Vingerplectrums

[Tupelo]

Net als bij Igor die ze ook af en toe gebruikt zijn dat niet zijn best klinkende dingen, wat mij betreft.

@Tupelo: achteruitgang omdat je ophoudt student op je instrument te zijn, daar kan ik me iets bij voorstellen. Achteruitgang door de leeftijd, (itt verval door verdovende middelen of drank, en die morphine, daar kan Mario niets aan doen helaas) niet op Mario's leeftijd. Die kan puur op leeftijd best nog een tijd beter worden. Maar goed, als je met zoveel issues te maken hebt wordt het een ander verhaal. Een Eelco Gelling comeback wordt ook wel eens dapper geprobeerd, maar ik ben bang dat dat er gewoon echt niet meer in zit, om maar eens wat te noemen.

Vanuit allerlei disciplines toch goed te verklaren hoor.
Snelheid die achteruit gaat, gebrek aan concentratie, gehoor dat achteruit gaat, geen motivatie; lullig om ter sprake te brengen, maar toch echt penopauze symptomen.
Niet dat ik Mario zijn aanleidingen bagataliseer, maar fysiek en mentaal gaat een mens achteruit, in het bijzonder een man na zijn veertigste.

[vulvasonic]

Mijn ouderdom komt zeker met gebreken en dat merk ik ook wel aan mijn zang. Maar mijn gitaarspel heeft echt geen dreun gekregen van de ouderdom. Ik sluit niet uit dat mijn spel te lijden heeft door de tand des tijds, maar in dit geval was en is het toch echt mijn geheugenverlies dat de oorzaak is van mijn spel. En dat ik niet klink als een beginneling heeft alles te maken met het feit dat ik veel heb geoefend en dat er ergens in mijn systeem iets van vroeger moet zijn blijven hangen. Soleren in pentatonische laddertjes was al snel geen punt, maar ik heb nog zooooooooo'n lange weg te gaan.

In ieder geval heb ik nog steeds niemand gehoord die me de voordelen van het spelen met vingerplectrums kan uitleggen.

[jplm]

Hallo.

Ik heb zelf een stel witte kunststof fingerpicks, en een stel ijzeren, beide soorten van Dunlop. Vreemd genoeg klinken de ijzeren meer "mellow" dan de witte plastics. Trucs om er mee om te leren gaan zijn er weinig, ik ken er maar eentje die voor mij werkt. Als je namelijk een fingerpicknummer gaat spelen wat je al kende, en dus al speelde zonder fingerpicks, dan voelt het alsof er een bos wortelen aan je vingers hangt. De truck is om als je begint met fingerpicks, dit te doen bij het aanleren van een nieuw nummer, hoe eenvoudig ook. Je hersentjes associeren dat nummer dan met de fingerpicks, waardoor je als het ware bij dat nummer "niet anders gewend bent". Dat werkt redelijk, later kun je dan langzaam overgaan op nummers die je al met de nagels speelde.
Als je twijfelt aan wat er met fingerpicks kan, of niet kan, moet je effe een youtube bekijken van John Fahey en (vooral) Bob Brozman, ik heb de laatste live gezien, je weet niet wat je hoort, mét fingerpicks.

Groet, Jan.

[dadgad]

Hallo,

Voordelen van vingerplectrums (ik noem ze meestal, op zijn Amerikaans, gewoon fingerpicks) ? Ik kan er eigenlijk maar 1 verzinnen, en dat is volume. Staat tegenover dat je een schellere, en vaak wat krasserige toon krijgt van metaal op metaal (tenzij je die Alaska picks neemt).

Wat Townes van Zandt in die clip (ik heb die DVD !) gebruikt zijn Dunlop dobro picks - ik heb nog ergens zo'n setje liggen, maar gebruik ze nooit. Wel de thumbpick, die is voor een mooie wisselbas best handig. Ik heb ook nog een setje John Pearse dobro picks liggen, maar die zijn zo mogelijk nog erger - te lang, en minder makkelijk naar je vingertop te vormen. Die raad ik dus af.

Greetz,

Han.

[Brad]

Je kunt het ook doen als de Flamenco gitaristen . Als je van nature sterke nagels hebt kun je je nagels wat uit laten groeien . Niet teveel , en dat werkt veel beter

Als je je van nature geen harde nagels hebt word het lastiger . Ik heb Flamenco gitaristen gezien die hun nagels verstevigden met een laag hars , zelfs met kunstnagels

[Pearl]

Kun je ook een uittreksel van je verhaal plaatsen?

Idd... of een samenvatting.. ben niet zo goed meer in lezen....

zie ik het nou goed dat hij zijn pink als steun gebruikt? Ik heb zelf sinds een half jaar fingerpickingles en speel met een vrije hand zeg maar maar wellicht is het makkelijker met pink als steun?

[vulvasonic]

Hallo.

Ik heb zelf een stel witte kunststof fingerpicks, en een stel ijzeren, beide soorten van Dunlop. Vreemd genoeg klinken de ijzeren meer "mellow" dan de witte plastics. Trucs om er mee om te leren gaan zijn er weinig, ik ken er maar eentje die voor mij werkt. Als je namelijk een fingerpicknummer gaat spelen wat je al kende, en dus al speelde zonder fingerpicks, dan voelt het alsof er een bos wortelen aan je vingers hangt. De truck is om als je begint met fingerpicks, dit te doen bij het aanleren van een nieuw nummer, hoe eenvoudig ook. Je hersentjes associeren dat nummer dan met de fingerpicks, waardoor je als het ware bij dat nummer "niet anders gewend bent". Dat werkt redelijk, later kun je dan langzaam overgaan op nummers die je al met de nagels speelde.
Als je twijfelt aan wat er met fingerpicks kan, of niet kan, moet je effe een youtube bekijken van John Fahey en (vooral) Bob Brozman, ik heb de laatste live gezien, je weet niet wat je hoort, mét fingerpicks.

