Oh, eerste optreden, dat is net zoiets als DE eerste keer, alles wat daarna komt blurred samen tot 1 grote vlek maar die allereerste keer vergeet je niet.
In mijn geval een optreden voor de plaatselijke carnavalsvereniging voor kinderen.
Ik was 12, kon 3 akkoorden en dat was genoeg. Ik herinner me Meisjes met rode haren.
Dat was toen al beneden mijn stand maar ik moest het ermee doen.
Ik weet nog dat ik dacht, ik hoop niet dat de meisjes mij daarop gaan afrekenen wat ik ben veel stoerder dan dat.
De indianentooi op mijn hoofd hielp daar ook niet echt bij.
Aan het einde was er polonaise. Een dikke mevrouw haakte zich vast aan mijn schouders en mijn indianenpak, een jute aardappelzak, maakte diepe putjes die nog dagen zichtbaar zouden blijven.
Het was niet enkel mijn eerste optreden maar het zou tevens mijn laatste polonaise zijn.
Behalve de eerste vergeet je blijkbaar ook niet de laatste keer.
Laatst gewijzigd door Pepe; 6 januari 2018 om 14:12
Die Hard is geen Kerstfilm!
Eerste optreden... ik was 15 of zo en was lid van de honkbalvereniging waar mijn zwager slaggitaar speelde in het gelegenheidsbandje voor het lustrumfeest. Een week voor het feest brak de andere gitarist zijn arm dus werd ik erbij gesleept, "ah dat kun je wel joh". Herinner me nog de solo van "You're so vain", ik vond het vreselijk maar ach er was bier genoeg dus iedereen vond het leuk.
vrijheid blijheid - Vroeger was heel veel beter.
Toen ik op de lagere school zat wou ik dolgraag gitaar spelen. dit is bijna 40 jaar geleden. Maar ik woonde in een klein dorp en je was verplicht voor muziek eerst 1 a 2 jaar blokfluit te spelen. Hier zaten dus alleen een paar meisjes op. Pas toen ik ongeveer 20 was een akoestische gitaar gekocht. Maar nog steeds wonende in een klein dorp en niemand die ik kende die me wat kon leren. Heb mede daarom tot mijn 47 gewacht om het weer op te pakken (ondertussen van alles gebeurd natuurlijk). Eerste riff was smoke on the water. En ondertussen gemerkt dat ik een echte metal fan ben. Dus akoestisch nooit meer aangeraakt.
1e optreden was in een kraakpand, 2e, 3e, & 4e, ook, geloof dat er nog ergens een SRV wagen gepasseerd is, maar die stond ook op het terrein van een kraakpand.
Ennuh altijd een bloedhekel gehad aan optreden.
Veel te krappe ruimte, logistieke ellende, slecht geluid, sjouwen... bah.
Tegen de tijd dat dat wat beter geregeld was vond ik er al geen reet meer aan.
Gedoe johh.
Jeugdhonken, kraakpanden, afgelegen muziekcentra, "bepaald" type kroegen, met een hoog barhangend alcoholistisch niet praktiserend homoseksueel gehalte.
Nu moet ik bekennen dat ik mezelf muzikaal ook altijd teveel in een compromis gestort heb.
Wil niet zeggen dat ik niet stevig invloed heb gehad op de uitvoer en het arrangement in de bandjes waarin ik speelde, maar zou ik wat meer mijn eigen werk gespeeld hebben ?
Dat zou gescheeld hebben.
Fok, ik word alweer chagerijnig wanneer ik eraan terugdenk; minstens zo erg als werk.
Laatst gewijzigd door Tupelo; 6 januari 2018 om 17:19
Picture this :
Ik vergeet versnellende drummers met zestiendelige drumstellen, die anderhalf uur of meer nodig hebben om die dingen op te stellen, op podia waar je toch al met de hals van de bas van je bassist op your arse met je gitaar tegen je keyboard aan geduwd staat, net niet over het randje van het al dan niet geimproviseerde podium knikkert, op een dozijn droeftoeters dat is komen kijken, omdat het bier toevallig goedkoop is.
En dan nu: picture de SRV wagen.
Picture dan: 2 geluidsmannen die tegenwoordig bij de daklozenopvang slapen, eentje in een regenpak met een fietskar & twee herdershonden, de ander met een tas vol Ezz & Ghb.
Juist
Ik probeer te zeggen: beginners ? DOE HET NIET, DOE HET NIET !!
Laatst gewijzigd door Tupelo; 6 januari 2018 om 17:40
Optreden is juist het mooiste van het hele muziek maken, wat mij betreft. Dat gelul thuis en in de oefenruimte is uiteindelijk een noodzakelijk kwaad om op een podium te kunnen laten zien wat je hebt geleerd. Oké, de eerste optredens waren niet best, maar daar ben ik wel overheen. Ik zou beginners dus juist adviseren om zoveel mogelijk op te treden.
zoals met de Bandtoer of hoe heet het ook al weer.... een uur voor aanvang 'aantreden' , gear opstellen (dus vooral geen 16 delige drumkits), soundchecken, spelen, snel afbreken en weer oprotten....voor een fooi..... daarvoor moet je jong, sterk en onbedorven zijn.....
een aap die wel bananen eet speelt vals
Er is altijd ergens een momentje dat je denkt, waarom doe ik mezelf dit aan maar daar moet je dwars door heen.
No nuts no glory.
Die Hard is geen Kerstfilm!
Favorieten/bladwijzers