Black Tuesday

[flatline]

idd, als je een paar woorden intikt ... het assortiment is ongelooflijk.
Probleem is wel : de hoeveelheden of handelsmaten.
van de paar duizend alu-samenstellingen heb ik er nog maar een paar onder handen gehad.
De "gewone" platen die je in de dhz vindt zijn koudgewalst en dat kan je op alle manieren vormen en vervormen; solderen lukt.
de hoekprofielen zijn warmgewalst en scheuren als je wat te hard wringt.
Warmgewalste platen vind je enkel in de groothandel in bvb het (handig) formaat van 1.3m x +/- 5m.
Misschien elders kleiner.
Dat was, op 1.5 mm dikte, niet veel minder dan verenstaal qua eigenschappen.
Heb ik traag kunnen uitkloppen mits regelmatig voorzichtig uitgloeien, maar een hoek van 90 ° met radius nul is niet gelukt.
Lassen met tig of riveren. Of lijmen.
Van die plaat heb ik wel komvormige wieldoppen gesponnen op een houten mal.
Uitkloppen doe ik op een steenharde rubberlap met een houten "bolhamer".
De lijn (van je houten mal of rand) die je nu nog ziet kan je evt zo wegwerken.
Verlijmen -misschien voor andere toepassingen dan gitaarbouw, maar ik geef het mee - lukt met Pattex power instant mix glue, (hubo,dhz) mits je je aluminium lijmraakvlak(ken) op voorhand ruw schuurt en beitst met wat fosforzuur, naspoelen met gedemineraliseerd water, en dan snel lijmen voor het opnieuw oxideert. En niet te hard persen natuurlijk.
Succes met de verderzetting.
F.

[loose-fur]

Bij een groothandel om een aluminiumplaat geweest, Flatline. Qua verschil in legering is het aanbod op voorraad inderdaad eerder beperkt. Uiteindelijk een ‘1/2 harde’ plaat mee huiswaarts genomen. Een eerste test maakt duidelijk dat het uitkloppen van een vorm al heel wat stugger verloopt. Veel meer veerkracht. Misschien dat deze eigenschap de sterkte (indeuken) en de algemene klank/vibratie ten goede zal komen?

Bij materialen met verschillende poreuze eigenschappen (metaal en hout, bijvoorbeeld) werkt een twee-component (epoxy) lijm niet echt optimaal. Althans naar mijn ervaring. Bovendien is het een delicaat en omslachtig product om mee te werken. Temperatuur versus viscositeit en open tijd. En eerder aan de dure kant.
Tegenwoordig bestaan er polymeren die het net zo goed of beter lijken te doen. Nadeel echter is dat die vaak om een grotere of dikkere lijmfilm/-laag vragen. Ben een paar van die polymeerlijmen aan het testen die net níet om die dikkere laag vragen, integendeel, en soms zelf een bepaalde persdruk eisen. Eerste testen lijken alvast net zo goed of beter te voldoen dan epoxy.


Tee.

[flatline]

Epoxy is inderdaad niet 100 % prettig om mee te werken, da's een feit;
maar blijven die polymeren niet "sappig";
qua verlijming van allerlei aan allerlei - en daarmee bedoel ik dus letterlijk een stuk polyester op een houten frame of twee zinken platen op elkaar - ben ik fan van Sikaflex, maar dat wordt dus een soort rubber.
Zal polymeer - ondanks de dunne uitgeperste laag - geen demping geven omdat er trillingen in de naden verloren gaan,
of heb je echt uithardende polymeer gevonden ?
Zoja dan is dat een goede zet ( ! )
F.

[loose-fur]

Met 'sappig' bedoel je waarschijnlijk 'elastisch', Flatline? En inderdaad, bij een polymeer (ook sika) lijkt deze flexibiliteit zelfs bijna een verkoopargument.

