Achja, zo begint het, net zo goed worden als en bovendien, ik moet alles kunnen. Het is een goed startpunt. Vervolgens ga je langzaam over in ik hoef niet alles goed te kunnen en het eindigt met, als ik maar goed ben in wat ik speel. Rond die tijd realiseer je je ook dat je oude helden dat ook maar enkel doen. Het klinkt voor de hand liggend maar dat is het niet als je jong en ambitieus bent.
De grap is, hoe goed je ook in iets wordt, je houd altijd het idee dat je bigtime sucked want je kijkt naar boven ipv naar beneden. Zelfs Danny Gatton had zijn helden waar hij zich nederig bij voelde.
Malmsteen... ik vermoed dat die nergens last van heeft.
Favorieten/bladwijzers