Als ouwe lul van inmiddels 50 ken ik het werk van Gary Moore natuurlijk al heel lang. En hoewel ik GM vroeger ook regelmatig draaide ben ik met het klimmen der jaren GM steeds meer (Moore ;-) ) gaan waarderen. Uiteindelijk ben ik tot de conclusie gekomen dat Gary Moore de grootste, beste en meest complete rockgitarist aller tijden is (was). Een kolos onder kolossen, de gigant der giganten. Wat een gitarist. Hij is voor mij de perfecte combinatie van techniek, feel en smaak (notenkeuze). Hij kan binnen het genre ook werkelijk alles spelen: rock, blues, metal, jazzrock. Hij heeft zelfs nog een paar dance albums gemaakt. En alles heel goed.
Ik wil niet zeggen dat GM een onderschatte gitarist is (was) omdat ik denk dat gitaristen het enorme talent van GM heus wel herkennen. Maar hij is qua erkenning nooit echt doorgebroken naar de eregalerij van de aller allergrootsten, waar hij natuurlijk thuis hoort.
Enfin, ik wil mijn bewondering voor GM met jullie delen middels een paar nummers.
Ten eerste, mijn favoriete nummer The Messiah will come again. Wat een nummer. Wat een controle, smaak, emotie en techniek. Hier komt alles bij elkaar. Ik heb deze video misschien wel 100 keer gezien.
Een ander voorbeeld van zijn feel vind ik deze video. Hij speelt hier Red House van Jimi Hendrix op het 50 jarige strat jubileum in 2007. Nu is Hendrix natuurlijk duizenden malen gecoverd maar ik vind eigenlijk geen enkele gitarist qua feel en emotie zo in de buurt komen als Gary Moore. Een hele set met alleen maar Hendrix-nummers vind je hier. Speelde die ook met schijnbaar achteloos gemak weg...
Zijn werk in BBM (Bruce Baker en Moore) vind ik overigens beter dan Clapton. Gary Moore is niet een simpele vervanger van EC maar speelt hem gewoon naar huis met zijn fabelachtige techniek.
Favorieten/bladwijzers