Een pedaaltje in de categorie "beetje vreemd maar wel lekker". Misschien heb je deze Octo Puss wel eens bekeken maar was het nogal vaag wat hij nu precies doet. In ieder demo filmpje klinkt dit pedaal weer anders. Hoe moet je daar nu wijs uit worden? Nou, niet dus. Dit is namelijk een pedaal waardoor je je gewoon moet laten verrassen.

Het eerste dat opvalt is dat er geen ingang is voor voeding en ook geen mogelijkheid om een batterij te plaatsen. Inderdaad, dit is een passief pedaal. Wil je er uberhaupt geluid uit krijgen dan moet je er een ander gebufferd pedaal voor zetten!

OK, we zetten er dus een cleane buffer voor en wat horen we dan? Waarschijnlijk nog niet veel... Wel krijg je de toegevoegde hoge octaaf en een vervormd randje, maar het is nog niet bepaald een vette octafuzz. Eerder het gekwaak van een zielig eendje.
Nee, de Octo Puss komt pas echt tot zijn recht als je hem combineert met je favoriete fuzz, distortion of overdrive. En dat is ook de reden waarom het pedaal niet echt een eigen smoel heeft. Het resultaat is sterk afhankelijk van wat je erin stopt.

Verder is de Octo Puss erg gevoelig wat betreft zijn plaats in de signaalketen. Ik merkte dat hij voor de dirt pedalen het prettigst klinkt. Zet je hem daar achter dan wordt het geluid al snel dun en schel. Daarbij komt dat hij soms ruzie maakt met het pedaal dat er direct voor staat, in die zin dat het inschakelen van beide pedalen een volume drop geeft.

Al met al een behoorlijk eigenwijs pedaaltje dat echter kan schitteren als je hem de juiste plek geeft op je pedalboard.

En nu de foto:

Standaard is de Octo Puss oranje maar die kleur is in mijn optiek gereserveerd voor phasers. Via de website van de bouwer kan je gelukkig ook andere kleuren bestellen en dat is niet eens duurder dan wat je betaalt in een (web)winkel. Eigenlijk leek roze me toepasselijker voor een pussy maar die kleur kostte helaas wel 20 pond extra.