London/Power/Super city hoe zat dat precies.

[Vintagetube]

Hoe zat dat nou precies met London/Power/Super City gitaar versterkers en Luidspreker kasten.
Als ik de diverse fora lees over een van deze merken van de afgelopen 10 jaar en langer en de diverse verhalen er over lees worden er nogal wat Indianen verhalen de wereld in geschoten. Leuk is te zien dat het meestal dezelfde Indianen verhalen zijn die 40/45 jaar geleden werden verspreid.
Ja je leest het goed het is te bedenken dat de eerste versterkers van deze merken zo pak weg rond 1970 het levenslicht zagen.

Zelf ben ik bijna 60 jaar oud, en mijn eerste kennismaking met London City was toen ik 14 jaar oud was. Had altijd al een grote interesse gehad voor zeg maar bandjes apparatuur, dit omdat deze apparatuur thuis voorhanden was. Vanaf mijn 16 a 17e was ik dan ook alleen maar bezig hiermee en verdiende tot mijn 35ste mijn boterham ermee.

London City was een bedenksel van Jan de Waal uit Amsterdam Bilderdijkstraat Muziekhandel de Waal. Was reeds onder andere importeur van Vox. Voor een spoed reparatie van een Vox AC 30 kwam hij in contact met Piet van Schagen. De vraag erna was of Piet in staat wat een soort Marshall versterker te bouwen en al spoedig werd London City geboren.
De man die voor de assemblage zorgde was Vic vd Kuy die ook de luidsprekers kasten produceerde.
De Waal financierde het hele gebeuren en deed de verkoop en distributie ook naar de regulaire muziekhandel.

Dezelfde versterkerchassis werden ook aan wat andere partijen onder hun eigen merknaam verkocht zoals Fane en Helios mogelijk nog wat merken en de wat bekendere Power City.
Verder hoe gek het ook klinkt maar de Sound Shop uit Amsterdam bouwde of liever gezegd kopieerde op haar beurt weer London City versterkers en luidsprekerkasten die onder de naam London City werden verkocht !
Het merk London City was een begrip geworden in Nederland alle bands uit die vroege jaren 70 speelden op London City. Door de kontakten van Jan de Waal werd London City ook naar de buurlanden geëxporteerd.

Power City noemde we al eerder in die jaren had iedere beetje muziekhandel die mee wou doen haar eigen “London City” merk. De zeer populaire Muziekhandel Sacksioni verkocht eerst Clean City torens onder de merknaam Power City die gebouwd werden door v. Kessel. Echter het model London City was hot en mede door een zakelijk conflict met v. Kessel is Sacksioni overgegaan op London City gear met het opschrift Power City. Dit zijn dus bouwtechnisch enz. gewoon London City versterkers.

Super City is een heel ander verhaal, de man hier achter is Henk van Kessel , v. Kesselgeluidstechniek v. Ostadestraat te Amsterdam.
Deze voerde eerste de merknaam Clean City en zoals eerder genoemd aan Sacksioni onder de naam Power City. V. Kessel was de bouwer en verkocht Clean City rechtstreek aan de eindverbruikers zijn versterkers en luidsprekers. Deze Clean City versterkers werden uitgevoerd met de EL503 eindbuizen en in de luidspreker boxen zaten 2 x 12 “ luidsprekers in waren ook wat keiner kwa formaat dan de London Cities.
Verder te herkennen aan de bordeaux rode bekleding.
Mede onder de druk van de markt zijn er wat tussen modellen gebouwd richting zeg maar het London City model en dit werd verkocht onder de naam Super City.
Rond 1972 is v. Kessel zijn uiteindelijke bekende Super City versterker de wereld in gezet die kwa bouw en ontwerp zeer sterk afweek van wat London City deed.
Zo was het de eerste gitaarversterker met buizen die een printplaat had met gedrukte bedrading.
Verder leverde de Super City versterkers beduidend meer vermogen dan London City .
Dit kon ook wel eens te veel vermogen zijn voor die mooie buizen vervorming intrad dus van daar de full/half power schakelaar op de achterkant.

Dus Super City en London City hadden niets maar dan ook niet met elkaar te maken sterker nog het waren in die jaren geboren vijanden.
De Indianen verhalen werden vooral de wereld ingeschopt door de verkopers in de muziekwinkels.
Immers v. Kessel verkocht zijn handel rechtstreeks aan de eindverbruikers en kon daarmee 30% tot 50% goedkoper zijn spullen aan de man brengen.
v. Kessel was in die strijd in de jaren 70 duidelijk de niet de marktleider en werd door de muziekhandel letterlijk de luis in de Pels van Gitaren land genoemd. In Duitslandland werd Super City ook opgemerkt en geen last hebbende van allerlei zwets verhalen over vermeende slechte kwaliteit of wat dan ook over Super City zijn er een behoorlijk aantal Super Cities de oostgrens over gegaan.
Het waren ook uiteindelijk de gitaartorens die Normaal gekocht heeft voor hun debuut op het Lochemse popfestival.
Er zijn uiteindelijk meer London dan Super City versterkers en cabs de toonbank overgegaan en dat vind je ook terug op het aanbod van deze versterkers op marktplaats. Per saldo zijn er van Power City het minst verkocht, maar die kunnen we optellen bij London City.

