Wow! Dit is goed zeg!
Wow! Dit is goed zeg!
"Meten is weten, gissen is missen"
Blijft een mooi nummer, de onbekendere queen nummers vind ik vaak de muzikaal sterkste nummers.
Heb ff wat dingen van je you tube kanaal beluisterd, waaronder deze, golden brown en knuckle sandwich. En wat me opvalt is dat je speel techniek van je bas melodie heel rommelig klinkt als ik dat mag zeggen. Je slaat de bassen te hard aan waardoor de snaren tegen het fret board knallen, wat niet mooi en vloeiend klinkt. Qua dynamiek is het hard of niks zeg maar. Met name bij golden Brown viel me dat op.
Heeft dat met verkramping in je rechterhand te maken of met een hapering tussen je rechter en linkerhand?
Op de hoge snaren heb je dat probleem minder, alleen op het moment als je hogere melodieën in combinatie met de bassen moet spelen lijkt je grijphand te verkrampen waardoor het hier en daar snerpend klinkt.
Verder vind ik je nummer en noten keuze echt wel smaakvol en melodisch, dus ben benieuwd wat je verder nog gaat posten op je kanaal, ik luister er met plezier en interesse naar verder.
Thanks! Golden Brown nog even beluisterd, kan niet zeggen dat ik het hoor. Wel bij vlagen een fikse aanslag, met een behoorlijk lage actie. Kletteren ligt dan idd. al snel op de loer, maar bij Golden Brown heb ik dat idee alleen helemaal tegen het einde. Vind het verder niet echt een nummer om extreem met dynamiek te werken. Dat past niet bij dat clavecimbel achtige van de Stranglers. Clavecimbel is ook een redelijk aan/uit instrument. Geen hamertjes op snaren, maar een soort plectrums, die door de snaren heen getrokken worden als je de toets induwt. Heel crispy, daar mik ik een beetje op. Tegen het einde voer ik het volume dan op, maar dat komt al vanuit een f zeg maar. Voor de gitaarsolo houd ik juist in. Bij een ballad doe ik veel meer met toon. Dan speel ik de bassen ook eerder met het vlees van de duim ipv zoals bij Golden Brown bijna helemaal op de nagel. Misschien invloed van compressie?
Je zou eens naar een ballad als Before kunnen luisteren, vraag me af of je het dan ook hoort... https://www.youtube.com/watch?v=p57ouhp_m14
Oei, die is toch ook wel weer heel fijn Harald. Grappig om naar de pink van je rechterhand te kijken. Mijn pink hangt er ook vaak wat lullig bij en vaak zet ik hem zelfs echt neer om een soort stabiel punt voor mijn hand te creeeren. Nooit bewust gedaan, maar bv op mijn werkpaard (een Tele uit 1983) heeft zelfs een hele slijtplek onder de brug veroorzaakt door mijn pink
Before beluisterd, en daar speel je wat ingetogener en klinkt het minder slordig. Misschien dat die speelstijl je beter ligt. Zodra het afwisselend snel en langzamer moet en er ook nog complexere melodie lijnen gespeeld moeten worden, laat je techniek je in de steek lijkt het. Wat ik al aangaf, klapperen de snaren tegen je fretboard en doet de linkerhand samen met de rechterhand niet wat je wil.
Langzamere ballads liggen jou beter, als ik je opnames beluister.
Ikzelf heb 10 jaar lang klassieke gitaar gespeeld en gelest, en m'n leraar Marcel Boelaars lette heel erg erop dat de techniek en tone goed was, al moet ik zeggen dat het echt soms zwaar was dit goed te krijgen. Ik speelde destijds stukken van Sor, piazolla en andere stukken die oorspronkelijk vaak voor piano bedoeld waren. Dan valt het op gitaar niet mee vaak!
@Joost, wat zou die pink anders moeten doen. Voor ankeren met de pink en ringvinger heb ik sowieso wat korte vingers. En bij klassiek hoort dat ook niet. Als ik al anker staat meestal mijn ringvinger op de hoge E snaar... niet netjes, maar "works for me" En daar zit bij de Maton niet alleen geen lak meer, maar er is zelfs wat hout weggekrast inmiddels.
@Arjanb01 Met Sor heb ik niet zoveel. Ken eigenlijk alleen de etudes, en die zijn vaak muzikaal gezien nogal saai. Doe mij dan maar Etudes Simples van Brouwer. Of bv. de Discernments van Andrew York. Piazolla kan wel leuk zijn, en best pittige arrangementen. Heb de truss rod van de Maton een kwart slag losser gezet. Vermoed dat het gekletter echt daarvandaan komt. Beestje is eigenlijk weer eens toe aan een goede onderhoudsbeurt voor de frets, of misschien zelfs een refret. Toonvorming op een klassieke of een steelstring zijn trouwens nogal verschillend. Wat dat betreft zou je eerder eens naar mijn opnames van Baden Powell kunnen luisteren. https://www.youtube.com/watch?v=Bl2n-Wc5Auo
Grappig dat je Leo Brouwer noemt. Daar had ik weer totaal niks mee. Te modern en ik begrijp die muziek niet, zal aan mij liggen.
Mensen met echt een mooie tone in die klassieke gitaarmuziek waren voor mij Pepe Romero, Julian Bream en John Williams. Met name Williams is griezelig perfect.
Ik zal Baden eens luisteren.
Niet alles van Brouwer. Die toevalsbepaalde duetten zijn alleen leuk als je het ziet.Stukken als Elogia de la Danza, ach, ze moesten zo nodig vernieuwen... maar de etudes simples 1 - 10 zijn brilliant. De Berceuse (een Cubaans slaapliedje) is ook erg mooi. Hij heeft zowaar ook wat Beatles stukken gearrangeerd. Maar die heb ik alleen van iemand anders gehoord. Grappig genoeg, wat dat vernieuwen betreft, stond in een Guitar Player ergens in de 80er jaren nog een interview met hem waarin hij stelde vanuit de klassieke hoek niets interessants te verwachten qua nieuwe muziek. Dat zag hij meer vanuit de jazz-rock en fusion kant komen. Leuke uitspraak voor iemand die ooit begon als gitarist die Bach speelde.
John Williams is met afstand mijn favoriete klassieke gitarist (maar geef die man alsjeblieft geen elektrische gitaar...). Andrew York schrijft vooral mooi. Julian Bream hoor ik het liefst op luit.
John Williams en elektrische gitaar??? Dat wist ik niet... Maar hetzelfde geldt voor Al di Meola. Die moet je geen elektrische gitaar geven, niet om aan te horen🙈 JW ken ik ook van de film muziek, oa The Deer Hunter soundtrack heeft ie gecompenseerd. En nog vele andere soundtracks.
Ach klassieke gitaar en vernieuwing, geen goeie combi. Toch een beetje voor oude grijze mannetjes in pak, dus daar hoef je niks nieuws van te verwachten.
Een van de betere Queen nummers, laat echt hun diversiteit zien/horen.
Zeker de akoestische solo's van Brian May zijn hier erg lekker.
Die van jou is ook zeker een hele goede uitvoering, respectvol gebleven naar het origineel, maar toch je eigen draai aangegeven, chapeau!
Favorieten/bladwijzers