Heb twee lijmen uit die familie getest, maar dat zijn specifieke constructielijmen die slechts een geringe lijmlaag vermogen. Bij één ervan wordt zelfs een zo goed mogelijk passend lijmvlak vereist en een bepaalde minimum klemdruk per cm².



Na 24 uur klemtijd zijn er toch een paar rake klappen van een hamer nodig om hout en aluminium van elkaar te kunnen scheiden. En zoals je merkt lijkt de lijm over het algemeen sterker dan het hout (vooral links).



De uitgeperste lijmlaag is dus erg dun en bezit een elasticiteit die ik zelfs met die van een gewone witte houtlijm zou durven te vergelijken.



Intussen ook een bovenblad uit de 1/2 harde aluminium geklopt. Kleinere welving en een bijna onzichtbare overgang naar de zijkanten. De welving zelf is trouwens ook veel egaler van oppervlak. Zou mijn geringe ervaring zich reeds tonen bij dat laatste? Of is het gewoon wegens het gebruik van een hardere plaat? (laat zich minder makkelijk vormen -veert meer- en dus ook minder makkelijk indeuken)


Tee.

[flatline]

'k heb al veel straffe stoten van jou gezien maar dit slaat alles;
de lijm is niet alleen sterker dan het hout, hij blijft vooral vastzitten aan het aluminium.
Welke lijm heb je hier gebruikt ?
- de egalere vorm .. wat eerdere ervaring helpt altijd natuurlijk altijd maar het harder materiaal doet zeker ook een duit in het zakje. En vooral een voldoende groot slagoppervlak ( opp. hamerkop dus ) doet veel.
En gebrek aan tendinitis of een nekhernia.
Er vallen heel wat tikjes voor 3D is hoe je 3D wil.
In mijn geval althans.
Chapeau !
F.

[loose-fur]

Beide lijmen zijn een polymeer hout-constructielijm, waarvan één op PU-basis, de 'schuimvariant'. Die laatste vereist een bepaalde druk per cm² (variërend van 0,5 tot 6 kg, naargelang het merk).
De PU-versie was bij mijn test de minst sterke, maar had toch ook wel een paar flinke tikken van de hamer nodig, en trok bij het loslaten best wel wat hout met zich mee.
De andere polymeer constructielijm mag ook dun uitgesmeerd worden (borstel of lijmkam) en vraagt om een stevige aandruk (niet gespecificeerd, maar ik perste de materialen stevig samen met een lijmklem). Dit is de linkse op de foto.
Uiteraard is een goeie voorbereiding van de materialen nodig. Het aluminium opruwen en goed ontvetten is onontbeerlijk voor een goed resultaat.



Intussen twee klankbalken op vorm gemaakt.



Qua symmetrie valt de welving in het aluminium zo te zien wel mee; het verschil tussen de twee balken links en rechts van het klankgat, is vrij gering (na lang twijfelen toch voor parallel bebalking gekozen)


Tee.

[flatline]

Genre Structan ?
'k zie de foto's niet.
F.

[loose-fur]

Je zit bij de juiste rayon, Flatline.

Nieuwe poging voor de foto's:








Tee.

[flatline]

dat benadert inderdaad de perfectie;
benieuwd naar de resonantie, en hoever boven en onder de eigen frequentie van de gitaar deze gaat uitlopen.
Op zo'n momenten heb ik dan altijd de neiging om "op de loop" te schieten, terwijl juist het vermijden van dat laatste drafje de beste resultaten geeft ...
F.

[loose-fur]

Balkjes en lijmrepen zitten op hun plaats, kist kan bijna toe.



Volgens berekening zou er op de plaats van de brug ongeveer vijftien kilogram aan neerwaartse druk moeten komen te staan. En aangezien ik dit gegeven zowat als enige referentie kan gebruiken, ben ik dan ook daadwerkelijk met dit gewicht aan de slag gegaan bij het snijden/vormen van de klankbalken.


Tee.