Groet, Jan.

Een heeeeeel goede tip! Gelukkig begin ik aan een heel andere stijl dan ik gewend ben te spelen. Als ik mezelf gewoon niet toesta de bekende zeikdeuntjes met die fingerpicks (je hebt gelijk dadgad ) te proberen, dan moet het inderdaad voelen als opnieuw leren spelen. Ja, goede tip dus. En ik zal zeker ook video's van John Fahey en Bob Brozman gaan bekijken. Bedankt!


Bij de weg, ik had ook op alle andere reacties gereageerd, maar helaas viel de verbinding weg en dus heb ik voor de kat z'n viool liggen typen. Ik kom er later op terug.

[LaurentB]

Hallo.

ik ken er maar eentje die voor mij werkt. Als je namelijk een fingerpicknummer gaat spelen wat je al kende, en dus al speelde zonder fingerpicks, dan voelt het alsof er een bos wortelen aan je vingers hangt. De truck is om als je begint met fingerpicks, dit te doen bij het aanleren van een nieuw nummer, hoe eenvoudig ook. Je hersentjes associeren dat nummer dan met de fingerpicks, waardoor je als het ware bij dat nummer "niet anders gewend bent". Dat werkt redelijk, later kun je dan langzaam overgaan op nummers die je al met de nagels speelde.

Die bos wortelen...

Maar dit moet zeker waar zijn. Het is hetzelfde dat aangeraden wordt voor mensen met focale dystonie, zoals ik, om geen oud repertoire te proberen, omdat daarbij de oude patronen tevoorschijn komen.

[RB-1]

Interessant verhaal, Mario. Ik heb geen enkel probleem met je uitgewerkte details, integendeel.
Dus, mijn ding, for what it's worth:

Ik speel al met fingerpicks sinds september 1973, dus in zekere zin weet ik niet beter dan dat die dingen gewoon functioneren en het aanzienlijk prettiger spelen is met dan zonder.
In '74 vond ik dat ik net als iedereen ook gitaar moet kunnen spelen, dus daar ben ik me toen ook maar in gaan verdiepen.
Ben toen meteen een tweesporenbeleid gaan volgen, dus zowel flat pick als fingerpicks: het ene nummer zus en het andere nummer zo.

Wat ik nog steeds niet lekker vind klinken is de combinatie stalen snaren met nagels. Er mist iets... klank!
Ik heb me in die begintijd suf geexperimenteerd met verschillende soorten picks, maar kwam al snel uit op Nationals (die je toen nog gewoon in Nederland kon kopen) en een tiental verschillende duim picks, meest Nationals.
De metalen Dunlops heb ik altijd een klasse minder gevonden dan Nationals en omdat de laatste na ~1983 uit beeld verdwenen, ben ik opnieuw op zoek gegaan.

Ooit eens mogen spelen met een stel Nationals van voor 1940 en dat was een openbaring. Meer van alles, volume, klank...
Zie hier voor een time line van en uitleg over deze gevallen, van het begin tot zowat vandaag de dag.
Ongeveer tegelijkertijd begonnen diverse individuen met het maken van 'replica's', van deze pre war picks.
Uiteindelijk zijn er voor mij drie die de vergelijking met de originelen kunnen doorstaan.
En nee, de huidige Nationals staan niet in dat rijtje en ook niet in dat er naast....
Afhankelijk of ik een banjo heb met een 'warm' (de antieke Gibson RB-1) of een 'helder' (de Recording King RK-75) eigen geluid kies ik resp. Roy's Own of Showcase 1941.
Voor de duim heb ik al jaren de stevigst en rondst klinkende Dunlops, de 'Heavies Calico'. Omdat de duim bij banjo heel vaak de melodienoten speelt werkt zo'n veel warmer klinkende thumb pick daar uitstekend.
Ook begrenst deze volume en helderheid van de 5e snaar, die anders net even te overheersend zou kunnen worden.

Deze combinaties werken ook prima voor mij op gitaar.
Waar ik vroeger alleen op een D-28 speelde, komt mijn Scruggs style gitaar toch het beste uit de verf op een J-45.
Omdat ik ben begonnen als banjospeler (OK mandoline 10 jaar daarvoor, maar dat telt in dit geval niet) heb ik altijd pink en ringvinger -heel licht- op het vel staan omdat anders de andere vingers niet weten waar ze zijn t.o.v de snaren en toonvorming & timing dat absoluut nodig hebben.
En op de gitaar doe ik het niet anders.
Op de (square neck) dobro is maar een aanpassing, de thumb pick is een Dunlop Clear Dit omdat, hoewel de rechterhand veel op banjo lijkt, ik de duim bij de dobro juist wel ongeveer hetzelfde klankkarakter wil geven als de andere twee vingers.
Belangrijk is de juiste passing van de picks. Ik ben makkelijk een halve ochtend bezig met het helemaal pas maken van een nieuwe set. Hoe je dat doet laat zich niet zo eenvoudig uitleggen, maar degenen die dat willen weten moeten me maar even een berichtje sturen.
Kijk ik wel of de informatie op een A4tje gecomprimeerd krijg...

Bruno

[dadgad]

Hallo,

Nu we toch op het onderwerp zitten: heeft iemand ervaring met dit type, open fingerpicks ? Die lijken mij voor fingerstyle gitaar spelen veel geschikter dan die dobro picks. Ik heb, puur uit nieuwsgierigheid, net een setje besteld op eBay...

Greetz,

Han.