Born from Burning Sand

[mountainman]

Bedankt weer voor de reacties!

Ja Gus, een goede vraag. Wat wil ik hiermee? Het is zeker niet de bedoeling om met mijn muziek de markt op te gaan. Ik vind het gewoon leuk om muziek te maken die tot de verbeelding spreekt. Buiten de kring van familie en goede vrienden zijn er maar weinig mensen die dit te horen krijgen.
Als jij hierbij plaatjes in je hoofd ziet (zonder dat er geestverruimende middelen aan te pas komen) dan is de missie wat mij betreft geslaagd. En gelukkig hebben de meeste mensen daar geen ultra-realistische geluiden voor nodig.

Dat gezegd hebbende, geluiden zijn voor mij wel heel belangrijk want die bepalen de sfeer. Midi had vroeger zeker zijn valkuilen maar daar kan het tegenwoordig echt niet aan liggen... Uit een laptopje of tablet kun je de meest vette dancebeats toveren. En om maar even in mijn eigen interessegebied te blijven: Hans Zimmer gebruikt veel midi en die produceert daarmee behoorlijk heftige filmscores.

Er zijn wel een paar midi zaken in dit nummer die me storen:

• De onnatuurlijke aanslag van het "viool" geluid wanneer het iets sneller gaat zoals bij een legato (zelfs als ik de aanslag/velocity een random waarde geef).
• En zoals Fusion al noemde de filter sequencer die in herhaling valt. Het patroon verschuift overigens tijdens het nummer wel twee maal. Wat ook een klein beetje helpt is dat het een 16-steps sequence is over een 12 bar blues ritme. De optie random zit hier helaas niet op. Maar nu krijg ik een ander idee: Als ik bijvoorbeeld 15-steps gebruik dan zou dat veel meer variatie op moeten leveren.

Ik ben toch wel benieuwd welke geluiden er verder nog als storend kunnen worden ervaren.

Goed geslaagd vind ik:

• Het blaasinstrument. Geen sample van iets maar een volledig synth gemodelleerd fantasiegeluid.
• De holle blokgolf bas. Klinkt op zichzelf nogal vreemd maar in combinatie met de basdrum precies de diepe warme punch die ik zocht.
• De dozige mid-seventies popdrums.
• Geen hi-hat maar in plaats daarvan een metalig schraapgeluidje dankzij een reverse delay. Mijn variant op veegkwastjes die in de jazz worden gebruikt.
• De aud. Klonk eerst te realistisch (!) ten opzichte van de rest en heeft daarom een subtiel bubble filter gekregen.

Het zou natuurlijk ook kunnen dat mijn eigen smaak voor geluiden nogal cheesy is. Ik hou meestal wel van gekunstelde studioproducties met sounds waarvan je je vaak afvraagt hoe dat live moet worden waargemaakt. En, even terzijde, dat laatste hoeft ook niet want ik ga niet naar live concerten om exact nagespeelde kopieën van studio versies te horen.