Mineur 7 akkoord gelijk aan kruis 9 akkoord ?

[Harald]

Het heeft wél een toegevoegde waarde als je twee tertsen hebt in hetzelfde akkoord: de kleine en grote terts.
In het Hendrix-akkoord is de referentie een E7 welke een grote terts heeft: E - G# - B - D. Als je dan een kleine terts extra wilt spelen is dit inderdaad de G ofwel de #9, dus: E - G# - B - D - G (volgens mij laat hij trouwens de kwint achterwege meen ik me te herinneren maar dit weet ik niet zeker). Je krijgt dan eigenlijk een soort clusterakkoord: D - E - G - G#. Geeft een dissonante en vaak wat dromerige indruk door de kleine toonafstanden.

Speaking of Hendrix, in Foxey Lady is de E7#9 (ik houd even gemakshalve geen rekening met al dan niet omlaag gestemde gitaar, dat deed hij ook weer niet altijd, maar vermoed dat beide nummers in Eb klinken ipv E, zo uit mijn hoofd) een majeur akkoord met toegevoegde kleine terts. Blijkt uit het refrein. In Purple Haze daarentegen is de basis een Em toonsoort, en is er in weze dus een verhoogde terts, of verlaagde kwart toegevoegd. Maar om dat akkoord dan Em7b11(no5) te noemen maakt het er ook niet makkelijker op. En eigenlijk zou 7b10 dan functioneel niet kloppen, omdat de basis nu juist een mineur toonsoort is. Dus niet een majeur akkoord met verlaagde terts toegevoegd. Voor mijn gevoel werkt 7#9 gewoon het meest eenvoudig. De kwint liet Hendrix idd standaard weg bij dat akkoord, vermoed dat dat eigenlijk ook redelijk standaard is. Kan zo snel maar één vingerzetting bedenken waarbij die duidelijk wel aanwezig is. En die zou ik niet zo snel gebruiken, en daadwerkelijk volledig aanslaan.

OVerigens, dromerig kan een 7#9 niet vinden. Een Amadd9 (x02500) bv. wel. Maar een 7#9 heeft iets gruizigs. Als dat al bij dromen hoort dan meer richting nachtmerrie... Mogen al je dromen uitkomen is sowieso een gezegde dat door iemand is bedacht die zijn dromen nooit onthoudt

[Gesualdo]

Je hebt gelijk, dromerig is het niet echt nee. Bij gebrek aan een betere kwalificatie heb ik het in de gauwigheid maar zo genoemd. Nu ik het zo speel is het eerste wat in me opkomt 'moerassig', als dat een beetje overkomt

[Schrevel]

Ik associeer Jimi's 7#9 vooral met Crosstown Traffic waar het akkoord de verkeershectiek weergeeft met al zijn gejakker en getoeter. Zijn 7#9 is meestal gewoon een 7 met de kleine terts uit de bluesladder er bovenop geplakt.

Maar het akkoord kan wel degelijk dromerige en mysterieus klinken. Luister nog maar eens naar Pink Floyd's Breathe van Dark Side of the Moon. Dat staat in E-mineur (of Em frygisch) en de coupletten eindigen met Fmaj7 - G - D7#9 - D#dim7(!) - Em(9), bijvoorbeeld op de zinnen All you touch and all you see, is all your life will ever be; of And balanced on the biggest wave, You race toward an early grave:
https://youtu.be/2d2RLI9Wal0?t=117

[Brad]

Is het geen D7 kruis 9 en dan D7 mol 9 ?