HNGD Double B

[Joost de Ruig]

Mijn regionale gitaarbuddy, ook een geachte Gitaarnetter, en ik speuren (wij Friezen noemen dat sneupen) bijna dagelijks de verkoopsites af. Gewoon omdat we daar lol in hebben, soms omdat er koopjes voorbij komen die we niet kunnen laten lopen en en soms omdat we GAS hebben voor een bepaald type.

Vaak tippen wij elkaar over koopjes, pareltjes, of overprized lachertjes. Beide hebben we een voorkeur voor vintage Tele's en beide hadden we GAS om nog eens een double bound te bezitten. Buddy zijn collectie is iets bescheidener dan de mijne, dus toen er een voorbij kwam, was het duidelijk voor wie die was. Hoewel ze het snel eens waren over de prijs, ging de verkoper ging echter niet in op Buddy zijn verzoek tot verzending. Double B lag in Maastricht, Buddy ging de volgende dag op vakantie en de deal dreigde te mislukken.

Toen verkoper van mij hetzelfde bod kreeg en vervolgens ook het verzoek tot verzending, realiseerde hij zich kennelijk dat zijn geografische ligging wel eens een belemmering zou kunnen zijn, en kon hij wel worden overgehaald tot verzending.

Met Buddy op vakantie, regelde ik de betaling en vond verzending plaats. Enig historisch besef inzake Tele's is ons niet vreemd en nog voor de aankoop werden een tweetal non-VOS gespot. Een onverlaat had de Tele voorzien van een after-market brug en een extra stringtree gemonteerd. Dat laatste is overkoombaar, dat eerste moest woden opgelost.

Dezelfde verkoopsite bood nog de volgende dag de oplossing: een gloednieuwe vintagecorrecte brug van het beroemde Amerikaanse merk, werd voor half geld aangeboden. Niet zeuren over de vraagprijs dus en de alleraardigste verkoper deed nog voor de ontvangst van mijn betaling (hoera, er is nog vertrouwen in de mensheid her en der) de brug op de post.

Beide aankopen speelden op een zondag en geloof het of niet, Post.nl deed zijn werk eens naar behoren en op dinsdag was het pakjesdag hier in Sneek. De verkoper had echt zijn best gedaan voor een deugdelijke verpakking en schadevrij kon een eerste blik op op Double B worden geworpen. Echt een fraaie Jap, die ondanks zijn 22 jaar, er nog als nieuw uitzag.

Besloten werd om de locale gitaardokter (www.gitaarupgrade.nl) de grote beurt, apk en bridge swap uit te laten voeren. Gisteren was het dan zover: fretjes gepolijst, toets ingeolied, halspen afgesteld, brug vervangen en het geheel afgesteld op een setje 11-52, kon Double B eindelijk worden ingeplugd.

Buddy is nog op vakantie, maar vroeg mij al lurkend aan een mooie fles Bourgogne, gekleed in slechts een Speedo en stiekum glurend naar de Franse meisjes die in hun Braziliaanse bikinitjes voorbij paradeerden, om een HNGD aan te maken.

Een inhoudelijk verslag van de tonale eigenschappen van Double B laat ik over aan Buddy. Tot aan de overdracht word ik dagelijks gestalked met zijn apptjes, waarin hij alvast mijmert over zijn eerste ontmoeting met haar, de eerste keer dat hij haar snaartjes mag beroeren, de eerste keer dat hij haar flink op haar donder mag geven door de gainknop eens vol open te draaien. En tot die tijd hangt Double B hier tussen haar broertjes en zusjes te wennen aan de cultuurschok tussen het Limburgse en het Friese.

[pasqual]

Mooie Tele Joost! Maar hoezo cultuurschok? Jullie Friezen praten toch ook apart?

[Tupelo]

Ah, daar is die dan, nice one, een eerste afgewezen liefde voor me, stom stom stom... congrats.

[jutter]

Erg mooi geschreven Joost. Wel heel aardig van je dat je dat allemaal voor hem gedaan hebt. Van jouw kant is hier dus ook het bewijs dat jij gelukkig ook het vertrouwen in de mensheid niet bent kwijtgeraakt.

[deefke666]

Mooi verhaal Joost.
En die tele ziet er machtig uit.
Double bound sunburst telecaster is één van de mooiste gitaren die er bestaan imho.

Ik heb er zo eentje geassembleerd met ongeveer dezelfde specs als jouw surf green tele,
maar met wat moderne trekjes waar jij geen fan van zal zijn vermoed ik haha.

[telerocker]

Hier blijkt maar weer dat ondanks de taalbarrière er geen vertrouwensbreuk bestaat tussen Friezen en Limburgers. Mooie tele trouwens. De vraag is natuurlijk of Jutter niet al zijn vakantiecentjes heeft verbrast, en jij nu met de rekening zit.. 😜


Sent from my iPhone using Tapatalk

[Pepe]

Ik heb een zwak voor dit model sinds ik ooit een originele '68 heb afgeslagen voor 1000 gulden (100 gulden te duur vond ik)

Ik kijk wel eens naar de aangeboden modellen. Japans of USA maakt me niks uit, geen snobisme hier. Maar er zijn andere harde criteria. De toets moet donker rosewood zijn en de body delen onzichtbaar in elkaar overlopen. Bovendien hecht ik sterk aan een vintage gebleekte sunburst, dus veel geel ipv rood.
Het zijn zware eisen waar alleen een enkele Japanner en sommige Customshoppers aan lijken te voldoen. Dat is mooi want dan hoef je niet achter elke auto aan te rennen die voorbij komt.
Jij hebt natuurlijk helemaal niks met die eisen te maken, en terecht, dus gefeliciteerd, dat er vele mooie uurtjes in de gitaar mogen zitten.

Maar nog 1 opmerking als u het mij toestaat. De double bound custom is geen '52 en MOET anders klinken. Er zit een "Bakersfield" sound in wat min of meer haaks staat op een Buchanan sound. Dus een six saddle bridge en geen hete pickup onzin want het moet twangen tot de koeien hun stal opzoeken.
Maar het is persoonlijk he, ik heb ook een beetje moeite met humbuckers op strats en single coils op Les Pauls maar voor iemand anders kan dat precies zijn missing link zijn.

[Joost de Ruig]

@ Pasqual: klopt
@ Tuup: dank
@ Jut: ik doe graag iets belangeloos voor een ander. Als de mensen wat liever voor elkaar zouden zijn, zag de wereld er een stuk mooier uit.
@ Deefke66: kwestie van smaak
@ Telerocker: komt vast goed
@ Pepe: toets is mooi donker, de drie delen hadden naar mijn smaak mooier gematched mogen worden. De middelste is iets te donker... De voorkeur voor meer geel en minder rood deel ik volledig, zo ook de smaak voor sound. Ook Buddy hoopt op een overload aan twang

[jutter]

Maar wat is het eigenlijk, een custom of een 62ri?

[Erik de Perik]

Mooie Tele hoor!