Het zal minimaal 25 jaar geleden zijn geweest dat ik mijn eerste fuzz kocht. Altijd een haat-liefde verhouding gehad met die dingen. Nooit klonk het zoals ik in gedachten had. Recent gestoeid met een germanium fuzzface en dat was het ook niet. Nu aan het stoeien met een silicon fuzzface en ook dat leek het niet te doen.
Altijd had ik de fuzz helemaal vooraan in de keten. Dat leek het beste te werken en iedereen gaf dit ook aan als tip.
Totdat ik via FB de tip kreeg er een buffertje voor te zetten. Een oude ibanez soundtank opgesnort en die ervoor gezet. Wat een idiote gewaarwording.
Zonder buffer: donker, wollig met de strat voluit op 10. Strat terugdraaien naar 9 en het wordt ineens abrubt clean maar wel donker. Er is dan een extreem omslagpunt en geen helderheid.
Buffertje ervoor en de fuzz is helderder. Noten zijn afzonderlijk beter te horen. Minder een drab van geluid. Het gekke is ook de de volumeregeling op de gitaar nu ineens veel gelijkmatiger de fuzz aanstuurt. Van fuzz naar clean, met niet te veel volumeverlies op de potmeter van 10 naar 5.
Grappig dat je soms zo vast zit in "de juiste" pedalen volgorde dat je rondjes om hetzelfde probleem blijft lopen .
Favorieten/bladwijzers