leuk om te zien vond ik dit, had elke willekeurige gitarist over zijn gitaren kunnen zijn.. maar wel cool ook om te zien hoe hij vertelt over hoe hij zich ontwikkeld heeft in zijn spel door de jaren heen
leuk om te zien vond ik dit, had elke willekeurige gitarist over zijn gitaren kunnen zijn.. maar wel cool ook om te zien hoe hij vertelt over hoe hij zich ontwikkeld heeft in zijn spel door de jaren heen
ik geloof dat die fender strat een 61 er is
yup http://www.oneverybootleg.nl/MK_guitars_fender.htm
Laatst gewijzigd door gitaarvrouwtje; 16 juni 2017 om 16:03
Leuk Deze kende ik nog niet.
In de nadagen van Dire Straits zag je hem vooral met een Pensa Suhr, nooit meer wat van gezien.
Nooit begrepen waarom ie een signature gitaar had met Floyd Rose en locking nut, hij gebruikte nooit een trem - de hendel zat er zelfs nooit op
"Meten is weten, gissen is missen"
nee nu je het zegt dat is wel een opmerkelijke keuze, wellicht de speelbaarheid, klank, weet ik veel of gewoon omdat ie em retemooi vond? haha
om de centen zal MK het niet hoeven te laten denk ik
Het verhaal van die gitaar is te vinden op hetzelfde youtube kanaal.
https://youtu.be/a3SgyZSYz4Y?t=1723
Duesenberg Double Cat 12-string, Duesenberg Fullerton TV, Gibson LP Classic DC, Gibson ES 339, Fender Am Special Strat, Fender TL52 VNT Tele MIJ, Ibanez 540R, Danelectro Longhorn Baritone & Baby Sitar, Eastman AR910CE, Aristides 020. Te koop: Aristides 070, Fernandes Revolver + Sustainer, Gitane DG-560, Alhambra 3C CW E1, Taylor 522e 12-fret
Ja, die ken ik. Op 28:45 gaat het over Pensa.
"Meten is weten, gissen is missen"
Mijn halve jeugd aan die band besteed/ verslingerd geraakt. Nog steeds pakt het spel me als geen ander. Tijdloos en briljant.
You can't be a vet. You rock too much.
Mijn grote broer draaide het op zijn flatje waar hij samenwoonde met zijn vriendin
ik ging er als puber van een jaar of 13 /14 vaak heen om te logeren, beetje een vlucht van het niet zo stabiele thuisfront.
Dire straits is als een rode draad door mijn jeugd gelopen en altijd in mijn muziekcollectie gebleven, ik had toen geen idee van hoe goed het was denk ik, maar de sfeer was wat me aantrok in de muziek
Toen het gezegde, being in dire straits op het vwo werd besproken in de engelse les ( ik sprak al vloeiend engels maar deze was toen nieuw voor me al verveelde ik me er verder stijf in de les) zat ik ineens rechtop, Dire straits.... dat was geen gezegde,
dat was voor mij een BEGRIP (tot groot vermaak van mijn leraar engels )
leuke man die engels leraar. Hij kwam de les erna met een cassette bandje van Dire straits en draaide dat tijdens de les.
Die had t begrepen
Favorieten/bladwijzers