Luidsprekers: In het begint maakte ze allemaal gebruik van de roemruchte Celestion G12H 30 greenbacks. Net als in die jaren Marshall en HiWatt gebruikten.
Na verloop van tijd is London City wat andere luidsprekers gaan gebruiken dit om waarschijnlijk commerciële belangen. Vandaar dat men Irrel en RCF gebruikte uit Italië (ook uit de Waal import) en Fane middels de connectie met Piet van Schagen.
Super City heeft nooit concessies gedaan aan de sound en zweerde bij de beroemde Greenbacks van Celestion.

Huidige London City: Sinds pak weg begin 2000 dook de naam London City weer op in de markt, ,dit heeft in de verste verte niets te maken met de London City van weleer, slechts de naam is gebruikt of gejat of hoe je het ook wil zien. De eerste meen ik was JIC haalde goedkope chassis versterkers op uit China timmerde er een kastje omheen klaar, avontuur heeft niet al te lang geduurd en ging failliet daarna is het hele circus overgegaan naar Global Music trading die inmiddels ook alweer failliet is.
Op dit moment wordt de naam London City nog steeds gebruikt door voor mij een vage onderneming.
Alles komt uit China ook de gitaren waarvan ik begrijp dat daar best wat mooie een goede gitaar modellen tussen zitten. Als je Goed googled op Alibaba kan je voor weinig deze spullen kopen onder andere merknamen.
Wel erg gemakkelijk om op het succes en reputatie van de Jaren 70 London City en de verdiensten van een anderen , Jan de Waal, mee te liften.

[Remork1970]

Kunt u het nog volgen?

[tmms]

...... Rond 1972 is v. Kessel zijn uiteindelijke bekende Super City versterker de wereld in gezet die kwa bouw en ontwerp zeer sterk afweek van wat London City deed.
Zo was het de eerste gitaarversterker met buizen die een printplaat had met gedrukte bedrading.
Verder leverde de Super City versterkers beduidend meer vermogen dan London City .
Dit kon ook wel eens te veel vermogen zijn voor die mooie buizen vervorming intrad dus van daar de full/half power schakelaar op de achterkant.

Dus Super City en London City hadden niets maar dan ook niet met elkaar te maken sterker nog het waren in die jaren geboren vijanden. ......

Interessant verhaal. Die met dat printje ben ik mee bezig, een DEA200, werkt origineel op 800+ volt. Is dus een super city en ik dacht dat ie van begin jaren tachtig was, is dus niet zo, grappig. Het logo heb ik er nooit bij gehad, vandaar de verwarring.
Ik denk trouwens dat de merknaam London City gewoon verkocht is aan de huidige onderneming die in China produceert. Mooie spullen idd, veel waar voor je geld.

[Vintagetube]

Interessant verhaal. Die met dat printje ben ik mee bezig, een DEA200, werkt origineel op 800+ volt. Is dus een super city en ik dacht dat ie van begin jaren tachtig was, is dus niet zo, grappig. Het logo heb ik er nooit bij gehad, vandaar de verwarring.
Ik denk trouwens dat de merknaam London City gewoon verkocht is aan de huidige onderneming die in China produceert. Mooie spullen idd, veel waar voor je geld.

Zal je verrassen deze Super City serie ( hadden 4 varianten2 modellen met 2 eindbuizen en 2 modellen met 4 eindbuizen, alle versterkers waren voorbereid op 4 buizen.) alle met opschrift DEA 200, MK IV zijn medio 1972 op de markt verschenen.
Op alle Super City's stond DEA 200 en MK IV anders moesten er 4 verschillende chassis worden ingekocht en dat was duurder en onhandig in productie.

[tmms]

Twee modellen met vier buizen, verschillende versterkers of alleen een ander vermogen (voedingsspanning)?
Herinner me dat London City een DEA150 had, met 6xEL34. Lijkt me mooier klinken dan het uiterste halen uit een kwartet.
Deze gaat op 480V werken, vind het maar niks zo'n hoge spanning. Volgens mij loop je serieus kans om een eventuele schok niet te overleven.

[cluseau]

.......
Deze gaat op 480V werken, vind het maar niks zo'n hoge spanning. Volgens mij loop je serieus kans om een eventuele schok niet te overleven.

Als je denkt dat 480 wel veilig is kan ik je wel even uit de droom helpen hoor. Bij een tik van 480 kan het zijn dat je erg dood bent, bij 800 ben je nog iets meer dood. Je kan het overleven maar wek aub niet de indruk dat 480 niet zo erg is als 800. Ik heb persoonlijk die 800+ mogen voelen dus spreek helaas uit ervaring.

[Dirk_Hendrik]

Bedankt! Ik vind die Ostadestraat opmerking interessant, juist omdat ik,als pikkie van 18, te horen kreeg dat jiuist daar die London Cities vandaan kwamen. Ook weer via een tamtam dus wellicht idd onjuist.

