische naam die compleet om zeep wordt geholpen door goedkope fabrieksgitaren omringd met heel veel holle marketingfrasen.
Ik heb een poos geleden een D'Angelico basgitaar mogen testen voor het blad De Bassist (waar ik destijds voor schreef). Ik heb me toen verdiept in de historie van het legendarische merk van meesterbouwer John D'Angelico uit New York. Die man bouwde per jaar slechts enkele tientallen gitaren. Allemaal waanzinnige staaltjes vakmanschap.
En nu is die naam nieuw leven ingeblazen... Slecht afgewerkte massaproductie met een zeer generieke sound.
Niets, maar dan ook niets, doet recht aan de naam D'Angelico.
De arme man zou zich omdraaien in zijn graf.
Laatst gewijzigd door Basvarken; 13 juni 2018 om 12:44
Zo slecht zijn die valleyarts samickjes niet trouwens.
Ik heb er een keer een geprobeerd. Een Samick gebaseerd op de Valleyarts strat met Gibson scale. Goed instrument maar loodzwaar en de hals was mij te breed.
Voor wie het leuk vindt is hier een leuk artikel te lezen over de Samick periode van VA.
Mod-edit; wat een onnodig geneuzel. Graag allemaal weer on-topic.
Hamer was gewoon al 15 jaar onrendabel, werd al die jaren de hand boven het hoofd gehouden door Bill Kaman, baas van KMC, persoonlijke vriend van Jol Dantzig en miljardair. De importlijn kwam er toen hij onder druk kwam van het KMC management.
Hamer USA was gewoon al jaren overbuild en te laag geprijsd in de markt gezet zonder degelijke marketing. De verkoop aan fender was de doodsteek toen er harde cijfers op tafel moesten komen.
https://youtu.be/4wicSQKLVNs
Laatst gewijzigd door ccc; 7 juli 2018 om 20:36
Ja. Ik herinner me een GP roundup in de ninetees van 25 gitaren of daaromtrent met Gibson als grote afwezige maar verder zo'n beetje alle bekende jongens en toen men een Hamer open schroefde was de opmerking, kudo's voor de afwerking IN de gitaar dat voor 99% van de klanten ongemerkt zal blijven en fabrikanten dus ook nalaten.
Dantzig schrijft tegenwoordig columns, esoteric guitar genaamd en dan snap je wel dat het geen CEO van de dollartekens was.
Die Hard is geen Kerstfilm!
Favorieten/bladwijzers