ga een tijdje serieus bass spelen................. en qua pick zou ik de jazz III ultex aanraden(niet voor bass Hoor)
ga een tijdje serieus bass spelen................. en qua pick zou ik de jazz III ultex aanraden(niet voor bass Hoor)
Laatst gewijzigd door guitarkid2; 30 juli 2016 om 16:54
Juist de muziek die ik niet kan spelen heb ik vaak de grootste respect voor, maar ik heb inmiddels geleerd dat ik niet alle muziek moet kunnen of willen spelen die ik zelf tof vind om naar te luisteren. Ik hou ook van kunst, maar dat betekend niet dat ik dat wil gaan namaken. In mijn beginjaren als gitarist wilde ik vooral muziek van Satriani en Vai spelen en kwam een heel eind maar op een gegeven moment liep ik ook vast. Ik kreeg die snelle licks niet in mijn vingers. Uiteindelijk heb ik bewust besloten hier mee te stoppen omdat het me ging frustreren. Ik ging minder instrumentale gitaarmuziek spelen en kwam terecht bij uitdagende bands uit mijn tijd als Incubus, RHCP, The Mars Volta maar ook Pink Floyd en Led Zeppelin. Muziek die mijn eigen stijl aanvulde en waarin het veel minder pijn doet :-)
Focus een tijdje op heel andere muziek waarbij misschien snelheid minder van belang is maar het meer aankomt op timing en gevoel. Pak het over een jaar weer eens op en je zult merken dat het misschien dan al veel makkelijker gaat. Je hebt zonder het misschien te beseffen al een hoop geleerd en je bent tot 75% van de snelheid gekomen. En ga misschien eens eigen nummers componeren waarbij je zelf de regie en moeilijkheidsgraad bepaald. En als je wel doorzet blijf dan positief en accepteer dat je op dit moment nog niet helemaal zo ver bent als de meester zelf.
Misschien, maar dan moet je wel eerst de techniek beheersen. Je kunt het niet laten vloeien uit je spel als je er geen controle over hebt, ongeacht wat de feel is.
Ik had het een tijdje terug toen ik 'I Need My Girl' van The National probeerde te spelen. Arpeggio met twee pull-offs kort achter elkaar. Ik leerde het in eerste instantie met een foutje in de timing, door het recht te spelen ipv te hangen. Maar voor ik doorhad wat ik mis deed, dat onderscheid kon maken en vooral het in de vingers had, moest ik wel de basishandeling beheersen. Je moet de handeling wel in je spiergeheugen hebben, anders kun je er geen nuances in aanbrengen - laat staan 'de controle loslaten'.
Hoe dan ook, neem de tijd ervoor. Liever 4x een half uur in 2 weken, dan 2 uur achter elkaar. Oefen ook andere dingen. En schrik niet als het je een maand kost om het in de vingers te krijgen. Dan kun je ook nog eens achteraf zeggen dat je daadwerkelijk iets hebt geleerd
En de snaardikte, actie, stand van je hand, uit de pols of uit de arm, etc. natuurlijk ook. Da's voor een behoorlijk deel gewoon gelul. Als je een gast als Pat Metheny ziet spelen..... ziet er niet uit...!! Doet (uitgaande van de 'regels') vrijwel alles verkeerd, maar speelt wel fantastisch.
Precies hij speelt op zijn eigen manier , de manier die het best bij hem past , met een zacht plectrum waarvan ik me niet kan voorstellen dat iemand daar mee uit de voeten kan
En daarom zeg ik ook , experimenteren , misschien is de plectrum waar je nu mee speelt jouw plectrum helemaal niet
Ik speel nu zo'n 13 jaar gitaar, en de eerste 9 jaar had ik ook altijd de wens om sneller en sneller te kunnen spelen, maar niet echt de discipline om daar ook echt gestructureerd voor te oefenen. Altijd vol gas met het nummer meespelen en hopen dat het uiteindelijk wel ergens op ging lijken. Uiteindelijk kwam ik wel een soort van in de buurt, qua snelheid dan, maar het was altijd sloppy en vooral inconsistent: sommige pogingen gingen aardig, andere zaten er volledig naast. Natuurlijk werd ik door de jaren heen wel wat sneller, maar echt enorme vooruitgang was het ook weer niet.
Op een gegeven moment had ik het ook wel een beetje gehad met dat shredden en sweeppicken, voor zover ik dat ook daadwerkelijk kon, en ik kreeg langzaam een ander doel: retestrak spelen. Mijn doel was om van die simpele (of minder simpele) riffs knetterstrak neer te kunnen zetten, zodat je de hoofdjes in het publiek allemaal ziet meebewegen. Op een gegeven moment stapte ik over naar Elixir light top / heavy bottom snaren, min of meer per ongeluk... verkeerd setje gepakt in de winkel. Bij die set is effectief je hoge E alsof ie uit een .010 setje komt, en de lage E meer als uit een .012-.013 set (de andere snaren zitten hier lineair tussenin). In het begin kostte het iets meer kracht en ik moest daar uiteraard aan wennen, maar door die dikkere lage snaren kon ik ineens een stuk strakker riffjes spelen, terwijl solo's op de hoge snaren ook nog prima weg te spelen zijn. Sindsdien wil ik niet anders meer. Later stopte ik een Bare Knuckle Painkiller humbucker in mijn tele, een erg strak klinkende maar ook genadeloze pickup: je hoort elk foutje. Dit dwong mij om nog beter te letten op mijn aanslag en timing, en ja hoor, ik ging steeds strakker spelen. Ik kreeg ook complimenten van andere gitaristen, en dat motiveerde me alleen nog maar meer. Ik ben heel anders gaan spelen, en geniet er ook veel meer van.
