De kunst van de slaggitarist

[woldhek]

raad ik je Paulo Mendonca aan.
album "Different Phases"

scholing slaggitaar in een rock/funk benadering
https://youtu.be/86bESHyqIwE?t=231

en nog een:

Ohhhh wat lekker die Paulo. Ga ik meer naar luisteren.

[woldhek]

Ik heb via een instructie video get lucky van daft punk ingestudeerd. Na een week oefenen hoef ik bij die slag niet meer na te denken
Maar nu blijkt dat ik opeens zomaar variaties op het origineel ongemerkt ad hoc toe kan passen. Ongelooflijk dat leren gitaarspelen...
Aanrader: http://youtu.be/WOl8GG6U_Bo

[NLF]

Ik weet niet of ik het daar wel mee eens ben
ik ben helemaal geen funk gitarist,..ik speel fingerstyle, beetje traverse picking, wat bluegrass, ik speel akoestisch en dan vooral begeleiding van mijzelf omdat ik zo graag zing
Maar door de funk/groove/slag/bas dingen die ik nu leer, ga ik veel gecontroleerder spelen merk ik.

Ja natuurlijk is dat zo. Ik heb er ook veel van geleerd, vooral door met een hele goede drummer en (iets minder goede) bassist samen te spelen. Maar het is uiteindelijk de vraag: wat wil je doen? hoe wil je klinken? Als je jazz gaat spelen leer je veel over akkoorden en over improvisatie, maar als je in een bandje Ramones muziek wilt maken dan ga je op een hele andere manier spelen en hoef je dat allemaal niet te weten/kunnen. Er zijn jazz gitaristen die geen kampvuur akkoorden (meer) kunnen spelen. Speel je veel slide gitaar dan word je daar heel goed in, maar als je eigenlijk flamenco wilt doen dan is dat toch weer iets anders. Speel je slaggitaar in een reggaeband dan leer je een andere taal spreken dan wanneer je solo's doet in een metal band. Het een versterkt het ander natuurlijk wel, dat is zo. Maar iemand als Angus Young doet gewoon zijn eigen ding goed en laat al die andere dingen over aan andere mensen die daar weer voor zijn. Dat is uiteindelijk ook wel weer zo. Zoiets zei Jan Akkerman ook over het spelen met Paco: flamenco, daar is hij toch voor?!

[gitaarvrouwtje]

Ik weet het niet voor mij ligt dat echt anders
ik haal inspiratie uit alles wat ik leer, als ik dingen schrijf merk ik dat hoe meer ik vaardig ben in verschillende stijlen hoe makkelijk ik tot een geheel kom dat mij bevalt.
ik vind het in een band sowieso een belangrijke skill een strakke betrouwbare bassist, slaggitarist en drummer zijn onontbeerlijk
soleren is leuk, en veel gitaristen leggen zich er op toe, maar ik denk dat een solist strakker wordt als hij ook slag kan spelen en dat blijft oefenen
kun je een eindeloze discussie over voeren, ik vind alles prima, wat voor je werkt en waar je gelukkig van
Voor mij is dat juist het blijven ontdekken, ik ga me vervelen, als ik het "kunstje" in de vingers heb wil ik "meer"
en er is nog zoveel meer haha
Ik speel gewoon al zo ontzettend lang mijn tokkelbegeleidinkjes a la simon and garfunkel, eve cassidy , joan baez, joni mitchell..
joni mitchell was trouwens ook veel met slag bezig in haar nummers, de afwisseling spreekt mij ook aan
ik wil het allemaal kunnen al zal ik waarschijnlijk altijd het meest in mijn comfortzone zijn als ik tokkeltjes doe
Maar als iemand blij is met drie akkoorden en 1001 kampvuurliedjes met die drie akkoorden dan is dat ook mooi

[Erik de Perik]

Ik heb via een instructie video get lucky van daft punk ingestudeerd. Na een week oefenen hoef ik bij die slag niet meer na te denken
Maar nu blijkt dat ik opeens zomaar variaties op het origineel ongemerkt ad hoc toe kan passen. Ongelooflijk dat leren gitaarspelen...
Aanrader: http://youtu.be/WOl8GG6U_Bo

Sorry kerel, maar dat is geen instructievideo maar de YT oprisping van een gast die niet al te best speelt.

