Intuïtie versus inzicht & techniek

[Tupelo]

Met dat de jaren verstrijken merk ik dat ik beter speel op intutitie dan wanneer mijn harsen actief een rol spelen.
Dat is lang anders geweest.
Er is natuurlijk altijd een balans, zeker bij nieuwe stukken die ik bedenk, of denk te herkennen, doorloop ik wel bepaalde scripts die noten en akkoorden uitsluiten.
Then again, hoe meer ik die scripts loslaat, de diagnostiek ff vergeet zeg maar, en op mijn gutfeeling af ga, hoe verrassender ik voor mezelf uit de hoek kom, en hoe vaker ik juist zit.
Het is zelfs zo op dit ogenblik dat ik best complexe partijen op piano weet te spelen, tot het ogenblik dat ik begin na te denken over wat ik aan het doen ben.
Eenzelfde beweging zie ik wel op gitaar.
Er zal altijd sprake van een wisselwerking zijn, tussen intuitie en verstand, assimileren & accommoderen van bepaalde patronenen is opzichzelf verklaarbaar, maar ik vind het raar dat het me juist naarmate ik ouder word lijkt te lukken vrij automatisch nieuwe speelschema's aan te maken in mijn harsens.
Anderzijds is het vanzelfsprekend dat je naarmate je ouder dan wel meer ervaren bent, bepaalde stappen kunt overslaan.
Toch, het is significant, zoals ik aangeef, ik verbaas mezelf op wat ik er soms uit krijg, met name op piano, en hoe dat als sneeuw voor de zon verdwijnt wanneer ik begin na te denken over wat ik aan het doen ben.
Muziek is meer dan eens een doe-dingetje voor me geworden, in plaats van een denk-dingetje.
Zoeken naar oplossingen dus ook.
Het loont om uit te proberen, en op mijn gevoel af te gaan, boven een ogenblik stil te staan en te overwegen welke kant ik in moet bewegen.
Hoe werkt dat voor jullie ?
En is dat ook zo ronduit penetrant zeg maar ?

[Bazzey]

Ik weet wel dat bij het improviseren van een gitaarsolo:

1) weten in welke toonsoort je moet spelen

2) daar niet bewust aan denken

3) en reageren op wat je hoort de gaafste solo´s oplevert.

Dus eigenlijk je onderbewuste laten reageren op de muziek , die vingers gaan toch wel.
(tenminste bij mij wel)

Net zoals je een nieuw gitaar techniekje geleerd hebt , het duurt eeuwen voor dat het ECHT ingesleten is.
(in je onderbewuste dus he)
Maar ineens gebruik je die techniek in een nieuw stuk muziek zonder er bewust aan te denken.
Ik heb het hier dus niet over licks die je leert spelen maar de techniek om het te kunnen!

Dit gaat dus over een geimproviseerde solo , niet over een complete noot voor noot ingestudeerde solo.

Zo hebbie ff wat om over te denken.

Moest ik ook even doen bij jouw verhaal.

[Pepe]

Beetje wisselwerking van spelen op gut feeling en daarna inzicht krijgen wat je eigenlijk speelt. Dat inzicht is nodig om het deel te laten uitmaken van je vocabulaire, het universeel te maken en te embedden in je stijl.
Maar dat werkt met alles toch zo? Je hebt een context en die vul je in met bits & pieces.

[Milko]

Soms piel ik gewoon wat mee op een nummer zonder de toonaard te weten. Ik merk dat ik op gevoel dan toch de juiste ladders pak. Dat gebeurde natuurlijk wel pas nadat ik de ladders erin had gestampt.

Miklo sluiten.

[barno]

er zijn niet veel voordelen aan weinig theorie kennen, maar dit is er eentje: als ik mijn weg niet goed ken, hou ik me meestal op in de veilige zone maar vermits dat vlug saai wordt, ga ik experimenteren met timing, phrasering, bends, slides en noem maar op, allerlei dingen waar iemand die de noten voor het kiezen heeft, minder aandacht aan zal besteden. grosso modo dan.

[Harald]

Beetje wisselwerking van spelen op gut feeling en daarna inzicht krijgen wat je eigenlijk speelt. Dat inzicht is nodig om het deel te laten uitmaken van je vocabulaire, het universeel te maken en te embedden in je stijl.
Maar dat werkt met alles toch zo? Je hebt een context en die vul je in met bits & pieces.

Yes, beetje weten wat je doet, expirementeren (officieel uiteraard vooral als je oefent, zodat je leuke vondsten een paar keer kunt herhalen, en bijna leuke vondsten kunt bijwerken tot leuk) en dan tijdens het spelen gewoon loslaten.

