Ja de mijne is volledig origineel tot aan de elementen aan toe. 'klote' zou ik ze niet noemen; wel in mijn beleving opvallend afwijkend van wat ik gewend was aan de hand van m'n oude (late 70's) Di Marzio's (SDH en DSH), hedendaagse Seymour Duncan 59's / Jazz en Tokai (= Gotoh) PAF's. De Burny pups hebben merkelijk meer 'bright' (sprankelend helder); ik ervaar ze dus niet als minder dynamisch maar als minder 'dik' en minder 'wollig'. Come to think of it.. wellicht dat het brugelement wat minder 'bijterig' is dan Seymour Duncans en de Gotoh PAF's in de Tokais maar wel wat meer 'rinkelend en sprankelend' en houden wat langer hun definitie. Moeilijk om onder woorden te brengen. Nou moet ik er ook wel bij zeggen dat ik eigenlijk nooit clean speel; zo goed altijd met een stevig randje.
Overigens klopt het dat die 80-er jaren Burny's geen serienummer hebben; dateren gebeurt meestal aan de hand van de elementen, potmeters en de condensatoren… tricky business ….
Favorieten/bladwijzers