En nu komt het stomme: doordat ik veel meer ben gaan letten op strak spelen, ben ik ineens sneller geworden. Dingen die vroeger net aan sloppy gingen gaan nu strak, met veel minder moeite, en ook een stuk consistenter... toch best handig in de studio . Het gebeurde natuurlijk niet in een maand tijd, maar ik ben van mening dat snelheid op deze manier ook een soort van vanzelf komt. Als je het langzamere werk zo goed als foutloos kan spelen, dan verlies je ook minder precisie op hogere snelheid.
En dan nog een muziektip om het verhaal compleet te maken: het album Pornografitti van Extreme zit bomvol met allerlei te gekke riffjes die idioot strak zijn ingespeeld. Heeft die Nuno Bettencourt niet slecht gedaan. Ik weet niet of het je smaak is of niet, maar voor de riffs alleen al de moeite waard om eens aan te zetten. Linkje: https://www.youtube.com/watch?v=C6Bj0kFWe3I
Laatst gewijzigd door KoenB; 2 augustus 2016 om 10:03
Te koop:
Hughes & Kettner Duotone 100W buizentop
Kool & Elfring 2 x 12" cabinet (Celestion Vintage 30)
Blackstar DistX buizendistortion in goede staat, incl adapter
Er zijn ook mensen die bewust voor de Peter Green filosofie kiezen , niets mis mee
Mooi verhaal KoenB! Ook gedeeltelijk herkenbaar.
Wij hadden hier tot 2013 Peer, aka Zoon van Piet.
Op het oog hadden wij redelijk spaarzaam contact. Dat kwam omdat het meeste contact buiten GN om liep.
Wat er al niet aan gekkigheid de revue passeerde? Negerinnetjes, gemengde roots, gemengde kindertjes, lekker (heet) eten, noem het maar op.
Maar voor alles onze gemeenschappelijk passie: Spaarzaam spelen.
Ik erken dat ik ooit ook naar Alvin Lee heb geluisterd, maar al rap daarna viel het me op, dat de solo's die ik er echt uit vind steken toch de solo's zijn waarin heel spaarzaam wordt gespeeld.
Of die zo vernuftig in elkaar steken, dat je denkt dat je dat ook easy kunt, totdat je ze gaat proberen.
Need your love so bad/Black magic woman
het complete Impulse + Skye oeuvre van Gabor Szabo
Chris Spedding
Link Ray
Randy California op zijn mooiste momenten
idem voor Michael Bloomfield
dat zijn een paar voorbeelden van wat ik bedoel.
Gisteren of eergisteren heb ik in een Zoon van Piet draadje het volgende gepost om een uur of 3 's nachts (stone cold sober), ten teken dat ik nog steeds aan hem denk:
Vanavond, eigenlijk gisteravond dus, viel zijn naam weer.
Uiteraard in positieve zin.
Onze laatste uitwisseling/discussie ging er over, dat hij probeerde tijdens de opnamen van een familie ding, zo weinig mogelijk noten te spelen.
Exact dezelfde opvatting over soleren waar het gesprek gisteravond over ging.
En ontkleven of niet, ik heb aan hem gedacht en zijn naam genoemd. Tussen de schaarse maar mooie noten door die hij speelde, heeft ie dat gehoord.
Weet ik zeker, denk ik.
En je bent pas echt dood, als niemand meer aan je denkt.
Het leidt mij tot de vraag: Waarom zou je snel willen spelen? Je bent verhalenverteller. Raffel het niet af.
Mijn mening maar.
Vriendelijke groet, Gus
Bewust een tweede post, om de scheiding tussen de boodschappen te benadrukken. Beetje pompeus?
Zeker!
Mijn idee verder:
- zoek een noot die je heel mooi vindt klinken
- ga proberen de andere noten net zo mooi te laten klinken
- ga op zoek naar je sterke punten
- stop met het steken van tijd in dingen die je niet liggen
- ga tijd steken in dingen waarin je goed bent
- zorg dat je plezier houdt in wat je doet
- want alleen als je je gitaar (of honkbal knuppel of wat dan ook) met plezier oppakt wordt het een succes
- zorg dat het licht blijft en niet verbeten kantjes krijgt
- zorg dat het echt is, als in real, en geen foefje of trucje want daar wordt zo doorheen geprikt en plan B ontbreekt dan
Als je een opname wilt maken en snel wilt spelen, neem het dan op halve snelheid op en speel het op de normale snelheid af.
En zolang je dan om jezelf kunt lachen komt het helemaal goed met jou.
Vriendelijke groet, Gus
Favorieten/bladwijzers