Epiphone LP's... wat is er gebeurd??

[kwispelhond]

Ik wil een strop om mijn mesjes een gepolijste snede te geven. Da's simpel: plank hout met een stuk leer (of stukken) erop geplakt! Serieus gezocht maar wat hout en een bredere strip leer is hier gewoon aanzienlijk duurder dan een kant-en-klare toegestuurd krijgen helemaal uit China...., vreemde wereld leven we toch in.

Al die dingen komen uit een andere wereld, daar kunnen ze dus inderdaad verdienen aan een gitaar onder de 100,-, wij kunnen hem nauwelijks de halve wereld over verzenden voor dat bedrag.

[kwispelhond]

Mark my words: over 5 jaar kost een Epi-LP de prijs van een Gibson LP standard in 2014 kostte.


Verzonden vanaf mijn iPhone met Tapatalk

Op de 2e hands markt!! Voorlopig is de kans erg groot dat die dingen over 5 jaar niet eens meer gemaakt worden tenzij er alsnog een rijke Chinees opduikt om de rechten te kopen. Of dat nog gaat gebeuren is twijfelachtig want die Chinezen hebben inmiddels wel door dat ze die rechten niet nodig hebben om ze alsnog na te maken!

[munkie]

Van de zomer een MIC Epi LP gekocht voor 150. OK er zit wat fretwear op maar verder een prima gitaar.

"Vroeger" loonde het om over de grens te shoppen bij Thomann enz. Nu zijn alle prijzen gelijkgetrokken. In NL zie je steeds meer samenklontering, Bax, Key Music, dat kan je ook geen echte markt meer noemen.

Op MP zie je steeds meer handelaren, de prijzen zijn vaak hoog IMHO. Tip: nog een jaartje wachten, dan staat de volgend kredietcrisis voor de deur

[Eko]

Als je de prijzen ziet van Richwood, Vintage en alle andere zgn. B merken weet je dat de prijs van Epi’s Nog steeds te hoog is. Als de verkoop in zakt doet de prijs dat ook. Zo werkt het nu eenmaal. Niet alles loopt als de spreekwoordelijke tierelier........

[Brad]

Kan ook gewoon zijn dat degenen die aan die gitaren verdienen een wat luxere levensstijl erop na willen houden.

[Pter]

Kan ook gewoon zijn dat degenen die aan die gitaren verdienen een wat luxere levensstijl erop na willen houden.

Epiphones zijn gewoon kutgitaren die helemaal niet verkeerd zijn..

[vulvasonic]

Epiphones zijn gewoon kutgitaren die helemaal niet verkeerd zijn..

Ik heb eigenlijk bijna altijd al een gigantische teringhekel aan Epiphones gehad. Het waren cheap ass Gibsons met een lelijke headstock. Althans, dat was mijn vooringenomen mening.

Op een gegeven moment kocht ik een Gibson J-45 en dat was mijn eerste akoestische staalsnaar. Leuk. Bijzonder leuk zelfs. Maar het was niet een gitaar die ik mee dorst nemen naar een kroeg of een feestje met kampvuur. Ik kocht voor dat soort gelegenheden een Ibanez gevalletje op blind vertrouwen in dat merk. Mijn hemel, wat een kutgitaar was dat zeg. Dus ik die rotzooi teruggebracht. Een paar maanden later stond er bij Max Guitars Nijmegen (helaas, ze bestaan niet meer) een Epiphone Dove Pro in de aanbieding voor €250,- Het ding zag er prachtig uit, dus mijn nieuwsgierigheid was gewekt. De gasten bij Max hadden de Dove Pro even geweldig voor mij afgesteld (ik meen het). Mijn bek viel open van verbazing. Ja, de gitaar klinkt zeker anders dan de J-45 (logisch, want dat is een heel andere gitaar), maar ik vond 'm eigenlijk stiekem helemaal niet zoveel minder. Het ding klinkt te gek, speelt nog steeds lekker en ik speel er iedere dag met heel veel plezier op.
Voor dezelfde prijs kon je 'm bij iedere dozenschuiver kopen trouwens. En ook de latere limited edition versie (geheel zwart, wat ik ook erg fraai had gevonden, maar dat terzijde) was maar €250,- Dus de actie van Max was niet zo heel erg speciaal an sich. Wat ik wel speciaal vind is dat ze bij Epiphone in staat zijn een goede akoestische gitaar te leveren voor een belachelijk lage prijs.

