De kunst van de slaggitarist

[gitaarvrouwtje]

Ik ben het hier niet zo heel erg mee eens. Als je wil klinken als de gitarist van de Ramones, moet je vooral dat gaan oefenen. Maar als je je eigen stijl wilt gaan ontwikkelen, zijn al die verschillende stijlen juist wel verrekte handig. Als je nog lerend bent, kun je niet genoeg verschillende stijlen aanleren. Het maakt je breder en uiteindelijk kun je er meer van jezelf van maken.

DAT! goed verwoord, dat is exact wat ik ook bedoel

[gitaarvrouwtje]

over get lucky gesproken

[NLF]

Ik ben het hier niet zo heel erg mee eens. Als je wil klinken als de gitarist van de Ramones, moet je vooral dat gaan oefenen. Maar als je je eigen stijl wilt gaan ontwikkelen, zijn al die verschillende stijlen juist wel verrekte handig. Als je nog lerend bent, kun je niet genoeg verschillende stijlen aanleren. Het maakt je breder en uiteindelijk kun je er meer van jezelf van maken.

Ik snap je wel maar het blijft allemaal lastiger dan het lijkt. Ik doe dat allemaal al heel erg lang (ben nu bijvoorbeeld ook weer bezig met dingen van Michael Schenker na te spelen) en het grote dilemma is: ja, ik word steeds "beter", maar tegenwoordig dus vooral beter in het naspelen van anderen. Toen ik 20 was en met mijn eigen band speelde had ik een (hele) eigen manier van spelen die goed pastte bij de drummer en bassist en de eigen nummers die we schreven etc. (hoewel er toen ook allerlei invloeden van anderen in mijn spel zaten hoor, maar ik was wel zelf iets aan het ontwikkelen en had net als Santana destijds min of meer besloten niet meer te proberen als anderen te klinken, wat eigenlijk wel als een soort bevrijding werkte). Het probleem is dat hoe meer ik gitaristen kopieer en hoe beter ik daar in word hoe moeilijker het wordt om niet als die lui te klinken. Ik hou van gitaristen met een eigen manier van spelen (Van Halen, Brian May etc.) of bands met een eigen benadering / eigen sound. Tsja. Het is allemaal een beetje lastig. Als je meer theorie weet wordt het bijvoorbeeld steeds moeilijker om te spelen/denken als een gitarist die dingen allemaal niet weet (en die lui vind ik vaak veel leuker). Het blijft een trade off. Als je veel dingen kopieert en leert en verschillende stijlen verkent krijg je er iets voor terug, maar je levert ook weer iets in. Elk voordeel heb immers zijn nadeel :-)

[Kim Wilson]

De kunst is natuurlijk om ze niet te kopiëren, maar om eruit te halen wat voor jou werkt. Ik ben beïnvloed door de blues, rock&roll en heel erg door Normaal, Jovink en Mooi Wark. Dat hoor je er wel doorheen. Maar dankzij al mijn side projects en mijn huidige bandje komt er steeds meer bij waardoor ik steeds meer ga klinken als mezelf. Ik probeer ook niet te kopiëren (behalve bij ons Johnny Cash tributebandje, daar probeer ik wel zoveel mogelijk de sound van Luther Perkins te benaderen), maar ik gebruik veel dingen die ik gedaan heb wel in mijn huidige bandje. Dat kan gelukkig ook, want ondanks dat het bestaande liedjes zijn kunnen we daar wel onze eigen draai aan geven. En daarvoor is veel kennis van verschillende stijlen best wel onmisbaar.

[Milko]

Ritmisch strak spelen is waar het om gaat helemaal bij slaggitaar. Zet een beat op en speel mee tot je erbij neervalt.

Milko sluiten.

[Tupelo]

Ben ik het helemaal mee eens.

Doe zelf ook steeds minder.
Lekker veel aandacht op wat ik doe, heel bewust getimed, met heel bewuste frictie, string attention.
Lynchian way, the only way.

[Kim Wilson]

Voor mij heeft het weinig met strak te maken. Alsof dat met soleren niet zo belangrijk is?

Het is een beetje een achterhaald concept ook, je bent gitarist of niet. Je kan taken verdelen om welke reden dan ook natuurlijk. Maar ik zie liever dat iemand inventief en creatief is dan dat ie heel erg goed is met een snel masturbatie handje. Dat iemand lijnen tussen akkoorden weet te weven en laat horen dat er onderliggende harmonieën en contrapunten zijn.

Tja, ik ben van huis uit dus een typische slaggitarist. Ik kan niet zo heel goed en snel soleren (gaat wel steeds beter, maar toch), maar ik kan wel een nummer dragen, er een bepaalde swing aan geven. Mijn slagtechniek is beter dan mijn soleerkunsten.

[gitaarvrouwtje]

Ik vind dat het erg afhangt van wat je taak is op een bepaald moment
als je in een band speelt moet je in de eerste plaats oren hebben
oren om te horen wat je speelt
oren om te horen wat de mensen om je heen spelen
de muzikaliteit om te kunnen leiden maar ook om te kunnen volgen.
als je zelf zingt en jezelf begeleid moet je oren hebben voor wat je zelf doet, hoe je zingt en hoe je dat begeleid
daar heb je meer vrijheid in omdat jij weet waar je heen wilt

als je werkt met een band waar zang leidend is ( zang is eigenlijk altijd leidend mits de vocalist weet wat ie doet haha) moet je wel strak blijven , ritme is basis. het zou gaan rommelen als iedereen maar wat om de maat heen gaat vogelen
als je in je eentje speelt kun je prima wat meer vrijheid nemen. Het lukt mij ook beter om strakke ritmes te spelen als ik er niet bij zing trouwens, dat is een tekortkominkje in mijn concentratie

ik denk dat een goede strakke betrouwbare slaggitarist meer waarde kan hebben dan een pielende virtuose solist in een band.
maar ik denk dat je met slag ook heel erg creatief kunt worden.

is het ook een kwestie van smaak denken jullie? ik persoonlijk houd niet van gerommel het mag van mij wel wat strakker als het om slag gaat

[Kim Wilson]

Hangt ervan af wat je wil. Als je een strakke bas en drum hebt die het ritme dragen, kun je daar als gitarist best doorheen klooien. Maar je kunt er ook voor kiezen om de (een) gitaar mee te laten doen in die ritmesectie. Puur een kwestie van smaak.

[gitaarvrouwtje]

Eens maar dan moet er wel afspraak over bestaan denk ik.
Slag is mijn kracht niet hoor, niet veel gedaan, maar ik leer snel en veel de laatste tijd. Ik zal niet snel slaggitarist worden in een band (ook geen leadguitar trouwens ) Ik heb wel veel met kleine ensembles dingen gedaan, daarbij speel ik wel vaak mijn eigen begeleiding ondersteund door slaggitarist en bassist.
Vaker speel ik helemaal alleen en omdat je dan dus de enige gitarist bent mag dat wel lekker doorlopen onder je zang en goed op de maat zijn. Zo zal ik in een tokkelpatroontje altijd proberen iets van een basritme eronder te houden dat doorloopt. dat geeft dynamiek
en dan binnen het akkoord in breaks een stukje van de melodie terug te pakken terwijl je bas wel door laat lopen
is geen slag maar dat probeer ik toch wel heel strak te houden

ik wil mijzelf ook graag beter met slag leren begeleiden, daarin vind ik dan vooral je dynamiek belangrijk, de droge tsjak ( bij een 4/4 op de 2 en de 4 )van gedempte snaren is dan als de snaredrum. nou ja zoiets dus