Alles dat hierboven staat.
Allemaal dik OK.
En denk niet van: hoor ik daar een ‘maar’ aankomen. Want dat is niet zo.

Ik mis in jouw verhaal een heldere foto van wat je wil gaan doen met al die techniek.
En je hebt een te grote concentratie op datgene, wat je niet kunt.

Theorie is gereedschap en zker de mindere lesboeren zien het als datgene dat de hypotheek betaalt. Dat iemand een knap inkomen uit muziek haalt is goed, maar de vraag of dat aansluit bij wat jij nodig hebt wordt overgeslagen.

Het kan daarom geen kwaad eens een paar simpele vragen aan je zelf te stellen:
Ik weet wat ik niet kan, maar waarin ben ik goed?
Ik weet wat ik niet leuk vind, maar vind ik wel leuk
Ik vind dit lessen saai, maar welk doel zou ik willen bereiken
Ik weet hoe oud ik ben, dus is een rol als rockGod nog een realistisch doel

In jouw schoenen zou ik dus het initiatief terug pakken van de lesboeren. En heerlijk gaan pielen en op zoek gaan naar een situatie die mij plezier geeft. Doe je dat niet, dan blijf je aandacht geven aan de dingen die je geen plezier geven. Dan is het volgens mijn kristallen bol gewoon wachten op een moment waarop die gitaar in de hoek blijft staan.

Dus alleen of in een bandje?
Met oude lullen of jonge honden?
Covers of zelfs iets uitvinden?
Zoek iets dat haalbaar is en ga als de donder op zoek naar je sterke punten en je kicks. En een cursus macramé voor linkshandigen om op iets terug te kunnen vallen.

Vriendelijke groet, Gus