Maar als je in een situatie bent dat je gewoon ineens een nummer moet spelen dat je niet kent, komt die theorie en kennis alsnog van pas. Als je op iets moet spelen wat je nog nooit gehoord hebt, en dat hier en daar harmonisch af en toe de bocht omgaat kom je er met alleen intuïtie ook niet.

@Barno, frasering, timing, het is nu ook weer niet zo dat die doorgetrainde conservatoriumgasten daar niet aan doen Sterker nog, de Breckers, Metheny's en Scofields zijn er juist erg goed in.

Van gebrek aan kennis ga je ook niet zonder meer beter spelen... dan staat er zo'n gast die niet van het podium te krijgen is overal doorheen dat ene pentatonische boxje dat zijn vingers weten te vinden op en neer te fietsen. Liefst de hele sessie lang. Maak dan na twee nummers plaats voor mensen die het wel kunnen.

[barno]

@Barno, frasering, timing, het is nu ook weer niet zo dat die doorgetrainde conservatoriumgasten daar niet aan doen Sterker nog, de Breckers, Metheny's en Scofields zijn er juist erg goed in.

je meent het! jaja, er zijn gasten die alles kunnen. Veel zelfs. Maar er zijn er nog veel meer die met hun techniek en snelheid allerlei onnozele dingen gaan doen en vergeten muziek te maken of alleszins mij totaal niet raken. Veel van de allergrootste muzikanten (wat mij betreft toch) hebben van hun beperking een asset gemaakt, en dan spreek ik dus over muzikanten en niet zozeer instrumentalisten (die laatste categorie interesseert mij minder).

zo vind ik Steve Vai boring as hell, zijn vroegere baas en officieel een mindere gitarist Zappa daarentegen

[Tupelo]

Op terugwerkende kracht denk ik dat ik misschien beter zou hebben gespeeld wanneer ik les had genomen lang geleden.
Misschien nog.
Anderzijds wat Barno zegt, een gestalt dingetje, door zelf te ontdekken, en als een slak te gaan op sommige technieken, zit er wellicht wel meer nuance in dan iemand die ze er ff instampt op een muziekschool.
Zo zit ik bijvoorbeeld nauwelijks met transpose op toetsen (nee geen transpose knop), het is me redelijk om het even welke kant ik moet inschuiven, ben er waarschijnlijk al vele malen geweest, toen ik eigenlijk opzoek naar iets anders was.
Zou ik bladmuziek (of uitgeschreven chords voor piano) gebruiken, voor mijn gevoel zou ik dan minder flexibel met de toestand om kunnen gaan.
Leercurve gaat heel erg langzaam, maar eenmaal rechts op de stijgende lijn van de curve gaat het hard.
Maar goed.
Het gaat me niet zo om theorie versus autodidact of praktijk.
Wat ik bedoel is dat ik sneller de juiste akkoorden of noten te pakken heb, door ze uit te proberen, dan door erover na te denken.
Ook van gitaar naar piano en andersom.
Vroegah was dat een ding van visualiseren, ff langslopen, en dan eens wat vrijer in worden.
De laatste tijd kan ik die fase overslaan en gewoon uitproberen, werkt minstens zo snel en effectief.

[Harald]

je meent het! jaja, er zijn gasten die alles kunnen. Veel zelfs. Maar er zijn er nog veel meer die met hun techniek en snelheid allerlei onnozele dingen gaan doen en vergeten muziek te maken of alleszins mij totaal niet raken. Veel van de allergrootste muzikanten (wat mij betreft toch) hebben van hun beperking een asset gemaakt, en dan spreek ik dus over muzikanten en niet zozeer instrumentalisten (die laatste categorie interesseert mij minder).

zo vind ik Steve Vai boring as hell, zijn vroegere baas en officieel een mindere gitarist Zappa daarentegen

Zo zijn er ook heel veel die met hun gebrekkige kennis vooral ook een zeer gebrekkig gevoel voor ritme, en muzikale vormen hebben. De hoeveelheid beperkte gitaristen die toch vooral muzikaal spelen is best beperkt. En Vai boring as hell, ben bang dat dat aan jou ligt, niet aan Vai. Kwestie van smaak. Elmore James is best leuk voor twee liedjes, maar het moeten er niet zo heel veel meer worden. Net als Bo Diddley of Muddy Waters. JJ Cale en Billy Gibbons mogen wat langer wat mij betreft.

[Pepe]

tis rock'n roll he, tussen Vai en Poison Ivy zit een heel universum en het is allemaal goed zolang het entertaining is. Da's het fijne er van, de tech boys hebben niet altijd gelijk zoals er meer is dan 3 chords and the truth.
Zolang je maar je eigen recept gebruikt zit je goed kwa zen en of dat entertaining is maken anderen dan weer uit.