Sinds de aanschaf van dat gitaartje ben ik heel anders tegen de Epiphones aan gaan kijken. Vóór die tijd weigerde ik zelfs maar een Epi aan te raken. Inmiddels doe ik iedere maand mee aan de maandelijkse Epiphone give away acties, in de hoop ooit een tweede Epi erbij te krijgen. Helaas ben ik niet geboren voor geluk. Maar dat zegt niets, want ik ben ook een enorme pessimist, dus je zou denken dat het ooit een keer mee moet zitten. Ach, weinig kans.

Ik wil ook ooit nog eens een Casino. Een mens moet tenslotte iets te wensen hebben.

[Pepe]

Bij Casino's kan ik je de tip geven vooral te kijken naar de smalle topkam breedte, ik kon er niet mee omgaan.
De enige uitzondering tussen alle Japanners, Koreanen en Chinezen die ik kon ontdekken is de 1961 50th anniversary. Die waren ook vrij snel uitverkocht en moeten 2e hands ook aanzienlijk meer opbrengen dan hun counterparts.

[telerocker]

Bij Casino's kan ik je de tip geven vooral te kijken naar de smalle topkam breedte, ik kon er niet mee omgaan.
De enige uitzondering tussen alle Japanners, Koreanen en Chinezen die ik kon ontdekken is de 1961 50th anniversary. Die waren ook vrij snel uitverkocht en moeten 2e hands ook aanzienlijk meer opbrengen dan hun counterparts.

Ik had er een en heb hem precies om die reden weggedaan. De gitaar klonk voor de rest best aardig.

[vulvasonic]

Bij Casino's kan ik je de tip geven vooral te kijken naar de smalle topkam breedte, ik kon er niet mee omgaan.
De enige uitzondering tussen alle Japanners, Koreanen en Chinezen die ik kon ontdekken is de 1961 50th anniversary. Die waren ook vrij snel uitverkocht en moeten 2e hands ook aanzienlijk meer opbrengen dan hun counterparts.

Ik ben daar nogal een woesteling in, waarmee ik bedoel te zeggen dat ik nog nooit een gitaar heb laten liggen vanwege de breedte, dikte, mensuur, vorm of anderszins van de hals. Sterker, ik vind het heerlijk om een gitaar te hebben die qua feel volledig afwijkt van wat ik al heb. Het daagt me uit om er het beste uit te halen en het nodigt uit om je stijl aan te passen. En aangezien ik mijn spel al snel saai en beperkt vind, voelt een nieuwe gitaar, ondanks (of juist dankzij) een afwijkende vorm voor mij persoonlijk als een verademing en een verrijking van mijn idioom.

Ik begrijp dat sommige gitaristen het juist bijzonder prettig vinden om op zoek te blijven gaan naar de ideale hals. En als zij die eenmaal gevonden hebben willen ze alleen nog maar gitaren met een vergelijkbare hals (tenminste, dat zijn de extreme gevallen - er zit nog veel tussen). Ik snap het, maar voor mij werkt het niet. Ik heb me serieus nog nooit druk gemaakt om de vorm van de hals, dus mocht die casino in beeld komen, dan hoeft het voor mij niet per sé de 1961 50th anniversary te zijn.

Ik heb net voor de lol even opgezocht wat mijn Epiphone Dove Pro, waar ik dus 250 euro voor betaald heb, op dit moment doet. Dit topic ging tenslotte over de enorme prijsstijging van het merk Epiphone. Wel, ik kan je vertellen dat dozenschuiver Thomann de Epiphone Dove Pro nu verkoopt voor een bedrag van maar liefst €333,-!!!
Als de kwaliteit van die dingen constant is en ze allemaal net zo goed zijn als de mijne, dan is €333,- nog steeds erg weinig geld voor wat je daarvoor krijgt, maar de prijsstijging op zich is natuurlijk buitensporig. Dit slaat nergens meer op! Ik ben geen rekenwonder, maar volgens mij hebben we het hier over een stijging van ongeveer 135% !!!!! Dat is werkelijk buitenproportioneel.

Overigens zag ik recentelijk ook al de prijs van een gewone MXR block script phase 90 met 120% stijgen, dus of dit nu toeval is of een tendens in de hele breedte van het instrumentenaanbod weet ik niet, maar het voelt niet goed.