Overigens is het liedje op zich niet meer dan 4 akkoorden (hetgeen de 'instructeur' omstandig probeert uit te leggen). Het zit 'm vooral in het gevoel voor het nummer krijgen, waardoor je in de aanslag van de snaren de variaties maakt.

Nile Rodgers legt het zelf ook uit:

[Erik de Perik]

Volgens mij heb ik dit van Paulo Mendonca al eerder hier gepost, maar nogmaals:



2e nummer begint rond 8:00



2e nummer begint rond 5:10

[Erik de Perik]

deel 2:



2e nummer begint rond 8:10

En als uitsmijter:

[woldhek]

Sorry kerel, maar dat is geen instructievideo maar de YT oprisping van een gast die niet al te best speelt.

Overigens is het liedje op zich niet meer dan 4 akkoorden (hetgeen de 'instructeur' omstandig probeert uit te leggen). Het zit 'm vooral in het gevoel voor het nummer krijgen, waardoor je in de aanslag van de snaren de variaties maakt.

Nile Rodgers legt het zelf ook uit:

En om dit soort reacties post ik hier bijna niets meer. Sterker nog ik stop er helemaal mee.

[gitaarvrouwtje]

@woldhek, ik snap niet helemaal wat er zo erg was aan die reactie, Erik heeft namelijk wel een punt, dat is niks persoonlijks.
Kijk naar wat Nile rodgers doet..die slag is echt anders en funkier.
dat wil niet zeggen dat jij het niet goed doet maar slag is gewoon niet zo simpel als t lijkt, en geloof me dat ondervind ik aan den lijve hoor..elke les weer haha, moet je eens kijken hoe mijn leraar dat doet ( de groovemaster van grunnen haha) en dan denk ik ooooooo dat moet lukken, tot ik er mee "aan de slag ga"
funk zit hem echt in iets anders dan alleen maar weten waar de up of down stroke zit

niks persoonlijks maar in dit geval geef ik Erik wel gelijk

[Kim Wilson]

Ja natuurlijk is dat zo. Ik heb er ook veel van geleerd, vooral door met een hele goede drummer en (iets minder goede) bassist samen te spelen. Maar het is uiteindelijk de vraag: wat wil je doen? hoe wil je klinken? Als je jazz gaat spelen leer je veel over akkoorden en over improvisatie, maar als je in een bandje Ramones muziek wilt maken dan ga je op een hele andere manier spelen en hoef je dat allemaal niet te weten/kunnen. Er zijn jazz gitaristen die geen kampvuur akkoorden (meer) kunnen spelen. Speel je veel slide gitaar dan word je daar heel goed in, maar als je eigenlijk flamenco wilt doen dan is dat toch weer iets anders. Speel je slaggitaar in een reggaeband dan leer je een andere taal spreken dan wanneer je solo's doet in een metal band. Het een versterkt het ander natuurlijk wel, dat is zo. Maar iemand als Angus Young doet gewoon zijn eigen ding goed en laat al die andere dingen over aan andere mensen die daar weer voor zijn. Dat is uiteindelijk ook wel weer zo. Zoiets zei Jan Akkerman ook over het spelen met Paco: flamenco, daar is hij toch voor?!

Ik ben het hier niet zo heel erg mee eens. Als je wil klinken als de gitarist van de Ramones, moet je vooral dat gaan oefenen. Maar als je je eigen stijl wilt gaan ontwikkelen, zijn al die verschillende stijlen juist wel verrekte handig. Als je nog lerend bent, kun je niet genoeg verschillende stijlen aanleren. Het maakt je breder en uiteindelijk kun je er meer van jezelf van maken.