Oorspronkelijk geplaatst door
munkie
Soundclipje:
https://soundcloud.com/munkienl/reco...king-dirty-30s
Review Recording King RPH-R1-TS Dirty Thirties resonator gitaar.
Een eerste indruk van de gitaar.
+ Geen uitstekende fret einden.
+/- De frets zijn ietsje ruw maar dat is zo verholpen.
+ Grappige kleine “Parlour” resonator gitaar, veel “vintage vibe”.
+/- De topkam is iets te hoog ingevijld voor normaal spel maar voor slide is het helemaal goed.
Weet het niet hoor, maar mijn ervaring is dat het dan toch wel zeker 10-12 mm boven de frets zou moeten zijn. Ik krijg anders mijn capo er met geen mogelijkheid tussen.
Een nutraiser over een gewone gitaarnut kan wel, maar het blijft ontzettend behelpen en echt goed wordt het nooit....
+ Goede set snaren af fabriek (D'Addario 016?)
Ik gebruik EXP-42, in noodgevallen EJ-42. Inderdaad met .016 op de eerste
Met dit setje stem ik hem in open D of G. Voor E en A gebruik ik een capo.
Met een stemming -open G, GBDGBD-, met capo, speel ik in alle toonaarden.
Het neckje blijft nu goed staan. Het is normaal dat ie iets krom trekt.
Een resonatorhals die krom trekt? Wat voor hout is dat dan? Balsa?
+ Goed (luid) volume zeker voor zo'n klein gitaartje. Vooral met mijn Wegen pick en messing slide!
Op de twee vingers Showcase 1941, vrijwel de beste replica's van de echte oer-Nationals.
Op de duim Dunlop Clear Medium Geeft vrijwel dezelfde klank als de fingerpicks, maar zonder het nare metalige bijgeluid dat je met een metalen thumbpick anders altijd hebt.
En in de linkerhand een Shubb SP-3 En wat ze zeggen ('speed, precision and control') is gewoon waar.
- Ik mis wat hoog, gelamineerd bovenblad? Hij klinkt wat gedempt vooral met fingerpicking. Met plectrum is het al beter.
Interessante gedachtengang. De kast van een resonator is wat het is: een zo vervomingsvrije kast. Een meetrillend bovenblad zou het geluid alleen maar dempen. Dus hoe steviger het bovenblad, hoe beter. De klank die je cone produceert hangt af van het materiaal (ik speel alleen met een Quarterman), de spider (massa, hardheid) en de kam ( houtsoort(en). Met de laatste is het makkelijkst experimenteren. Ik speel het liefste met maple met een ebony cap. Het zijn natuurlijk twee halve kammetjes. Verder zul je ze de kost moeten geven die met een veeel te strak aangedraaide voorspanningsschroef spelen. Helemaal los draaien, dan weer in, tot de cone geraakt wordt en vervolgens nog ~ 1/4 slag extra. En dan afblijven.
De maximale hoeveelheid bas wordt bepaald door de goede afstemming van de kast m.b.v. poorten. Meer ontwerp dan materiaal dus.
+ Goede afwerking, lak enz.
- De mechaniekjes ogen lekker vintage maar ze werken niet fameus. Ze stemmen wat week en je moet af en toe bijstemmen.
Waarchijnlijk zakt je cone nog steeds wat in. Dat zou na een paar weken over moeten zijn.
+ De octaafstemming is goed. Hij is dus zuiver.
- Niet heel veel sustain. Een beetje banjo-achtig.
Ik weet niet wat jouw referentiekader is waar het banjo's betreft, maar een voor mij beetje aardige banjo heeft een stuk meer sustain dan de gemiddelde gitaar. Te vaak hoor ik geluiden die voor banjo zouden moeten doorgaan, maar het bij lange na niet zijn. Als dat is waar je aan dacht, begrijp ik het. Maar de resonator zou 'the king of sustain' moeten zijn.
- De B snaar wil bij heftig aanslaan nog wel eens uit zijn sleufje schieten.
Let op, dat als je de groef dieper maakt, dat je de nut file in de hoek houdt die de snaren achter de nut naar beneden maken. Verder is het, vanwege de bar, superkritisch dat alle snaren in hetzelfde vlak liggen. Een snaar die te laag ligt zul je in het ergste geval niet raken met de bar of anders zal deze toch minstens een ontzettende buzz veroorzaken.
- Slechts 1 draagbandknopje. Voor staand spelen moet je dus weer naar de boormachine grijpen of gaan prutsen met touwtjes enz. Wanneer leren ze het nou eens.
De vraag is wel wie hier wat moet leren.
Als jij een tweede knop bij de hiel van de hals wilt zien, have fun. Maar ik zou me dan geen raad weten. Halverwege de hals kom ik dan ineens niet meer verder met mijn linkerhand. En ik wil toch echt wel tot de 19e fret spelen, zo niet verder....
Zo hang je hem om je nek (en niet met een 'touwtje' maar een op maat gemaakte leren veter):
- De neck komt in de body bij de 12e fret. Het bereiken van de 12e positie met de slide wordt dan wat lastiger.
Nogmaals, je moet hem natuurlijk wel goed omhangen anders lukt er inderdaad niets.
+/- De beschermbeugel boven de brug kan worden verwijderd zodat je met je handpalm de snaren kan dempen. Helaas is 1 schroefje al kapot dus dit feest gaat niet door. Dan moet dus de hele afdekpaat eraf en snaren eraf.
Afdempen gaat het best met pink en ringvinger van de linkerhand. Anders krijg je meteen dat vreselijke gerammel en gekletter dat je soms wel bij die bottleneckgasten hoort.
Ik mis bij jou gitaar dat gaatje om bij de instelschroef te kunnen. Gek eigenlijk, want die kun je alleen maar goed instellen bij een compleet gemonteerde gitaar
+ De sleufjes in de brug zijn niet te diep ingevijld.
+ Door de wat hogere actie is ie ook als lapsteel te gebruiken met een massieve stalen “Bar” slide. Dan kan je uiteraard ook boven de 12e positie komen.
Zit er dan ook een pick up in? Want een lapsteel is een elektrisch instrument...
Ik heb hem besteld met het idee van, als het echt niks is dan stuur ik hem terug. En anders, aan de slag om er wat van te maken. Wat blijkt. Hij speelt gewoon goed zo uit de doos! Op stemming brengen en spelen maar. De minpuntjes, weinig hoog en korte sustain, is de aard van het beestje. Ik heb een opname gemaakt. Hij klinkt echt als een 78 toerenplaat uit de “dirty thirties”!
Favorieten/bladwijzers