Wat voor dit draadje nuttig kan zijn is 1) een dito edit van de openingspost. Waar ik het verhaal heel interessant vind kan het echt nog wel iets helderder worden uitgescheven. En 2) een opsomming van de grootste mythes en hun uitleg waarom deze niet kloppen. Om ze, hopelijk, voor eens en altijd de nek om te draaien.

[Dutch66]

en ook foto's van de verschillende modellen!

[Vintagetube]

Twee modellen met vier buizen, verschillende versterkers of alleen een ander vermogen (voedingsspanning)?
Herinner me dat London City een DEA150 had, met 6xEL34. Lijkt me mooier klinken dan het uiterste halen uit een kwartet.
Deze gaat op 480V werken, vind het maar niks zo'n hoge spanning. Volgens mij loop je serieus kans om een eventuele schok niet te overleven.

Super City had 4 typen versterkers zagen er alle identiek uit, behalve de techniek onder de kap.

2 modellen met 2 eindpitten en 2 modellen met 4 eindpitten.
Bouwtechnisch waren de 4 modellen ook identiek aan elkaar behalve dan dat de 2 pitters kleinere transformatoren had en natuurlijk maar 2 eindbuizen (EL34)

Van de 2 pitters zijn er maar weinig van verkocht ben de 2 pitter nog nooit op markplaats tegen gekomen, of wellicht dat men er 2 extra pitten heeft ingestopt want dat kon, immers alle versterker waren als basis gelijk.

Verschil was het vermogen van de versterkers, de 4 pitter had je in de 120 watt uitvoering en de 180 watt uitvoering. Verschil in vermogen werd eigenlijk simpel bepaald.
Voor de 120 watt uitvoering werden er ander taps gebruikt van de uitgangs trafo eigenlijk ging je de trafo verkeerd belasten dus leverde de versterker minder vermogen.
Dit was vele malen goedkoper dan verschillende trafo’s laten wikkelen Super City liet speciaal alle trafo’s wikkelen bij Prova in Belgie.
Je zult begrijpen dat v. Kessel je de steunzolen uit je schoenen kletste om naar de duurste uitvoering te gaan, dan had hij de maximale winst marge bereikt.
Ook mocht je de versterkers later tegen het verschil in meerprijs upgraden, of zelfs het prijsverschil op afbetaling overmaken.

Hoge spanning: Men had de spec’s van de Philips eindbuizen nogmaals goed bekeken en het bleek dat de Philips EL 34 buizen dit met gemak aan konden. De Super Cities draaiden met die hoge spannings truuk nog maar op 80 % van de max. capaciteit, van deze eindbuizen.

Deze Philips eindbuizen kosten pak weg het 3 tot 4 voudige van alle andere fabrikaten eindbuizen zoals bijvoorbeeld Telefunken en zelf Poppe.
In het begin zijn er wat Super City’s met de Telefunken eindbuizen verkocht maar al snel werd er alleen nog maar Philips in gezet.

Tja kan begrijpen dat men een beetje vreemd op kijkt van die hoge spanningen maar in het buizen tijdperk was dit de normaalste zaak van de wereld. Je moet natuurlijk wel enige kennis van zaken hebben als je hiermee aan de gang gaat. Terug brengen van deze hoge spanning is niets mis mee en wat terugval in vermogen ook niet het gaat om die onvervalste buizen sound. In het P.A. tijdperk kan alles worden door versterkt.. Deze Gitaar torens werden nog gebruikt in het pre P.A. stadium.

De London City 6 pitter kan ik mij vaag herinneren was speciaal voor basgitaar gebouwd.
Ze hadden zelfs een 8 pitter die alleen maar een volume regelaar had te gebruiken als slave voor de toen opkomende P.A. systemen.
Deze versterkers zijn eigenlijk nooit echt verkocht geweest. Je had in die tijd Faylon uit Belgie die had er dacht zelfs eentje met 16 eindbuizen die werd gebruikt in de P.A. van de Golden Earring. En je kwam Multitone buizen eindversterks nog wel tegen met 8 eindpitten die gebruikte in zelf ook in mijn P.A. Later werden transitor versterkers betrouwbaarder met meer vermogen dan 100 Watt zoals de onmiskenbare Crown DC 300A

[tmms]

Had het beeld dat een EL34 op 800V (of 750V schijnt het te wezen) 'hard' gaat klinken, maar dat zal onzin zijn, wel verbruik je sneller de pitten wat toch het één en ander kost. EL84's (Vox) werken vaak boven de opgegeven maximale anodespanning van 300V, weet niet of je dan kunt zeggen dat dat bij EL34's ook wel los zal lopen, Philips zal kwalitatief goed zijn. In mijne zaten trouwens één Philips en drie Hoges'sen.
Wat de 120W versus de 180W versies betreft denk ik dat de voedingstrafo wordt bedoeld. Mogelijk zit in de 120W dezelfde voedingstrafo als die in de 180W, alleen is maar één hoogspanningswikkeling gebruikt.
Heb trouwens een blikken v Kessel plaatje gevonden.